Saiva Canons of Tiru Navukkarasar. Canons 4,5, and 6:

[Subramanian.R]

Verse 3:


அஞ்சுண்ண வண்ணனே யென்றேன் நானே
    அடியார்கட் காரமுதே யென்றேன் நானே
நஞ்சணி கண்டனே யென்றேன் நானே
    நாவலர்கள் நான்மறையே என்றேன் நானே
நெஞ்சுணர வுள்புக் கிருந்த போது
    நிறையும் அமுதமே யென்றேன் நானே
அஞ்சாதே யாள்வானே ஐயா றன்னே
    யென்றென்றே நானரற்றி நைகின்றேனே.


I hailed Him thus: "O One of the hue of gold-dust!
O Nectar of the devotees!
O One whose throat is dark with the poison!
O the Vedas four exegetes!"
I hailed Him even thus : "When I consciously felt Your indwelling I came to be filled with nectar!"
"O Aiyarran who freed me from fear,
and rules me!"
Thus,
even thus,
I hailed Him,
crying and melting.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:

தொல்லைத் தொடுகடலே யென்றேன் நானே
    துலங்கும் இளம்பிறையா யென்றேன் நானே
எல்லை நிறைந்தானே யென்றேன் நானே
    ஏழ்நரம்பின் இன்னிசையா யென்றேன் நானே
அல்லற் கடல்புக் கழுந்து வேனை
    வாங்கியருள் செய்தா யென்றேன் நானே
எல்லையாம் ஐயாறா என்றேன் நானே
    யென்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே.


I hailed Him thus: "O sea excavated of yore!
O One decked with a bright crescent moon!
O One that overflows the directions!
O the melody of the seven strings!"
I hailed Him even thus: "O One that retrieved and graced me that lay immersed in the main misery!"
"O Lord of Aiyaaru!"
It is thus,
even thus,
I hailed Him,
crying and melting.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 5:


இண்டைச் சடைமுடியா யென்றேன் நானே
    இருசுடர் வானத்தா யென்றேன் நானே
தொண்டர் தொழப்படுவா யென்றேன் நானே
    துருத்திநெய்த் தானத்தா யென்றேன் நானே
கண்டங் கறுத்தானே யென்றேன் நானே
    கனலாகுங் கண்ணானே யென்றேன் நானே
அண்டத்துக் கப்பாலாம் ஐயா றன்னே
    யென்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே.



I hailed Him thus: "O Lord that wears on Your matted crest the chaplet!
O the Empyrean O Lights twain!"
"O the adored of the devotees!"
I hailed Him even thus: "O Lord of Turutthi and Neitthaanam!
O the dark-throated!
O the One that hath an eye of fire!"
"O Aiyaaran beyond the cosmos!"
It is thus,
Even thus,
I hailed Him,
crying and melting.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 6:

பற்றார் புரமெரித்தா யென்றேன் நானே
    பசுபதீ பண்டரங்கா வென்றேன் நானே
கற்றார்கள் நாவினா யென்றேன் நானே
    கடுவிடை யொன்றூர்தியா யென்றேன் நானே
பற்றானார் நெஞ்சுளா யென்றேன் நானே
    பார்த்தர்க் கருள்செய்தா யென்றேன் நானே
அற்றார்க் கருள்செய்யும் ஐயா றன்னே
    யென்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே.



I hailed Him thus: "O One that burnt the hostile towns!
O Pasupati!
O Pandarangka!"
I hailed Him even thus: "O One that abides in the lips of the learned!
O One whose mount is the swift-footed Bull!
O One that swells in the bosoms of loving ones!
O One that graced Arjuna!
"O Aiyaaran that blesses the helpless!"
It is thus,
Even thus,
I hailed Him,
crying and melting.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  7:

விண்ணோர் தலைவனே யென்றேன் நானே
    விளங்கும் இளம்பிறையா யென்றேன் நானே
எண்ணா ரெயிலெரித்தா யென்றேன் நானே
    ஏகம்பம் மேயானே யென்றேன் நானே
பண்ணார் மறைபாடி யென்றேன் நானே
    பசுபதீ பால்நீற்றா யென்றேன் நானே
அண்ணாஐ யாறனே யென்றேன் நானே
    யென்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே.


I hailed Him thus: "O Lord of gods!
O wearer of the bright crescent moon!
O One that burnt the walled towns of foes!"
I hailed Him even thus: "O Lord of Ekampam!
O the singer of melodic Vedas!
O Pasupati!
O One daubed with the milk-white ash!"
"O the unapproachable Lord of Aiyaaru!"
Thus,
even thus,
I hailed Him,
crying and melting.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:


அவனென்று நானுன்னை யஞ்சா தேனை
    அல்லல் அறுப்பானே யென்றேன் நானே
சிவனென்று நானுன்னை யெல்லாஞ் சொல்லச்
    செல்வந் தருவானே யென்றேன் நானே
பவனாகி யென்னுள்ளத் துள்ளே நின்று
    பண்டை வினையறுப்பா யென்றேன் நானே
அவனென்றே யாதியே ஐயா றன்னே
    யென்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே.


I hailed Him thus: "I,
the worthless,
did not fear You.
Yet you annulled my misery!"
I hailed Him Even thus: "When I hail Your manifold glory,
Calling You Siva,
You confer on me riches!
Abiding as Bhava in me,
you did away With my ancient karma!"
"It is He,
the Aadi,
the One of Aiyaaru!"
It is thus,
Even thus,
I hailed Him,
crying and melting.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:


கச்சியே கம்பனே யென்றேன் நானே
    கயிலாயா காரோணா என்றேன் நானே
நிச்சன் மணாளனே யென்றேன் நானே
    நினைப்பார் மனத்துளா யென்றேன் நானே
உச்சம்போ தேறேறீ யென்றேன் நானே
    உள்குவா ருள்ளத்தா யென்றேன் நானே
அச்சம் பிணிதீர்க்கும் ஐயா றன்னே
    யென்றென்றே நானரற்றி நைகின்றேனே.

I hailed Him thus: "O Kacchi Ekampa!
O One of Kailash and Kaaronam!"
I hailed Him even thus: "O the sempiternal bridgeroom!
You abide in the minds of those that think on You!
O Rider of the Bull!
O the Indweller of the melting ones!"
"O Aiyaaran that quells dread and disease!"
Thus,
even thus,
I hailed Him,
crying and melting.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:

வில்லாடி வேடனே யென்றேன் நானே
    வெண்ணீறு மெய்க்கணிந்தா யென்றேன் நானே
சொல்லாய சூழலா யென்றேன் நானே
    சுலாவாய தொல்நெறியே யென்றேன் நானே
எல்லாமா யென்னுயிரே யென்றேன் நானே
    இலங்கையர்கோன் தோளிறுத்தா யென்றேன் நானே
அல்லா வினைதீர்க்கும் ஐயா றன்னே
    யென்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே.

I hailed Him thus: "O forester that wields a bow!
O One that is bedaubed with the white ash!
O One surrounded by words of praise!
O wide-extending and hoary and good way!"
I hailed Him even thus: "You are all!
You are my sweet life!
You crushed the shoulders of Lanka's King!"
"O Aiyaaran who frees one from ones's karmal!"
Thus,
even thus,
I hailed Him,
crying and melting

Padigam on Tiru Aiyaru completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tiru Aiyaru  (2)


Verse  1:


ஓசை யொலியெலா மானாய் நீயே
    உலகுக் கொருவனாய் நின்றாய் நீயே
வாச மலரெலா மானாய் நீயே
    மலையான் மருகனாய் நின்றாய் நீயே
பேசப் பெரிதும் இனியாய் நீயே
    பிரானாய் அடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே
தேச விளக்கெலா மானாய் நீயே
    திருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ.


You are indeed sonance and sound.
You abide as the peerless One in the cosmos.
You are indeed all the odoriferous blossoms.
You are the son-in-law of the Mountain.
You are exceedingly sweet to speak about.
As Lord-God,
You placed Your foot on me.
You are indeed all lights.
You are the ruddy and auric Flame that parts not from me.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 2:


நோக்கரிய திருமேனி யுடையாய் நீயே
    நோவாமே நோக்கருள வல்லாய் நீயே
காப்பரிய ஐம்புலனுங் காத்தாய் நீயே
    காமனையுங் கண்ணழலாற் காய்ந்தாய் நீயே
ஆர்ப்பரிய மாநாக மார்த்தாய் நீயே
    அடியானென் றடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே
தீர்ப்பரிய வல்வினைநோய் தீர்ப்பாய் நீயே
    திருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ.

You have a divine body invisible to mortal eyes.
You deign to cast Your soothing looks of grace.
You quelled the unsubduable senses five.
You burnt Manmtha with the fire of Your eye.
you have girt Yourself with the mighty untamable adder.
You placed Your foot on me -- Your servitor.
You will cure the incurable malady of cruel karma.
You are the ruddy and auric flame that parts not from Tiruvaiyaaru.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:

கனத்தகத்துக் கடுஞ்சுடராய் நின்றாய் நீயே
    கடல்வரைவான் ஆகாய மானாய் நீயே
தனத்தகத்துக் தலைகலனாக் கொண்டாய் நீயே
    சார்ந்தாரைத் தகைந்தாள வல்லாய் நீயே
மனத்திருந்த கருத்தறிந்து முடிப்பாய் நீயே
    மலர்ச்சே வடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே
சினத்திருந்த திருநீல கண்டன் நீயே
    திருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ.


You are the incandescent light of the clouds.
You became sea,
mountain,
sky and space.
The skull is Your rich begging-bowl.
You intercede on behalf of those that depend on You,
and rule them,
You divine the thought of mind and fulfill it.
Laced Your flower foot on me.
You are Tirunilakantan,
The wrathful.
You are indeed the ruddy and auric flame that parts not from Tiruvaiyaaru.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:

வானுற்ற மாமலைக ளானாய் நீயே
    வடகயிலை மன்னி யிருந்தாய் நீயே
ஊனுற்ற வொளிமழுவாட் படையாய் நீயே
    ஒளிமதியோ டரவுபுனல் வைத்தாய் நீயே
ஆனுற்ற ஐந்தும் அமர்ந்தாய் நீயே
    அடியானென் றடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே
தேனுற்ற சொல்மட வாள் பங்கன் நீயே
    திருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ.

You became the sky-high mountains.
You abide for ever at Kailash in the north.
Your weapon is the flesh-cleaving,
bright Mazhu.
You sport on your person the bright crescent moon,
The snake and the river.
You bathe in Pancha-kavya.
You placed Your foot on me -- Your servitor.
You are the consort of the bashful Damsel of mellifluous words.
You are the ruddy and auric flame that parts not from Tiruvaiyaaru.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:


பெண்ணாண் பிறப்பிலியாய் நின்றாய் நீயே
    பெரியார்கட் கெல்லாம் பெரியாய் நீயே
உண்ணா வருநஞ்ச முண்டாய் நீயே
    ஊழி முதல்வனாய் நின்றாய் நீயே
கண்ணா யுலகெலாங் காத்தாய் நீயே
    கழற்சே வடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே
திண்ணார் மழுவாட் படையாய் நீயே
    திருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ.


You never get born as woman or man.
You are greater than the greatest.
You are the poison impossible to eat.
You are the Lord of Time.
You are the eye of the world which You foster.
You placed the ankleted and roseate feet on me.
You wield the mighty weapon of Mazhu.
You are the ruddy and auric Flame that parts not from Tiruvaiyaaru.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:

உற்றிருந்த உணர்வெலா மானாய் நீயே
    உற்றவர்க்கோர் சுற்றமாய் நின்றாய் நீயே
கற்றிருந்த கலைஞான மானாய் நீயே
    கற்றவர்க்கோர் கற்பகமாய் நின்றாய் நீயே
பெற்றிருந்த தாயவளின் நல்லாய் நீயே
    பிரானா யடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே
செற்றிருந்த திருநீல கண்டன் நீயே
    திருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ.

You are indeed the consciousness perceiving all things.
You are the kin of those devoted to You.
You are the wisdom of the Sastras carefully cultivated.
You are the Karpaka unto the learned.
Your compassion is greater than that of a mother's.
as Lord-GOD You placed Your foot on me.
You are Tirunilakantan,
The queler.
You are the ruddy and auric Flame that parts not from Tiruvaiyaaru.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 7:

எல்லா உலகமு மானாய் நீயே
    ஏகம்ப மேவி யிருந்தாய் நீயே
நல்லாரை நன்மை யறிவாய் நீயே
    ஞானச் சுடர்விளக்காய் நின்றாய் நீயே
பொல்லா வினைக ளறுப்பாய் நீயே
    புகழ்ச்சே வடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே
செல்வாய செல்வந் தருவாய் நீயே
    திருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ.



It is You indeed who became all the worlds.
It is You who preside over Ekampam.
You,
in sooth,
know the worth of the goodly ones.;
You glow as the bright Lamp of Gnosis.
You will annul all evil Karma.
You placed Your glorious foot on me.
You only are the conferrer of true wealth.
You are the ruddy and auric Flame that parts not from Tiruvaiyaaru.

Arunachala Siva.