Saiva Canons of Tiru Navukkarasar. Canons 4,5, and 6:

[Subramanian.R]

Verse  4:


கந்தமலர்க் கொன்றையணி சடையான் தன்னைக்
    கதிர்விடுமா மணிபிறங்கு கனகச் சோதிச்
சந்தமலர்த் தெரிவை யொரு பாகத்தானைச்
    சராசரநற் றாயானை நாயேன் முன்னைப்
பந்தமறுத் தாளாக்கப் பணிகொண் டாங்கே
    பன்னியநூல் தமிழ்மாலை பாடு வித்தென்
சிந்தைமயக் கறுத்ததிரு வருளினானைச்
    செங்காட்டங் குடியதனிற் கண்டேன் நானே.

His matted hair is adorned with fragrant Konrai flowers;
Like luster of gold married to jasper's radiance He is concorporate with the lovely and flowery Damsel;
He is the goodly Mother unto the moving and the stationary;
He is the Grace that did away with my former bondage,
made me His servitor,
caused me to weave garlands of Tamil verse and set at nought the murk of my mind;
It is Him that I beheld at Chengkaattangkudi.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:


நஞ்சடைந்த கண்டத்து நாதன் தன்னை
    நளிர்மலர்ப்பூங் கணைவேளை நாச மாக
வெஞ்சினத்தீ விழித்ததொரு நயனத் தானை
    வியன்கெடில வீரட்டம் மேவி னானை
மஞ்சடுத்த நீள்சோலை மாட வீதி
    மதிலாரூர் இடங்கொண்ட மைந்தன் தன்னைச்
செஞ்சினத்த திரிசூலப் படையான் தன்னைச்
    செங்காட்டங் குடியதனிற் கண்டேன் நானே.


He is the Lord whose throat contains the poison;
With His One eye He so stared in fierce wrath at him who wields the cool flowery darts,
that he perished;
He is of vast Gedila Veerattam;
He is the noble One abiding at walled Aaroor of turreted mansions girt with long and cloud- copped gardens;
He is the wielder of the trident that smokes fierce and ruddy wrath;
It is Him that I beheld at Chengkaattangkudi.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:


கன்னியையங் கொருசடையிற் கரந்தான் தன்னைக்
    கடவூரில் வீரட்டங் கருதி னானைப்
பொன்னிசூழ் ஐயாற்றெம் புனிதன் தன்னைப்
    பூந்துருத்தி நெய்த்தானம் பொருந்தி னானைப்
பன்னியநான் மறைவிரிக்கும் பண்பன் தன்னைப்
    பரிந்திமையோர் தொழுதேத்திப் பரனே யென்று
சென்னிமிசைக் கொண்டணிசே வடியி னானைச்
    செங்காட்டங் குடியதனிற் கண்டேன் நானே.


He concealed a virgin in a stand of His matted hair;
He loves to abide at the Veerattam of Kadavoor;
He is the holy One of Aiyaaru- upon- the Ponni;
He presides over Poonthurutthi and Neitthaanam;
He is the Master that explicates the fourfold Vedas;
His roseate Feet;
Are borne on the crowns of the Devas who in love hail and above Him as the supreme Lord;
It is Him I beheld at Chengkaattangkudi.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  7:

எத்திக்கு மாய்நின்ற இறைவன் தன்னை
    ஏகம்பம் மேயானை யில்லாத் தெய்வம்
பொத்தித்தம் மயிர்பறிக்குஞ் சமணர் பொய்யிற்
    புக்கழுந்தி வீழாமே போத வாங்கிப்
பத்திக்கே வழிகாட்டிப் பாவந் தீர்த்துப்
    பண்டைவினைப் பயமான எல்லாம் போக்கித்
தித்தித்தென் மனத்துள்ளே ஊறுந் தேனைச்
    செங்காட்டங் குடியதனிற் கண்டேன் நானே.


He,
the Lord,
abides in every direction;
He is of Ekampam;
He is the honey that sweetly per collates In my mind.
He retrieved me from getting immersed and sunk in the falsity of the Jains who enshrine   a pseudo- deity and who pluck out their hair;
He drew me away from them,
annulled my sins,
Showed me the path of devotion and rendered nugatory the very dread of hoary Karma and all that it breeds;
It is Him that I beheld at Chengkaattangkudi.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 8:


கல்லாதார் மனத்தணுகாக் கடவுள் தன்னைக்
    கற்றார்கள் உற்றோருங் காத லானைப்
பொல்லாத நெறியுகந்தார் புரங்கள் மூன்றும்
    பொன்றிவிழ அன்றுபொரு சரந்தொட் டானை
நில்லாத நிணக்குரம்பைப் பிணக்கம் நீங்க
    நிறைதவத்தை அடியேற்கு நிறைவித் தென்றுஞ்
செல்லாத செந்நெறிக்கே செல்விப் பானைச்
    செங்காட்டங் குடியதனிற் கண்டேன் நானே.


He is the Lord-God who approaches not the minds of the unlearned;
He is the dear One realized by the learned;
He,
of yore sped a battling dart that pulled down the three towns of the pursuers of the evil way;
To do away with the illnesses of the ephemeral body;
He blessed me with tapas,
fruitful and complete,
And caused me tread the godly way with deviation none;
It is Him that I beheld at Chengkaattangkudi.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:


அரியபெரும் பொருளாகி நின்றான் தன்னை
    அலைகடலில் ஆலாலம் அமுது செய்த
கரியதொரு கண்டத்துச் செங்கண் ஏற்றுக்
    கதிர்விடுமா மணிபிறங்கு காட்சி யானை
உரியபல தொழில் செய்யும் அடியார்தங்கட்
    குலகமெலாம் முழுதளிக்கும் உலப்பி லானைத்
தெரிவையொரு பாகத்துச் சேர்த்தி னானைச்
    செங்காட்டங் குடியதனிற் கண்டேன் நானே.



He is the great and rare Being;
He is rides a red- eyed Bull and His neck dark with the poison of Aalaalam from the billowy sea,
dazzles like a bright- rayed sapphire;
He is the deathless One who confers the whole world on His Servitors that perform manifold and befitting services;
He is concorporate with a Woman;
it is Him that I beheld at Chengkaattangkudi.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 10:


போரரவ மால்விடையொன் றூர்தி யானைப்
    புறம்பயமும் புகலூரும் மன்னி னானை
நீரரவச் செஞ்சடைமேல் நிலாவெண் டிங்கள்
    நீங்காமை வைத்தானை நிமலன் தன்னைப்
பேரரவப் புட்பகத்தே ருடைய வென்றிப்
    பிறங்கொளிவாள் அரக்கன்முடி யிடியச் செற்ற
சீரரவக் கழலானைச் செல்வன் தன்னைச்
    செங்காட்டங் குடியதனிற் கண்டேன் நானே.


He mount is a huge Bull which bellows a war- cry;
He abides at Purampayam and Pukaloor;
He keeps ever on His ruddy matted crest a roaring river and a white- rayed crescent moon;
He is Nimalan;
with His gloriously resounding ankleted foot He so pressed that the effulgent crowns of the Raakshasa of victorious sword and the clamorous car of Pushpaka,
were crushed;
He is the opulent One;
It is Him I beheld at Chengkaattangkudi.

Padigam on Tiruch Chengattangkudi completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tiru Mundeecharam:

Verse 1:


ஆர்த்தான்காண் அழல்நாகம் அரைக்கு நாணா
    அடியவர்கட் கன்பன்காண் ஆனைத் தோலைப்
போர்த்தான்காண் புரிசடைமேல் புனலேற் றான்காண்
    புறங்காட்டி லாடல் புரிந்தான் தான்காண்
காத்தான்காண் உலகேழுங் கலங்கா வண்ணங்
    கனைகடல்வாய் நஞ்சதனைக் கண்டத் துள்ளே
சேர்த்தான்காண் திருமுண்டீச் சரத்து மேய
    சிவலோகன் காண்அவனென் சிந்தை யானே.


He cinctured the fiery snake as His waist-cord;
He is dear to His servitors;
He mantled Himself in the hide of the tusker;
He received the flood on His matted strands of hair;
He dances in the crematory;
Freeing the seven worlds from troubles,
He fosters them;
He holds in His throat the venom of the roaring sea;
He is Sivalokan of sacred Mundeeccharam;
Even He is poised in my mind.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  2:

கருத்தன்காண் கமலத்தோன் தலையி லொன்றைக்
    காய்ந்தான்காண் பாய்ந்தநீர் பரந்த சென்னி
ஒருத்தன்காண் உமையவளோர் பாகத் தான்காண்
    ஓருருவின் மூவுருவாய் ஒன்றாய் நின்ற
விருத்தன்காண் விண்ணவர்க்கும் மேலா னான்காண்
    மெய்யடியா ருள்ளத்தே விரும்பி நின்ற
திருத்தன்காண் திருமுண்டீச் சரத்து மேய
    சிவலோகன் காண்அவனென் சிந்தை யானே.


He is the Chief;
He smote one of the heads of him whose seat is the Lotus;
He is the peerless One in whose crest the flood spreads and flows;
He is concorporate with Uma;
He is the hoary One whose single form holds the triune form;
He is far above the celestial beings.
He is the sacred One who,
in love,
Abides in the bosoms of His servitors ;
He is Sivalokan of sacred Mundeeccharam;
even He is poised in my mind.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:


நம்பன்காண் நரைவிடையொன் றேறி னான்காண்
    நாதன்காண் கீதத்தை நவிற்றி னான்காண்
இன்பன்காண் இமையாமுக் கண்ணி னான்காண்
    ஏசற்று மனமுருகும் அடியார் தங்கட்
கன்பன்காண் ஆரழல தாடி னான்காண்
    அவனிவனென் றியாவர்க்கும் அறிய வொண்ணாச்
செம்பொன்காண் திருமுண்டீச் சரத்து மேய
    சிவலோகன் காண்அவனென் சிந்தை யானே.


He is the supremely desirable One;
He rides a white Bull;
He is the Lord;
He,
the singer of songs,
is the sweet One;
His three eyes wink not;
He is dear to His servitors whose minds melt in love;
He dances in the blazing fire;
He is the ruddy Gold that can be comprehended by none;
He is Sivalokan of sacred Mundeeccharam;
Even He is poised in my mind.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:


மூவன்காண் மூவர்க்கும் முதலா னான்காண்
    முன்னுமாய்ப் பின்னுமாய் முடிவா னான்காண்
காவன்காண் உலகுக்கோர் கண்ணா னான்காண்
    கங்காளன் காண்கயிலை மலையி னான்காண்
ஆவன்காண் ஆவகத்தஞ் சாடி னான்காண்
    ஆரழலாய் அயற்கரிக்கு மறிய வொண்ணாத்
தேவன்காண் திருமுண்டீச் சரத்து மேய
    சிவலோகன் காண்அவனென் சிந்தை யானே.


He is the Three;
He is the Primal Ens unto the Three;
He is the Before,
the After and the End;
He is the Fosterer;
He is the peerless Eye of the world;
He wears on His person skeletons;
He is of Mount Kailash;
He is the Confederer of weal;
He bathes in the Pancha- kavya;
He is the Deva-- the spiraling flame--,
Unbeknown to Brahma and Vishnu;
He is Sivalokan of sacred Mundeeccharam;
Even He is poised in my mind.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 5:


கானவன்காண் கானவனாய்ப் பொருதான் றான்காண்
    கனலாட வல்லான்காண் கையி லேந்தும்
மானவன்காண் மறைநான்கு மாயி னான்காண்
    வல்லேறொன் றதுவேற வல்லான் றான்காண்
ஊனவன்காண் உலகத்துக் குயிரா னான்காண்
    உரையவன்காண் உணர்வவன்காண் உணர்ந்தார்க் கென்றுந்
தேனவன்காண் திருமுண்டீச் சரத்து மேய
    சிவலோகன் காண்அவனென் சிந்தை யானே.

He is a forester;
as a forester He did fight;
He is valiant to dance in fire;
He holds a fawn in His hand;
He became the four Vedas;
He rides a mighty Bull;
He is the body of the embodied;
He is the life of the world;
He is the World;
He is the import of the World;
He is the honey unto the God- conscious;
He is Sivalokan of sacred Mundeeccharam;
even He is poised in my mind.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:

உற்றவன்காண் உறவெல்லா மாவான் றான்காண்
    ஒழிவறநின் றெங்கு முலப்பி லான்காண்
புற்றரவே யாடையுமாய்ப் பூணு மாகிப்
    புறங்காட்டி லெரியாடல் புரிந்தான் றான்காண்
நற்றவன்காண் அடியடைந்த மாணிக் காக
    நணுகியதோர் பெருங்கூற்றைச் சேவ டியினால்
செற்றவன்காண் திருமுண்டீச் சரத்து மேய
    சிவலோகன் காண்அவனென் சிந்தை யானே.


He is the Indweller;
He is all the kin;
He is the deathless One who pervades everywhere;
He girds His clothing with the girdle of a serpent;
He is adorned with serpents;
He dances in the fire of the crematory;
He is a great tapaswin;
for the Brahmachari who sought refuge in His feet;
He kicked Death to death with His roseate foot;
He is Sivalokan of sacred Mundeeccharam;
Even He is poised in my mind.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 7:


உதைத்தவன்காண் உணராத தக்கன் வேள்வி
    உருண்டோடத் தொடர்ந்தருக்கன் பல்லை [ யெல்லாந்
தகர்த்தவன்காண் தக்கன்றன் தலையைச் செற்ற
    தலைவன்காண் மலைமகளாம் உமையைச் சால
மதிப்பொழிந்த வல்லமரர் மாண்டார் வேள்வி
    வந்தவியுண் டவரோடு மதனை யெல்லாஞ்
சிதைத்தவன்காண் திருமுண்டீச் சரத்து மேய
    சிவலோகன் காண்அவனென் சிந்தை யானே.


He so kicked that (the accessories of ) the ignorant Daksha's sacrifice rolled away;
He chased and knocked out all the teeth of Surya;
He is the Chief that clipped Daksha's head;
He smote the mighty and magnificent celestial beings who disregarded Uma-- The Mountain's Daughter--,
And ate the havis of the sacrifice and their total nescience;
He is Sivalokan of Tirumundeeccharam;
Even He is poised in my mind.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:


உரிந்தவுடை யார்துவரால் உடம்பை மூடி
    உழிதருமவ் வூமரவர் உணரா வண்ணம்
பரிந்தவன்காண் பனிவரைமீப் பண்ட மெல்லாம்
    பறித்துடனே நிரந்துவரு பாய்நீர்ப் பெண்ணை
நிரைந்துவரும் இருகரையுந் தடவா வோடி
    நின்மலனை வலங்கொண்டு நீள நோக்கித்
திரிந்துலவு திருமுண்டீச் சரத்து மேய
    சிவலோகன்காண் அவனென் சிந்தை யானே.



He is merciful (to His servitors),
all unknown to those that are unclothed and to those ignorant ones that shroud themselves with the saffron robe and roam about;
He is Sivalokan of Tirumunideeccharam where the Pennai flanked by its two banks and laved by its water,
Gush remain brimful,
circumambulating;
The Nirdmalan,
and onsward flows interminably;
Even He is poised in my mind.

Arunachala Siva.