Saiva Canon 8 - Saint Manikkavachagar - Tiruvachakam

[Subramanian.R]

Verse  4:


அயனை அநங்கனை
    அந்தகனைச் சந்திரனை
வயனங்கண் மாயா
    வடுச்செய்தான் காணேடீ
நயனங்கள் மூன்றுடைய
    நாயகனே தண்டித்தால்
சயமன்றோ வானவர்க்குத்
    தாழ்குழலாய் சாழலோ.

O friend,
did not His smiting unspeakably cause with fade-less scars, Brahma.
Manmata,
Yama and Chandra?
O One with flowing tresses,
yet,
it did.
Yet if the Lord-Master should punish,
Will it not spell success for the celestial beings,,
Chaazhalo !

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:


தக்கனையும் எச்சனையுந்
    தலையறுத்துத் தேவர்கணம்
தொக்கனவந் தவர்தம்மைத்
    தொலைத்ததுதான் என்னேடீ
தொக்கனவந் தவர்தம்மைத்
    தொலைத்தருளி அருள்கொடுத்தங்
கெச்சனுக்கு மிகைத்தலைமற்
    றருளினன்காண் சாழலோ.


O friend,
why did He decapitate Daksha and Yeccha and destroy the Devas who fore-gathered there?
True,
He did away with them that gathered there.
Yet,
He conferred on them grace and to the body, of Yeccha fixed a goat's head,
Chaazhalo !

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:

அலரவனும் மாலவனும்
    அறியாமே அழலுருவாய்
நிலமுதற்கீழ் அண்டமுற
    நின்றதுதான் என்னேடீ
நிலமுதற்கீழ் அண்டமுற
    நின்றிலனேல் இருவருந்தம்
சலமுகத்தால் ஆங்காரந்
    தவிரார்காண் சாழலோ.

O friend,
wherefore did He stand as a column of flame extending from the nethermost world to the farthest heaven,
that neither Brahma ensconced on the Flower nor Vishnu could behold Him?
Had He not so stood from the nethermost world to the farthest heaven,
the two,
for ever contending,
Would not have shed their hauteur,
Chaazhalo !

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  7:

மலைமகளை யொருபாகம்
    வைத்தலுமே மற்றொருத்தி
சலமுகத்தால் அவன்சடையிற்
    பாயுமது என்னேடீ
சலமுகத்தால் அவன்சடையிற்
    பாய்ந்திலளேல் தரணியெல்லாம்
பிலமுகத்தே புகப்பாய்ந்து
    பெருங்கேடாஞ் சாழலோ.


O friend,
He is concorporate with the daughter Of Himavant;
yet,
another woman,
in her form of flood,
Leaped onto His matted hair.
Why?
If,
as flood,
she had not leaped onto His matted hair,
the whole world,
in utter ruination,
Would have got washed into the abyss,
Chaazhalo !

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:


கோலால மாகிக்
    குரைகடல்வாய் அன்றெழுந்த
ஆலாலம் உண்டான்
    அவன்சதுர்தான் என்னேடீ
ஆலாலம் உண்டிலனேல்
    அன்றயன்மால் உள்ளிட்ட
மேலாய தேவரெல்லாம்
    வீடுவர்காண் சாழலோ.


O friend,
that day,
He ate the Halaahalaa that arose with great din,
from the roaring sea.
Wherefore,
Did He enact this,
His thaumaturgy?
Had He not eaten the Halaahalaa,
that very day,
All the great Devas,
among whom are included Brahma and Vishnu,
would have perished,
Chaazhalo !

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:

தென்பா லுகந்தாடுந்
    தில்லைச்சிற் றம்பலவன்
பெண்பா லுகந்தான்
    பெரும்பித்தன் காணேடீ
பெண்பா லுகந்திலனேற்
    பேதாய் இருநிலத்தோர்
விண்பா லியோகெய்தி
    வீடுவர்காண் சாழலோ. 



O friend,
the Lord of Chitrambalm at Tillai,
who dances facing south,
is happily concorporate with a woman.
Lo,
great indeed is His madness,
Well,
were He not happily concorporate with a woman,
you unintelligent one,
the dwellers of this wide earth,
to gain Heaven,
will take to Yoga fail and perish,
for sure,
Chaazhalo !

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:

தானந்தம் இல்லான்
    தனையடைந்த நாயேனை
ஆனந்த வெள்ளத்
    தழுத்துவித்தான் காணேடீ
ஆனந்த வெள்ளத்
    தழுத்துவித்த திருவடிகள்
வானுந்து தேவர்கட்கோர்
    வான்பொருள்காண் சாழலோ. 

O friend,
He who is beyond death,
immersed me,
A cur that sought Him,
in the flood of Bliss.
Why?
The sacred feet that caused the immersion in the flood of Bliss,
constitute the peerless and ethereal treasure unto the celestial beings;
Chaazhalo !

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  11:

நங்காய் இதென்னதவம்
    நரம்போ டெலும்பணிந்து
கங்காளம் தோள்மேலே
    காதலித்தான் காணேடீ
கங்காளம் ஆமாகேள்
    காலாந்த ரத்திருவர்
தங்காலஞ் செய்யத்
    தரித்தனன்காண் சாழலோ.


O Lass,
what may this tapas be?
Besides wearing a garland of bones strung with sinews,
He loves to bear on His shoulders,
skeletons.
Why?
Listen how the skeletons came about.
At the fated hour of the Two,
He brought about their death and wore their skeletons,
Chaazhalo !

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  12:

கானார் புலித்தோல்
    உடைதலைஊண் காடுபதி
ஆனால் அவனுக்கிங்
    காட்படுவார் ஆரேடீ
ஆனாலுங் கேளாய்
    அயனுந் திருமாலும்
வானாடர் கோவும்
    வழியடியார் சாழலோ.

O friend,
the skin of the sylvan tiger is his clothing;
A skull is his alms-bowl;
the crematory is His dwelling place.
If He be such,
who indeed will His servitors be?
Well,
listen.
Even though He be such,
Brahma,
Vishnu and the King of the celestial beings are indeed His hereditary servitors,
Chaazhalo !

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  13:


மலையரையன் பொற்பாவை
    வாள்நுதலாள் பெண்திருவை
உலகறியத் தீவேட்டான்
    என்னுமது என்னேடீ
உலகறியத் தீவேளா
    தொழிந்தனனேல் உலகனைத்துங்
கலைநவின்ற பொருள்களெல்லாங்
    கலங்கிடுங்காண் சாழலோ. 

O friend,
before the sacred fire and witnessed by the world,
He married the auric and doll-like daughter of Himavant ? verily a woman of opulence Par excellence.
What may this mean?
Well,
had He not so espoused Her as witnessed by the world,
all the teachings of the Sastras will stand confounded,
Chaazhalo !


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  14:

தேன்புக்க தண்பணைசூழ்
    தில்லைச்சிற் றம்பலவன்
தான்புக்கு நட்டம்
    பயிலுமது என்னேடீ
தான்புக்கு நட்டம்
    பயின்றிலனேல் தரணியெல்லாம்
ஊன்புக்க வேற்காளிக்
    கூட்டாங்காண் சாழலோ.


O friend,
why did the Lord of Chitrambalam at Tillai girt with cool fields and melliferos groves,
go out and perform His dance?
Well,
had He not gone out and danced,
All the world would have turned into victuals for the eating of Kaali armed with a flesh-tipped spear,
Chaazhalo !

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  15:


கடகரியும் பரிமாவும்
    தேரும்உகந் தேறாதே
இடபம்உகந் தேறியவா
    றெனக்கறிய இயம்பேடீ
தடமதில்கள் அவைமூன்றுந்
    தழலெரித்த அந்நாளில்
இடபமதாய்த் தாங்கினான்
    திருமால்காண் சாழலோ. 

O friend,
unwilling to ride the musty tusker,
The charger or the chariot,
He,
in joy,
rode on a Bull.
Do explain this,
that I may know of it.
Know that when He,
that day,
gutted with fire the three walled-citadels,
it was Vishnu who became the Bull and bore Him,
Chaazhalo !

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  16:

நன்றாக நால்வர்க்கு
    நான்மறையின் உட்பொருளை
அன்றாலின் கீழிருந்தங்
    கறமுரைத்தான் காணேடீ
அன்றாலின் கீழிருந்தங்
    கறமுரைத்தான் ஆயிடினும்
கொன்றான்காண் புரமூன்றுங்
    கூட்டோடே சாழலோ. 


O friend,
seated under the Banyan tree,
He,
that day,
There expounded well the inner meaning and the dharmic content of the Vedas to the Four.
Though that day,
seated under the Banyan tree,
He expounded the dharmic content,
He did,
altogether annihilate the three citadels,
Chaazhalo !


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  17:

அம்பலத்தே கூத்தாடி
    அமுது செயப் பலிதிரியும்
நம்பனையுந் தேவனென்று
    நண்ணுமது என்னேடீ
நம்பனையும் ஆமாகேள்
    நான்மறைகள் தாமறியா
எம்பெருமான் ஈசாவென்
    றேத்தினகாண் சாழலோ. 

O friend,
He dances in the Ambalam and roams about begging alms.
How is it that even He is to be,
in love,
Approached as God Himself?
Listen, how He is the supremely desirable One.
The four Vedas know Him not;
they but hail Him thus:
"O our Lord,
our God !"
Chaazhalo !

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  18:

சலமுடைய சலந்தரன்றன்
    உடல்தடிந்த நல்லாழி
நலமுடைய நாரணற்கன்
    றருளியவா றென்னேடீ
நலமுடைய நாரணன்தன்
    நயனம்இடந் தரனடிக்கீழ்
அலராக இடஆழி
    அருளினன்காண் சாழலோ.


O friend,
of yore He slit the body of puissant Jalandara with a sprocket wheel.
What made Him gift it graciously to Narayana blessed with weal?
As Narayana blessed with weal gouged an eye of his and offered it as a flower in his worship,
At the feet of Hara,
He in grace gifted it,
Chaazhalo !

Arunachala Siva.