Saiva Canons of Tiru Navukkarasar. Canons 4,5, and 6:

[Subramanian.R]

Verse  7:



மையாரும் மணிமிடற்றாய் மாதோர் கூறாய்
    மான்மறியும் மாமழுவும் அனலு மேந்துங்
கையானே காலனுடல் மாளச் செற்ற
    கங்காளா முன்கோளும் விளைவு மானாய்
செய்யானே திருமேனி யரியாய் தேவர்
    குலக்கொழுந்தே தென்னானைக் காவுள் மேய
ஐயாவுன் பொற்பாதம் அடையப் பெற்றால்
    அல்லகண்டங் கொண்டடியேன் என்செய் கேனே.

O Lord of beauteous blue throat!
O One concorporate with a Woman!
O One that holds in the palms the fawn,
The mighty Mazhu and the fire!
O Gankaala that smote to death Death!
O karma earned in the past and its fruit!
O One of ruddy and divine frame!
O rare One!
O the shoot of the celestial clan!
O Sire abiding at southern Aanaikkaa!
If I could gain Your golden Feet,
would misery assail me-- Your servitor?

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:


இலையாருஞ் சூலத்தாய் எண்டோ ளானே
    எவ்விடத்தும் நீயல்லா தில்லை யென்று
தலையாரக் கும்பிடுவார் தன்மை யானை
    தழல்மடுத்த மாமேருக் கையில் வைத்த
சிலையானே திருவானைக் காவுள் மேய
    தீயாடீ சிறுநோயால் நலிவுண் டுள்ளம்
அலையாதே நின்னடியே அடையப் பெற்றால்
    அல்லகண்டங் கொண்டடியேன் என்செய் கேனே.


O One that wields the spear of leafy blade!
O One of eight shoulders!
You dwell in them that adore You with hands folded above their heads,
and hail You thus: "There is no place where You are not present!"
With Your bow of Mahameru You burnt (the triple towns)!
O Lord-Dancer in fire,
that abides in Tiruvaanaikka!
If I could gain Your feet,
untroubled by the onslaught of petty illness would misery assail me--Your servitor?

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 9:


விண்ணாரும் புனல்பொதிசெஞ் சடையாய் வேத
    நெறியானே யெறிகடலின் நஞ்ச முண்டாய்
எண்ணாரும் புகழானே உன்னை யெம்மான்
    என்றென்றே நாவினில்எப் பொழுதும் உன்னிக்
கண்ணாரக் கண்டிருக்கக் களித்தெப் போதுங்
    கடிபொழில்சூழ் தென்னானைக் காவுள் மேய
அண்ணாநின் பொற்பாதம் அடையப் பெற்றால்
    அல்லகண்டங் கொண்டடியேன் என்செய் கேனே.


O One whose matted crest sports the celestial stream!
O Lord of the Vedic way!
O eater of the venom of the billowy sea!
O One of infinite glory!
If I could gain Your golden feet,
ever think on You,
ever chant With my lips thus: "O my God!"
and ever behold You in delight,
O the One inaccessible that abides at southern Aanaikkaa girt with fragrant groves,
Would misery assail me-- Your servitor?


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:

கொடியேயும் வெள்ளேற்றாய் கூளி பாடக்
    குறட்பூதங் கூத்தாட நீயும் ஆடி
வடிவேயும் மங்கைதனை வைத்த மைந்தா
    மதிலானைக் காவுளாய் மாகா ளத்தாய்
படியேயுங் கடலிலங்கைக் கோமான் தன்னைப்
    பருமுடியுந் திரள்தோளும் அடர்த்து கந்த
அடியேவந் தடைந்தடிமை யாகப் பெற்றால்
    அல்லகண்டங் கொண்டடியேன் என்செய் கேனே.

O One whose flag sports the white Bull, Koolis sing.
The dwarfish Boothas dance.
You too dance with them.
You,
the great One,
are concorporate with the comely Damsel!
You abide at walled Aanaikkaa and Maakaalam!
You crushed the huge heads and the strong shoulders of the King of Lanka-- the ruler of the world--,
with Your foot and felt delighted.
If I could gain that foot and become its servitor would misery assail me-- Your servitor?

Padigam on Tiruvanaikka completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tiruvanaikka (2):

Verse  1:

முன்னானைத் தோல்போர்த்த மூர்த்தி தன்னை
    மூவாத சிந்தையே மனமே வாக்கே
தன்னானை யாப்பண்ணி யேறி னானைச்
    சார்தற் கரியானை தாதை தன்னை
என்னானைக் கன்றினையென் ஈசன் தன்னை
    யெறிநீர்த் திரையுகளும் காவிரிசூழ்
தென்னானைக் காவானைத் தேனைப் பாலைச்
    செழுநீர்த் திரளைச்சென் றாடி னேனே.


He is the medicine.
He dwells in them the contemplate Him.
His matted crest sports a crescent moon.
In joy He abides in my heart.
He is deathless and birth-less.
He is the Lord of the Devas.
He mantled Himself in the hide of the tusker seeing which Uma trembled.
His weapon is the mighty Mazhu.
He roams from town to town for alms.
He is of Tiruvaanikkaa.
He is the rich mass of water in which I did bathe.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  2:

மருந்தானை மந்திரிப்பார் மனத்து ளானை
    வளர்மதியஞ் சடையானை மகிழ்ந்தென் உள்ளத்
திருந்தானை இறப்பிலியைப் பிறப்பி லானை
    இமையவர்தம் பெருமானை யுமையா ளஞ்சக்
கருந்தான மதகளிற்றி னுரிபோர்த் தானைக்
    கனமழுவாட் படையானைப் பலிகொண் டூரூர்
திரிந்தானைத் திருவானைக் காவு ளானைச்
    செழுநீர்த் திரளைச்சென் றாடி னேனே.

He is the medicine.
He dwells in them the contemplate Him.
His matted crest sports a crescent moon.
in joy He abides in my heart.
He is death-less and birth-less.
He is the Lord of the Devas.
He mantled Himself in the hide of the tusker seeing which Uma trembled.
His weapon is the mighty Mazhu.
He roams from town to town for alms.
He is of Tiruvaanikkaa.
He is the rich mass of water in which I did bathe.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:


முற்றாத வெண்டிங்கட் கண்ணி யானை
    முந்நீர்நஞ் சுண்டிமையோர்க் கமுதம் நல்கும்
உற்றானைப் பல்லுயிர்க்குந் துணையா னானை
    ஓங்காரத் துட்பொருளை உலக மெல்லாம்
பெற்றானைப் பின்னிறக்கஞ் செய்வான் தன்னைப்
    பிரானென்று போற்றாதார் புரங்கள் மூன்றுஞ்
செற்றானைத் திருவானைக் காவு ளானைச்
    செழுநீர்த் திரளைச்சென் றாடினேனே.


His is the chaplet of young,
white crescent moon.
He is the kin who ate the venom of the sea and gave the nectar to the Devas.
He is the help unto many lives.
He is the import of AUM.
He is the Author of all the worlds.
He is their Absorber.
He smote the towns of those who did not hail Him as God.
He is the One abiding at Tiruvaanaikkaa.
He is the  rich mass of water in which I did bathe.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 4:


காராருங் கறைமிடற்றெம் பெருமான் தன்னைக்
    காதில்வெண் குழையானைக் கமழ்பூங் கொன்றைத்
தாரானைப் புலியதளி னாடை யானைத்
    தானன்றி வேறொன்று மில்லா ஞானப்
பேரானை மணியார மார்பி னானைப்
    பிஞ்ஞகனைத் தெய்வநான் மறைகள் பூண்ட
தேரானைத் திருவானைக் காவு ளானைச்
    செழுநீர்த் திரளைச்சென் றாடி னேனே.

He is our Lord whose neck is dark.
He wears a white Kuzhai in His ear.
He is adorned with a garland of suaveolent Konrai.
He is clad in the tiger-skin.
His form is of Gnosis and nought is,
but for Him.
His chest is decked with chains of gems.
He is Pigngananka;
His car is wrought of the four divine Vedas.
He is the One abiding at Tiruvaanaikkaa.
He is the rich mass of water in which I did bathe.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:

பொய்யேது மில்லாத மெய்யன் தன்னைப்
    புண்ணியனை நண்ணாதார் புரம்நீ றாக
எய்தானைச் செய்தவத்தின் மிக்கான் தன்னை
    ஏறமரும் பெருமானை யிடமான் ஏந்தும்
கையானைக் கங்காள வேடத் தானைக்
    கட்டங்கக் கொடியானைக் கனல்போல் மேனிச்
செய்யானைத் திருவானைக் காவு ளானைச்
    செழுநீர்த் திரளைச்சென் றாடி னேனே.


He is the true One not a whit tainted by falsity.
He is the holy One.
He aimed His dart at the hostile towns and reduced them to ash.
He radiantly manifests Himself in the tapas that is performed.
He is the rider of the Bull.
He holds a fawn in His left hand.
His guise is that of the Gangkaala's.
His flag sports a Kattangkam.
He is ruddy like fire;
He abides at Tiruvaanaikkaa.
He is The rich mass of water in which I did bathe

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:


கலையானைப் பரசுதர பாணி யானைக்
    கனவயிரத் திரளானை மணிமா ணிக்க
மலையானை யென்தலையி னுச்சி யானை
    வார்தருபுன் சடையானை மயானம் மன்னும்
நிலையானை வரியரவு நாணாக் கோத்து
    நினையாதார் புரமெரிய வளைத்த மேருச்
சிலையானைத் திருவானைக் காவு ளானைச்
    செழுநீர்த் திரளைச்சென் றாடி னேனே.


He holds an antelope.
His hand holds a Mazhu.
He is a glorious heap of diamonds.
He is a beauteous hill of ruby.
He abides in my crown.
He has strands of ruddy matted hair.
He lives in the crematory.
with Meru for bow and the striped adder for its string,
He smote and burnt the towns of foes.
He is the One abiding at Tiruvaanaikkaa.
He is the rich mass of water in which I did bathe.

Arunachala Siva.
.

[Subramanian.R]

Verse  7:


ஆதியனை யெறிமணியி னோசை யானை
    அண்டத்தார்க் கறிவொண்ணா தப்பால் மிக்க
சோதியனைத் தூமறையின் பொருளான் தன்னைச்
    சுரும்பமரும் மலர்க்கொன்றை தொன்னூல் பூண்ட
வேதியனை அறமுரைத்த பட்டன் தன்னை
    விளங்குமல ரயன்சிரங்கள் ஐந்தி லொன்றைச்
சேதியனைத் திருவானைக் காவு ளானைச்
    செழுநீர்த் திரளைச்சென் றாடி னேனே.


He is the Ancient.
He is the sound of the sounding bell.
He glows bright beyond the celestial world unknown to the Devas.
He is the meaning of the pure Vedas.
He is the Brahmin,
The Wearer of the hoary sacred thread and the Konrai flowers buzzed by bees.
He is the Guru that explicated Dharma.
He chopped off one of the five heads of Brahma whose seat is the radiant flower.
He is the One that abides at Tiruvaanaikkaa.
He is the rich mass of water in which I did bathe.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:


மகிழ்ந்தானைக் கச்சியே கம்பன் தன்னை
    மறவாது கழல்நினைந்து வாழ்த்தி ஏத்திப்
புகழ்ந்தாரைப் பொன்னுலகம் ஆள்விப் பானைப்
    பூதகணப் படையானைப் புறங்காட் டாடல்
உகந்தானைப் பிச்சையே யிச்சிப் பானை
    ஒண்பவளத் திரளையென் னுள்ளத் துள்ளே
திகழ்ந்தானைத் திருவானைக் காவு ளானைச்
    செழுநீர்த் திரளைச்சென் றாடி னேனே.

He feels delighted to abide at Kacchi Ekampam.
He causes them that unforgettingly think of His ankleted feet and hail and adore and praise them,
To rule the golden world.
His are the Bootha-hosts.
He joys to dance in the crematory.
He loves to beg alms.
He is a mass of coral.
He glows bright in my heart.
He abides at Tiruvaanikkaa;
I sought Him,
the rich mass of water in which I did bathe.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:


நசையானை நால்வேதத் தப்பா லானை
    நல்குரவு தீப்பிணிநோய் காப்பான் தன்னை
இசையானை யெண்ணிறந்த குணத்தான் தன்னை
    இடைமருதும் ஈங்கோயும் நீங்கா தேற்றின்
மிசையானை விரிகடலும் மண்ணும் விண்ணும்
    மிகுதீயும் புனலெறிகாற் றாகி யெட்டுத்
திசையானைத் திருவானைக் காவு ளானைச்
    செழுநீர்த் திரளைச்சென் றாடி னேனே.



He is the lovable One.
He is beyond the pale of the four Vedas.
He saved us from indigence,
cruel malady and illness.
He is the glorious One.
Infinite are His qualities.
He parts not from Idaimarutu and Yeengkoi.
His mount is the Bull.
He is expansive sea,
earth,
sky,
exceeding fire,
water,
blowing wind and eight directions.
He abides at Tiruvaanaikkaa.
I sought Him,
the rich mass of water in which I did bathe.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 10:

பார்த்தானைக் காமனுடல் பொடியாய் வீழப்
    பண்டயன்மால் இருவர்க்கும் அறியா வண்ணஞ்
சீர்த்தானைச் செந்தழல்போ லுருவி னானைத்
    தேவர்கள் தம் பெருமானைத் திறமுன்னாதே
ஆர்த்தோடி மலையெடுத்த இலங்கை வேந்தன்
    ஆண்மையெலாங் கெடுத்தவன்தன் இடரப் போதே
தீர்த்தானைத் திருவானைக் காவு ளானைச்
    செழுநீர்த் திரளைச்சென் றாடி னேனே.

He started Manmatha to ashes.
He,
of yore,
grew lofty and became unknowable to Brahma and Vishnu.
His form is of ruddy fire.
He is the God of the Devas.
Unmindful of His puissance,
the King of Lanka ran uproariously and lifted up the mountain.
He set at nought his manly valor,
and then and there saved him from his misery.
He is the One that abides at Tiruvaanaikkaa.
I sought Him,
the rich mass of water in which I did bathe.

Padigam on Tiruvanaikka completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tiruk Kacchi Ekambam: (1)

Verse  1:

கூற்றுவன்காண் கூற்றுவனைக்குமைத்த கோன்காண்
    குவலயன்காண் குவலயத்தின் நீரா னான்காண்
காற்றவன்காண் கனலவன்காண் கலிக்கும் மின்காண்
    கனபவளச் செம்மேனி கலந்த வெள்ளை
நீற்றவன்காண் நிலாவூருஞ் சென்னி யான்காண்
    நிறையார்ந்த புனற்கங்கை நிமிர்ச டைமேல்
ஏற்றவன்காண் எழிலாரும் பொழிலார் கச்சி
    ஏகம்பன் காண் அவன்என் எண்ணத் தானே.

He is the God of dissolution.
He is the King who smote Death.
He is earth.
He became the water of the earth.
He is wind.
He is fire.
He is rumbling thunder and lightning.
His is the glorious,
coral-like ruddy body bedaubed with white ash.
On His crest floats the crescent moon.
On His long matted hair He sports the Ganga of abundant water.
He is Ekampan of Kacchi girt with beauteous groves.
Behold Him,
the One enshrined in my thought!

Arunachala Siva.