Saiva Canons of Tiru Navukkarasar. Canons 4,5, and 6:

[Subramanian.R]

Verse 9:

நெடியவன் மலரி னானுந் நேர்ந்திரு பாலு நேடக்
கடியதோ ருருவ மாகிக் கனலெரி யாகி நின்ற
வடிவின வண்ண மென்றே யென்றுதாம் பேச லாகார்
அடியனே னெஞ்சி னுள்ளார் ஆவடு துறையு ளானே.

Vishnu who assumed a tall form and Brahma, who is in the lotus flowers, having agreed between themselves to go digging down and to fly up, to search for Siva,
having assumed a fearful form that can be realized only by the mind, they could not express in so many words that this was the nature of his form which was a burning fire.  The Lord in Āvaṭutuṟai is [in] the mind of his humble servant, his slave.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:

மலைக்குநே ராய ரக்கன் சென்றுற மங்கை யஞ்சத்
தலைக்குமேற் கைக ளாலே தாங்கினான் வலியை மாள
வுலப்பிலா விரலா லூன்றி யொறுத்தவற் கருள்கள் செய்து
அலைத்தவான் கங்கை சூடும் ஆவடு துறையு ளானே.


As the young lady feared because the demon went straight towards the mountain punishing by pressing down with the toe which does not know destruction, to destroy the strength of that demon, who lifted and kept the mountain above his head by his twenty hands.  The Lord in Āvaṭutuṟai adorns his head with dashing Ganga descending from heaven, having bestowed different graces on him.

Padigam on Tiru Avatuturai completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tirup Paruppadam (Shiva Kailash.)

Verse  1:


கன்றினார் புரங்கண் மூன்றுங் கனலெரி யாகச் சீறி
நின்றதோ ருருவந் தன்னா னீர்மையு நிறையுங் கொண்டு
ஒன்றியாங் குமையுந் தாமு மூர்பலி தேர்ந்து பின்னும்
பன்றிப்பின் வேட ராகிப் பருப்பத நோக்கி னாரே.

Snatching away my nature and strength of will by a form which remained being angry and burning all the three cities of the demons, hardened in doing cruel acts to become scorching fire, Siva considered as his place Paruppadam (Holy Kailash), assuming the form of a hunter following a pig, after collecting alms in many villages, Uma and himself being united.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  2:

கதித்தவன் கண்சி வந்து கயிலைநன் மலையை யோடி
அதிர்த்தவ னெடுத்தி டல்லு மரிவைதா னஞ்ச வீசன்
நெதித்தவ னூன்றி யிட்ட நிலையழிந் தலறி வீழ்ந்தான்
மதித்திறை யூன்றி னானேன் மறித்துநோக் கில்லை யன்றே.


When the lady, Uma, was frightened as the roaring demon being angry with the mountain and thereby his eyes becoming red, ran and lifted the beautiful Kailash,
Siva, who has the wealth of penance lost his state by having fixed his toe, fell down roaring,  if the god had fixed tightly..(see 1st verse.)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:

கறுத்தவன் கண்சி வந்து கயிலைநன் மலையைக் கையால்
மறித்தலு மங்கை யஞ்ச வானவ ரிறைவ னக்கு
நெறித்தொரு விரலா லூன்ற நெடுவரை போல வீழ்ந்தான்
மறித்திறை யூன்றி னானேன் மறித்துநோக் கில்லை யன்றே.

When Ravanan, who was angry, his eyes becoming red, tried to turn upside down the beautiful Kailash, as the young lady feared the Lord of the celestial beings smiled,
and fixed firmly a single toe, to break his bones. He fell down like a tall mountain,
if he again fixed his toe firmly...(see 1st verse.)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:

கடுத்தவன் கண்சி வந்து கயிலைநன் மலையை யோடி
எடுத்தலு மங்கை யஞ்ச விறையவ னிறையே நக்கு
நொடிப்பள விரலா லூன்ற நோவது மலறி யிட்டான்
மடித்திறை யூன்றி னானேன் மறித்துநோக் கில்லை யன்றே.

The angry Ravanan, his eyes becoming red ran and lifted the beautiful Kailash,
as the lady feared.  The Lord smiled a little while, to fix his toe for a moment.  He
roared feeling pain, if he had fired the toe bending it for a moment... (see 1st verse.)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:


கன்றித்தன் கண்சி வந்து கயிலைநன் மலையை யோடி
வென்றித்தன் கைத்த லத்தா லெடுத்தலும் வெருவ மங்கை
நன்றுத்தா னக்கு நாத னூன்றலு நகழ வீழ்ந்தான்
மன்றித்தா னூன்றி னானேன் மறித்துநோக் கில்லை யன்றே.

Getting angry, his eyes becoming red, running towards, as soon as he lifted the beautiful Kailash with his hands, which had previously victory to their credit, when the young lady was frightened. When the master laughed and fixed his toe, fell down to suffer acute pain. If the Lord had done it with the intention of really punishing... see 1st verse.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:

களித்தவன் கண்சி வந்து கயிலைநன் மலையை யோடி
நெளித்தவ னெடுத்தி டல்லு நேரிழை யஞ்ச நோக்கி
வெளித்தவ னூன்றி யிட்ட வெற்பினா லலறி வீழ்ந்தான்
மளித்திறை யூன்றி னானேன் மறித்துநோக் கில்லை யன்றே.

Rāvaṇaṉ, who was inebriated with his victories, his eyes becoming red with anger running as soon as he lifted with strain the Kailash, as Uma feared, seeing that Siva, who was of white color by smearing sacred ash, he fell down crying by the weight of the mountain pressed by him.  If he pressed again....see 1st verse.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 7:


கருத்தனாய்க் கண்சி வந்து கயிலைநன் மலையைக் கையால்
எருத்தனா யெடுத்த வாறே யேந்திழை யஞ்ச வீசன்
திருத்தனாய் நின்ற தேவன் றிருவிர லூன்ற வீழ்ந்தான்
வருத்துவா னூன்றி னானேன் மறித்துநோக் கில்லை யன்றே.


With the idea of removing Kailash, eyes becoming red due to anger, as the lady beautifully decked with jewels, feared, as soon as lifted with his hands, the beautiful Kailash like a bull, fell down when holy Siva fixed his holy toe. If he had fixed his toe with the intention of causing suffering to him....see 1st verse.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:

கடியவன் கண்சி வந்து கயிலைநன் மலையை யோடி
வடிவுடை மங்கை யஞ்ச வெடுத்தலு மருவ நோக்கிச்
செடிபடத் திருவி ரல்லா லூன்றலுஞ் சிதைந்து வீழ்ந்தான்
வடிவுற வூன்றி னானேன் மறித்துநோக் கில்லை யன்றே.


The hardhearted demon, Ravanan, with his eyes becoming red with anger running,
lifted the beautiful Kailash, when the lady who has a beautiful form feared looking at him as if embracing him.  To cause distress to him,  fell down injured, when Siva, fixed his holy toe.  If he had fixed his toe to make a deep impression... see 1st verse.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:


கரியத்தான் கண்சி வந்து கயிலைநன் மலையைப் பற்றி
இரியத்தா னெடுத்தி டல்லு மேந்திழை யஞ்ச வீசன்
நெரியத்தா னூன்றா முன்ன நிற்கிலா தலறி வீழ்ந்தான்
மரியத்தா னூன்றி னானேன் மறித்துநோக் கில்லை யன்றே.


Ravanan, with red eyes was scorched, as he lifted the beautiful Kailash, catching hold of it, the beings living there to flee in several directions  when the beautiful lady decked with jewels, feared. He fell down roaring without being able to stand, even before Siva fixed his toe to crush him.  If he had fixed firmly to cause death to him...
see 1st verse.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:


கற்றனன் கயிலை தன்னைக் காண்டலு மரக்க னோடிச்
செற்றவ னெடுத்த வாறே சேயிழை யஞ்ச வீசன்
உற்றிறை யூன்றா முன்ன முணர்வழி வகையால் வீழ்ந்தான்
மற்றிறை யூன்றி னானேன் மறித்துநோக் கில்லை யன்றே.


The demon, running towards Kailash, belonging to Siva, who learnt the Vedas with the proper intentions, as soon as he saw it, by the manner by which he lifted it with enmity, as Uma wearing beautiful ornaments feared, fell down as his consciousness was destroyed even before Siva fixed his toe firmly.  If the Lord had fixed his toe very firmly...see 1st verse.

All the ten verses tell the episode of Ravanan, as they are about Kailash.

Padigam on Tiruk Kailayam (Holy Kailash( completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tiru Appati:

Verse 1:


கடலக மேழி னோடும் பவனமுங் கலந்த விண்ணும்
உடலகத் துயிரும் பாரு மொள்ளழ லாகி நின்று
தடமலர்க் கந்த மாலை தண்மதி பகலு மாகி
மடலவிழ் கொன்றை சூடி மன்னுமாப் பாடி யாரே.


Being himself the seven oceans, the air, the space that pervades everywhere, the life in the bodies of all beings, and the bright fire,  and the cool moon, the fragrant garland made from big flowers, and the sun, Siva who stays permanently in Āppāti, is the one who wears Koṉṟai flowers whose petals are unfolded.

[Subramanian.R]

Verse  2:


ஆதியு மறிவு மாகி யறிவினுட் செறிவு மாகிச்
சோதியுட் சுடரு மாகித் தூநெறிக் கொருவ னாகிப்
பாதியிற் பெண்ணு மாகிப் பரவுவார் பாங்க ராகி
வேதியர் வாழுஞ் சேய்ஞல் விரும்புமாப் பாடி யாரே.


Being the origin of all things, being Siva Jnanam, being Siva Jnana Yogam, being Apara Jnanam and Para Jnanam, (para jnanam and apara jnanam knowledge of Sastras.  Para J?āṉam - knowledge of god the unequaled one who shows the pure path.  Being one half a lady it denotes the form of being half male and half female being always by the side of those who praise.) Siva is in Appāti, who is desirous of Seinjalur,  where Brahmins live in large numbers.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:


எண்ணுடை யிருக்கு மாகி யிருக்கினுட் பொருளு மாகிப்
பண்ணொடு பாட றன்னைப் பரவுவார் பாங்க ராகிக்
கண்ணொரு நெற்றி யாகிக் கருதுவார் கருத லாகாப்
பெண்ணொரு பாக மாகிப் பேணுமாப் பாடி யாரே.


Siva is the Rig, the first among the Vedas which has worthy ideas. He is the inner hidden meaning of that first Veda.  Being always by the side of those who praise him,
with the melodies and songs set to them, he has one eye on the forehead.  He is in Appāṭi, which he desires, being one half a lady which form is beyond the comprehension of those who can comprehend all other things.

Arunachala Siva.