Saiva Canons of Tiru Navukkarasar. Canons 4,5, and 6:

[Subramanian.R]

Verse  7:


விடைதரு கொடியர் போலும் வெண்புரி நூலர் போலும்
படைதரு மழுவர் போலும் பாய்புலித் தோலர் போலும்
உடைதரு கீளர் போலும் உலகமு மாவர் போலும்
அடைபவ ரிடர்க டீர்க்கும் ஆவடு துறையனாரே.


He has the form of a bull drawn on his flag. He wears a white sacred thread of three strands, holds the weapon of a battle-axe.  He wears the skin of a tiger which pounces upon its prey.  He wears a girdle of an ascetic which is generally a long strip of cloth.
He is the worlds and the living being that dwell in them. The Lord in Avaṭatuṟai, removes the sufferings of those who seek him as refuge.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 8:

முந்திவா னோர்கள் வந்து முறைமையால் வணங்கி யேத்த
நந்திமா காள ரென்பார் நடுவுடை யார்க ணிற்பச்
சிந்தியா தேயொ ழிந்தார் திரிபுர மெரிப்பர் போலும்
அந்திவான் மதியஞ் சூடும் ஆவடு துறைய னாரே.

When those who are called Nandi and Mākāḷar, stood firm in the right path without any harm and when the celestial beings came first and bowed and praised in the proper manner, the Lord in Āvaṭutuṟai, who has on his head the crescent moon that rises in the sky at sunset will burn the three cities of those who never thought of Siva.
When the three cities were destroyed by Siva, three demons escaped destruction.
( These three were those who did not become inimical, succumbing to the wily teachings of Vishnu.  Of these three, two were appointed as guards of Kailash,
their names are Nandi and Mākāḷar.)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:

பானம ரேன மாகிப் பாரிடந் திட்ட மாலும்
தேனமர்ந் தேறு மல்லித் திசைமுக முடைய கோவும்
தீனரைத் தியக் கறுத்த திருவுரு வுடையர் போலும்
ஆனரை யேற்றர் போலும் ஆவடு துறைய னாரே.

See 1st verse.  Assuming the form of a pig among the ten incarnations, Vishnu who went digging the earth and the chief who has four faces and is seated in the lotus which has abundant honey, has a beautiful form which removes the bewilderment of those two poor persons who did not possess the wealth of knowledge.  He has a white bull which belongs to the species of cow.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 10:


பார்த்தனுக் கருள்வர் போலும் படர்சடை முடியர் போலும்
ஏத்துவா ரிடர்கள் தீர வின்பங்கள் கொடுப்பர் போலும்
கூத்தராய்ப் பாடி யாடிக் கொடுவலி யரக்கன் றன்னை
ஆர்த்தவா யலறு விப்பார் ஆவடு துறைய னாரே.


See 1st verse.  He will grant his weapon Pasupatam to Arjunan, has a spreading matted locks, coiled into a crown.  He will grant many kinds of happiness to remove the sufferings of those who praise him.  Being well-versed in dance, singing and dancing, he will cause the mouth of the demon* of cruel might roaring already, to cry from sorrow. (*Ravanan)

Padigam on Tiru Avaduturai completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tiru Avaduturai: (2)

Verse 1:


மஞ்சனே மணியு மானாய் மரகதத் திரளு மானாய்
நெஞ்சுளே புகுந்து நின்று நினைதரு நிகழ்வி னானே
துஞ்சும்போ தாக வந்து துணையெனக் காகி நின்று
அஞ்சலென் றருள வேண்டும் ஆவடு துறையு ளானே.


Siva in Āvaṭuturai! Youth! You are the ruby also for me!  You are also the heap of emeralds!  You are the thoughts that you kindle, having entered into my mind.
Coming to me when I am asleep standing by my side as my companion, you must bestow your grace by saying, 'Do not be afraid!'

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 2:

நானுகந் துன்னை நாளும் நணுகுமா கருதி யேயும்
ஊனுகந் தோம்பு நாயே னுள்ளுற வைவர் நின்றார்
தானுகந் தேயு கந்த தகவிலாத் தொண்டனே னான்
ஆனுகந் தேறு வானே ஆவடு துறையு ளானே.


The Lord in Āvaṭutuṟai!  One who rides on a bull desiring it!  Though I think of approaching you daily, desiring it, I am a devotee who has no worth, and who desired what all the five sensory organs which are inside me, wish to do, and who is low as the dog, only nourishing the body wishing it.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 3:

கட்டமே வினைக ளான காத்திவை நோக்கி யாளாய்
ஒட்டவே யொட்டி நாளு முன்னையுள் வைக்க மாட்டேன்
பட்டவான் றலைகை யேந்திப் பலிதிரிந் தூர்க டோறும்
அட்டமா வுருவி னானே யாவடு துறையு ளானே.

The Lord in Āvaṭuturai!  Admit me as your protege, protecting me from the karmas which afflict me.  I am incapable of fixing you in my mind daily betaking myself for protection, as you are sticking to my soul. The one who has eight great forms and who wanders in every village holding in the hand a large and lifeless skull.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:

பெருமைநன் றுடைய தில்லை யென்றுநான் பேச மாட்டேன்
ஒருமையா லுன்னை யுள்கி யுகந்துவா னேற மாட்டேன்
கருமையிட் டாய வூனைக் கட்டமே கழிக்கின் றேனான்
அருமையா நஞ்ச முண்ட ஆவடு துறையு ளானே.

Lord in Āvaṭutuṟai who consumed the poison difficult to be consumed by others!
I am incapable of praising Thillai Chidambaram as having greatness in an abundant measure.  I am incapable of ascending into Siva Lokam becoming great by concentrating all my thoughts on you. I am wasting the body which I got by being friendly with ego (Aṇavam: one of the three impurities of the soul.)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 5:


துட்டனாய் வினைய தென்னுஞ் சுழித்தலை யகப்பட் டேனைக்
கட்டனா வைவர் வந்து கலக்காமைக் காத்துக் கொள்வாய்
மட்டவிழ் கோதை தன்னை மகிழ்ந்தொரு பாகம் வைத்து
அட்டமா நாக மாட்டும் ஆவடு துறையு ளானே.


The Lord in Avatutuṟai, who places a lady who is as tender as a garland from which honey flows, and who causes the eight big serpents to dance.  Myself being mischievous by nature, please protect me, who is caught in the whirlpool of karmas, from being confused by the five sensory organs, which beset me with difficulties.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 6:


காரழல் கண்ட மேயாய் கடிமதிற் புரங்கண் மூன்றும்
ஓரழ லம்பி னாலே யுகைத்துத்தீ யெரிய மூட்டி
நீரழற் சடையு ளானே நினைப்பவர் வினைக டீர்ப்பாய்
ஆரழ லேந்தி யாடு ஆவடு துறையு ளானே.

The Lord in Āvatutuṟai, who dances holding a fire of unbearable heat!  The one who has a neck which has the cruel and black poison like fire!  Having kindled the fire, by discharging an arrow which has fire at its tip, in the three cities which had well-guarded walls of fortification.  The one who has matted locks,  as red as fire and which bears the water of Ganga.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  7:

செறிவிலேன் சிந்தை யுள்ளே சிவனடி தெரிய மாட்டேன்
குறியிலேன் குணமொன் றில்லேன் கூறுமா கூற மாட்டேன்
நெறிபடு மதியொன் றில்லே னினையுமா நினைய மாட்டேன்
அறிவிலே னயர்த்துப் போனே னாவடு துறையு ளானே.

hTe Lord in Āvaṭutuṟai!  I have no self-restraint in my mind.  I am not capable of understanding the grace of Siva. I have no aim to pursue in life.  I do not have even one good quality to obtain the grace of Siva.  I am incapable of praising your fame in the way it is mentioned in Vedas and Agamas.  I do not possess knowledge with will to pursue the path of getting the grace of Siva.  I am incapable of thinking of you in the manner I should do it.  I do not possess knowledge gained from studying great works.
I became weary.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:

கோலமா மங்கை தன்னைக் கொண்டொரு கோல மாய
சீலமே யறிய மாட்டேன் செய்வினை மூடி நின்று
ஞாலமா மிதனு ளென்னை நைவியா வண்ண நல்காய்
ஆலமா நஞ்ச முண்ட வாவடு துறையு ளானே.

The Lord in Avaṭutuṟai, who drank the big poison called Alam.  I am incapable of understanding the nature of the peerless form, which has a great lady of exquisite beauty.  Bestow your grace on me so that the karmas, done by me cannot inflict sufferings on me in this world, enveloping me.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 9:


நெடியவன் மலரி னானுந் நேர்ந்திரு பாலு நேடக்
கடியதோ ருருவ மாகிக் கனலெரி யாகி நின்ற
வடிவின வண்ண மென்றே யென்றுதாம் பேச லாகார்
அடியனே னெஞ்சி னுள்ளார் ஆவடு துறையு ளானே.

Vishnu who assumed a tall form and Brahma who is in the lotus flower, having agreed between themselves to go digging down and to fly up, to search for Siva, having assumed a fearful form that can be realized only by the mind.  They could not express in so many words that this was the nature of his form which was a burning fire.
The Lord in Āvaṭutuṟai is [in] the mind of his humble servant, his slave.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:


மலைக்குநே ராய ரக்கன் சென்றுற மங்கை யஞ்சத்
தலைக்குமேற் கைக ளாலே தாங்கினான் வலியை மாள
வுலப்பிலா விரலா லூன்றி யொறுத்தவற் கருள்கள் செய்து
அலைத்தவான் கங்கை சூடும் ஆவடு துறையு ளானே.

As the young lady feared because the demon went straight towards the mountain, punishing, by pressing down with the toe which does not know destruction to destroy the strength of that demon, who lifted and kept the mountain above his head by his twenty hands.  The Lord in Āvaṭutuṟai adorns his head with dashing Ganga descending from heaven, having bestowed different graces on him.

Padigam on Tiru Avatuturai completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tirup Paruppadam -  Holy Kailash:

Verse  1:

கன்றினார் புரங்கண் மூன்றுங் கனலெரி யாகச் சீறி
நின்றதோ ருருவந் தன்னா னீர்மையு நிறையுங் கொண்டு
ஒன்றியாங் குமையுந் தாமு மூர்பலி தேர்ந்து பின்னும்
பன்றிப்பின் வேட ராகிப் பருப்பத நோக்கி னாரே.


Snatching away my nature and strength of will by a form which remained being angry, and burning all the three cities of the  demons, hardened in doing cruel acts to become scorching fire, Siva considered as his place Holy Kailash, assuming the form of a hunter following a pig*, after collecting alms in many villages, Uma and himself being united.

(*The story of Arjuna)

Arunachala Siva.