Saiva Canons of Tiru Navukkarasar. Canons 4,5, and 6:

[Subramanian.R]

Tiruk Kazhumalam -  Sirkazhi:  (2)

Verse  1:

படையார் மழுவொன்று பற்றிய கையன் பதிவினவில்
கடையார் கொடிநெடு மாடங்க ளோங்குங் கழுமலமாம்
மடைவாய்க் குருகினம் பாளை விரிதொறும் வண்டினங்கள்
பெடைவாய் மதுவுண்டு பேரா திருக்கும் பெரும்பதியே.


If anyone asks, which is the city of the god who holds in his hand a weapon of a battle-axe, it is Kazhumalam where tall storeys which have flags flying at their entrances, it is the big city when the flocks of cranes do not leave the sluices to catch their prey, and swarms of male bees having tasted honey in the mouths of their female bees do not move due to intoxication.

Padigam on Tiruk Kazhumalam completed.  (Only one verse is available)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

General:

Verse  1:

எட்டாந் திசைக்கு மிருதிசைக் கும்மிறை வாமுறையென்
றிட்டா ரமரர்வெம் பூச லெனக்கேட் டெரிவிழியா
ஒட்டாக் கயவர் திரிபுர மூன்றையு மோரம்பினால்
அட்டா னடிநிழற் கீழதன் றோவென்ற னாருயிரே.

The chief of the eight directions, upper and lower directions. (The eight directions are the four cardinal points and the intermediate directions between cardinal points.) On hearing, the immortals who cried loudly with a complaint.  Opening the eye of fire,
is not my precious life under the shelter of Siva, who destroyed with a single arrow all the three cities of the cruel enemies, which were wandering.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 2:

பேழ்வா யரவி னரைக்கமர்ந் தேறிப் பிறங்கிலங்கு
தேய்வா யிளம்பிறை செஞ்சடை மேல்வைத்த தேவர்பிரான்
மூவா னிளகான் முழுவுல கோடுமண் விண்ணுமற்றும்
ஆவா னடிநிழற் கீழதன் றோவென்ற னாருயிரே.

Tying a cobra of large mouth in the waist, the master of the celestial beings, who placed on his red matted locks, a young waning crescent moon which ascended on the head, shone and became conspicuous, will not become aged, will not become tired.
Is not my precious life under the shelter of the feet of Siva, who is himself complete with this earth, heaven and other worlds?

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:

தரியா வெகுளிய னாய்த்தக்கன் வேள்வி தகர்த்துகந்த
எரியா ரிலங்கிய சூலத்தி னானிமை யாதமுக்கட்
பெரியான் பெரியார் பிறப்பறுப் பானென்றுந் தன்பிறப்பை
அரியா னடிநிழற் கீழதன் றோவென்ற னாருயிரே.

With uncontrollable anger, Siva who has a trident shining with fire and who became great, by laying waste, the sacrifice performed by Dakshan.  The great god who has three eyes that do not shine with splendor will cut at the root of birth of those who are great by scholarship  Is not my precious life under the shelter of the feet of Siva, who does not know his birth at any time?

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:

வடிவுடை வாணெடுங் கண்ணுமை யாளையொர் பான்மகிழ்ந்து
வெடிகொ ளரவொடு வேங்கை யதள்கொண்டு மேன்மருவிப்
பொடிகொ ளகலத்துப் பொன்பிதிர்ந் தன்னபைங் கொன்றையந்தார்
அடிக ளடிநிழற் கீழதன் றோவென்ற னாருயிரே.

Feeling elated in having on one half Uma, who has exquisite beauty and long eyes which are like the sword, adorning himself with cobras that live in clefts and covering the upper part of his body, with the skin of a tiger, in the chest in which sacred ash is smeared, is not my precious life under the shelter of the feet of the god who wears a garland of fresh Koṉṟai which resembles gold separated into small particles!

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:

பொறுத்தா னமரர்க் கமுதருளி நஞ்ச முண்டுகண்டம்
கறுத்தான் கறுப்பழ காவுடை யான்கங்கை செஞ்சடைமேல்
செறுத்தான் றனஞ்சயன் சேணா ரகலங் கணையொன்றினால்
அறுத்தா னடிநிழற் கீழதன் றோவென்ற னாருயிரே.


Forgiving the celestial beings, for requesting him to consume the poison, giving the immortals the nectar, his neck became black by consuming the poison, has that blackness as a beauty. He restrained Ganga on his red matted locks. Is not my precious life under the shelter of the feet of Siva who cleft asunder in two with a single arrow the long armor, worn on the chest of Dhananjayan. (It is one of the ten names of Arjuna, one who has victory as his wealth.)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:


காய்ந்தான் செறற்கரி யானென்று காலனைக் காலொன்றினால்
பாய்ந்தான் பணைமதில் மூன்றுங் கணையென்னு மொள்ளழலால்
மேய்ந்தான் வியனுல கேழும் விளங்க விழுமியநூல்
ஆய்ந்தா னடிநிழற் கீழதன் றோவென்ற னாருயிரே.


Siva pounced upon Yama, with one leg, being angry with him, as he was difficult to be killed, covered all the three big forts with the bright fire of an arrow. The arrow was itself fine.  The god Siva investigated preeminent works Vedas and Angams so that the wide world may prosper.  Is not my precious life under the shelter of his feet?

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  7:

உளைந்தான் செறுதற் கரியான் றலையை யுகிரொன்றினால்
களைந்தா னதனை நிறைய நெடுமால் கணார்குருதி
வளைந்தா னொருவிர லின்னொடு வீழ்வித்துச் சாம்பர்வெண்ணீ
றளைந்தா னடிநிழற் கீழதன் றோவென்ற னாருயிரே.

He removed with one nail, suffering in mind, the head of Brahma, who was difficult to be killed filled it to the brim with the blood from the body of tall Vishnu, causing it to fall by a single finger. Is not my previous life under the shelter of the feet of Siva who wallowed in the ash which is white sacred ash.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:


முந்திவட் டத்திடைப் பட்டதெல் லாமுடி வேந்தர் தங்கள்
பந்திவட் டத்திடைப் பட்டலைப் புண்பதற் கஞ்சிக்கொல்லோ
நந்திவட் டந்நறு மாமலர்க் கொன்றையும் நக்கசென்னி
அந்திவட் டத்தொளி யானடிச் சேர்ந்ததென் னாருயிரே.

All the persecutions that I had to undergo in former days in this world, for forsaking Jainism and re-embracing Saivam, perhaps being afraid of being caught in the stable of horses and elephants and kings wearing crown, being put to trouble. My precious life reached the feet of Siva who has the brilliant color of the evening sky and on whose head the flowers Nantivaṭṭam and fragrant Koṉṟai flowers bloomed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:

மிகத்தான் பெரியதொர் வேங்கை யதள்கொண்டு மெய்ம்மருவி
அகத்தான் வெருவநல் லாளை நடுக்குறுப் பான்வரும்பொன்
முகத்தாற் குளிர்ந்திருந் துள்ளத்தி னாலுகப் பானிசைந்த
அகத்தா னடிநிழற் கீழதன் றோவென்ற னாருயிரே.

Covering the body with a very big tiger's skin, Siva will frighten the lady to be afraid of in her mind.  Is not my precious life under the shelter of the feet of Siva, who agrees to feel joy by his mind, satisfying completely his devotees by his brilliant face!

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:

பைம்மா ணரவல்குற் பங்கயச் சீறடி யாள்வெருவக்
கைம்மா வரிசிலைக் காமனை யட்ட கடவுண்முக்கண்
எம்மா னிவனென் றிருவரு மேத்த வெரிநிமிர்ந்த
அம்மா னடிநிழற் கீழதன் றோவென்ற னாருயிரே.


The god who burnt Manmatha, who had a big bow of many bands held in his hand to make the lady who has small feet like the lotus flower and a private part like the eminent hood of a cobra, to be seized with fear.  Both Vishnu and Brahma to praise, this god who has three eyes is our master is not my precious life under the shelter of the feet of the father who shot up erect as a column of fire!

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  11:

பழகவொ ரூர்தியரன் பைங்கட் பாரிடம் பாணிசெய்யக்
குழலு முழவொடு மாநட மாடி யுயரிலங்கைக்
கிழவ னிருபது தோளு மொருவிர லாலிறுத்த
அழக னடிநிழற் கீழதன் றோவென்ற னாருயிரே.


Siva who has a vehicle of that bull trained to carry him, the Bhutas of tender eyes to keep measure of time, performing a great dance to the accompaniment of flute and Muḻavu,  is not my precious life under the shelter of the feet of beautiful Siva who crushed with a single toe all the twenty shoulders of the Lord of eminent Lanka!

General Padigam completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tiruch Chotruthurai:

Verse 1:

காலை யெழுந்து கடிமலர் தூயன தாங்கொணர்ந்து
மேலை யமரர் விரும்பு மிடம்விரை யான்மலிந்த
சோலை மணங்கமழ் சோற்றுத் துறையுறை வார்சடைமேல்
மாலை மதியமன் றோவெம் பிரானுக் கழகியதே.


Waking up early in the morning, having brought pure and fragrant flowers, the shrine which is desired by the immortals in the upper world for worship, Chotruthurai, where the gardens spread their fragrance as fragrant flowers are abundant, is not the crescent moon that shines in the evening, beautiful on the matted locks of our god who dwells in Chotruthurai?


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  2:

வண்டணை கொன்றையும் வன்னியு மத்தமும் வாளரவும்
கொண்டணைந் தேறு முடியுடை யான்குரை சேர்கழற்கே
தொண்டணைந் தாடிய சோற்றுத் துறையுறை வார்சடைமேல்
வெண்டலை மாலையன் றோவெம் பிரானுக் கழகியதே.

Siva has a holy head on which Koṉṟai flowers, which are approached by bees, leaves of Indian Mesquit, Dhatura flowers and a killing cobra come near and thrive, as the place fit for them.  Is not the garland of white skulls worn on the long matted locks of Siva who dwells in Chotruthurai, where the devotees reach and dance, performing service and approaching the jingling armor of his feet.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:

அளக்கு நெறியின னன்பர்க டம்மனத் தாய்ந்துகொள்வான்
விளக்கு மடியவர் மேல்வினை தீர்த்திடும் விண்ணவர்கோன்
துளக்குங் குழையணி சோற்றுத் துறையுறை வார்சடைமேல்
திளைக்கு மதியமன் றோவெம் பிரானுக் கழகியதே.


Siva has a means by which he measures the piety of his devotees, he will investigate into the minds of his devotees.  He is the chief of the celestial beings, residing in heaven and completely destroys the accumulated karmas of previous birth and karmas accumulating in this birth yet to bear their fruit, of the devotees who explain the greatness of the feet of Siva and themselves. Is not the crescent moon that is always on the matted locks of Siva, without leaving it, who dwells in Chotruthurai, and wears a brilliant ear-ring, beautiful!

Arunachala Siva.