Saiva Canons of Tiru Navukkarasar. Canons 4,5, and 6:

[Subramanian.R]

Verse  11:

வளர்மதிக் கண்ணியி னானை வார்குழ லாளொடும் பாடிக்
களவு படாததொர் காலங் காண்பான் கடைக்கணிற் கின்றேன்
அளவு படாததொ ரன்போ டையா றடைகின்ற போது
இளமண நாகு தழுவி யேறு வருவன கண்டேன்
கண்டே னவர்திருப் பாதங் கண்டறி யாதன கண்டேன்.

Singing the praises of Siva who wears a chaplet of a crescent moon, increasing in size along with Uma, who has along tresses of hair, I stand at the entrance in order to avail myself of a time that was not stolen by my impiety, to have a view of Siva, when I reach Aiyāṟu with a love that is boundless, I saw many bulls embracing their young and sweet-smelling females. (See 1st verse.).  (The incident about Ravanana is not mentioned in the 10th verse as Tiru Navukkarasar, was so much absorbed in the Darshan, he had as to make him forget it.)

Padigam on Tiru Aiyaru completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tiru Arur:

Verse  1:

பாடிளம் பூதத்தி னானும் பவளச்செவ் வாய்வண்ணத் தானும்
கூடிள மென்முலை யாளைக் கூடிய கோலத்தி னானும்
ஓடிள வெண்பிறை யானும் ஒளிதிகழ் சூலத்தி னானும்
ஆடிளம் பாம்பசைத் தானு மாரூ ரமர்ந்தவம் மானே. 

Siva, who has young Bhutas that sing, who has lips red like the coral and complexion like the same, who has the form in which a lady young with breasts which are close to each other, is united with him, who has a white and young crescent moon that moves in the sky, who has a shining trident, and who tied a dancing young cobra in the waist, is the god, our father, who dwells with pleasure in Arūr.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  2:

நரியைக் குதிரைசெய் வானும் நரகரைத் தேவுசெய் வானும்
விரதங்கொண் டாடவல் லானும் விச்சின்றி நாறுசெய் வானும்
முரசதிர்ந் தானைமுன் னோட முன்பணிந் தன்பர்க ளேத்த
அரவரைச் சாத்திநின் றானு மாரூ ரமர்ந்தவம் மானே.

Siva is capable of transforming jackals into horses.  (This is the support for those who are of the opinion that Māṇikkavāchagar was earlier than the Tēvāram trio.)  He who transforms people in hell as Devas, who can celebrate religious vows and acts of austerity, who can produce seedlings fit for transplantation without seeds; when the elephant is running fast preceding the deity, when Murasu kept on it is beaten to announce royal bounty, when devotees stand in the presence of god, praise him and pay obeisance to him.  He is who wears in his waist a cobra.  (See 1st verse.)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 3:

நீறுமெய் பூசவல் லானு நினைப்பவர் நெஞ்சத்து ளானும்
ஏறுகந் தேறவல் லானும் எரிபுரை மேனியி னானும்
நாறு கரந்தையி னானு நான்மறைக் கண்டத்தி னானும்
ஆறு சடைக்கரந் தானு மாரூ ரமர்ந்தவம் மானே.


Siva who can smear his body with sacred ash, who dwells in the hearts of those who meditate upon him, who rides on a bull with joy, who has a body red like fire,
who wears fragrant basil, who gave out the four Vedas and chanted them, who concealed the river Ganga in his matted locks. (see 1st verse).

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:


கொம்புநல் வேனி லவனைக் குழைய முறுவல்செய் தானும்
செம்புநல் கொண்டெயின் மூன்றுந் தீயெழக் கண்சிவந் தானும்
வம்புநற் கொன்றையி னானும் வாட்கண்ணி வாட்டம தெய்த
அம்பர வீருரி யானு மாரூ ரமர்ந்தவம் மானே.


Siva who smiled to destroy cupid, the god of spring when the trees and creepers put forth branches and fresh leaves, whose eyes turned red due to anger to cause fire rise in the three forts which had the color of copper.  As the walls of fortifications are built of burnt bricks of red color they are compared to copper. He who wears the fragrant and flawless Koṉṟai flowers, whose dress is a skin flayed from an elephant to make the lady, Uma, who has eyes like sword, to be distressed.  (see 1st verse).

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:

ஊழி யளக்கவல் லானு முகப்பவ ருச்சியுள் ளானும்
தாழிளஞ் செஞ்சடை யானுந் தண்ணமர் திண்கொடி யானும்
தோழியர் தூதிடை யாடத் தொழுதடி யார்கள் வணங்க
ஆழி வளைக்கையி னானு மாரூ ரமர்ந்தவம் மானே.

Siva who can measure time by eons, who is on the heads of those who are glad,
who has a red and hanging matted locks of hairs, not showing signs of ageing,
who has a victorious banner on which the form of a battle-axe is drawn, the companions of ladies who have fallen in love with the Lord act as messengers.
The devotees worship with joined hands and pay homage to him.  Who is also Vishnu, who holds in his hands a discus and a conch. Siva is immanent in Vishnu so he is described as such.  (see 1st verse).

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:

ஊர்திரை வேலையுள் ளானு முலகிறந் தொண்பொரு ளானும்
சீர்தரு பாடலுள் ளானுஞ் செங்கண் விடைக்கொடி யானும்
வார்தரு பூங்குழ லாளை மருவி யுடன்வைத் தவனும்
ஆர்திரை நாளுகந் தானு மாரூ ரமர்ந்தஅம் மானே.


Siva who is immanent in Vishnu who in sleeps in the ocean of milk which has slow-moving waves, who is the valuable things which are beyond this world, who is in the famous musical Sama Vedam, who has a red-eyed bull on his flag, who placed on one half the lady with long tresses of hair wearing flowers, being united with her, who was glad to have Atirai star as his star. (see 1st verse).

Arunachala Siva.


 

[Subramanian.R]

Verse  7:

தொழற்கங்கை துன்னிநின் றார்க்குத் தோன்றி யருளவல் லானும்
கழற்கங்கை பன்மலர் கொண்டு காதல் கனற்றநின் றானும்
குழற்கங்கை யாளையுள் வைத்துக் கோலச் சடைக்கரந் தானும்
அழற்கங்கை யேந்தவல் லானு மாரூ ரமர்ந்தவம் மானே.


Siva who bestows his grace appearing before those who have their palms joined to pay obeisance to him, who stood to cause to shine brightly the love of his devotees who have in their palms many flowers to scatter at his feet, who concealed in his beautiful matted locks placing the lady, Ganga who had tresses of hair, keeping her inside, who can hold fire in the palm.  (see 1st verse).

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:

ஆயிரந் தாமரை போலும் ஆயிரஞ் சேவடி யானும்
ஆயிரம் பொன்வரை போலும் ஆயிரந் தோளுடை யானும்
ஆயிரம் ஞாயிறு போலும் ஆயிரம் நீண்முடி யானும்
ஆயிரம் பேருகந் தானு மாரூ ரமர்ந்தவம் மானே.


Siva who has one thousand red feet like one thousand lotus flowers, who has one thousand shoulders which are like thousand golden hills, who has one thousand tall crowns like one thousand suns, and who rejoiced in having one thousand names.
(see 1st verse).

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9 :

வீடரங் காநிறுப் பானும் விசும்பினை வேதி தொடர
ஓடரங் காகவைத் தானும் ஓங்கியொ ரூழியுள் ளானும்
காடரங் காமகிழ்ந் தானுங் காரிகை யார்கண் மனத்துள்
ஆடரங் கத்திடை யானு மாரூ ரமர்ந்தவம் மானே.

Siva who sets up as a stage where salvation dances, which is combined with spiritual wisdom and bliss, who set up the sky as the stage for Brahma to run after, tansforming himself into a swan, who is at the end of the eon without perishing,
who rejoiced the cremation ground as his stage for dancing, and who is in the minds of beautiful women as a stage for dancing.  (see 1st verse).

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:

பையஞ் சுடர்விடு நாகப் பள்ளிகொள்வா னுள்ளத் தானும்
கையஞ்சு நான்குடை யானைக் கால்விர லாலடர்த் தானும்
பொய்யஞ்சி வாய்மைகள் பேசிப் புகழ்புரிந் தார்க்கருள் செய்யும்
ஐயஞ்சி னப்புறத் தானு மாரூ ரமர்ந்தவம் மானே.

Siva who is in the heart of Vishnu who sleeps on a bed of a serpent which emits rays from the jewels in its hoods, who pressed Ravanan who has twenty hands, with his toe, who is beyond the twenty five ultimate realities but who grants his grace to those who desire the fame of the Lord speaking truth, being afraid of uttering falsehood. (see 1st verse).

Padigam on Tiru Arur completed.


Arunachala Siva.


.

[Subramanian.R]

Tiru Arur:

Verse  1:

மெய்யெலாம் வெண்ணீறு சண்ணித்த மேனியான் தாள்தொ ழாதே
உய்யலா மென்றெண்ணி யுறிதூக்கி யுழிதந்தென் னுள்ளம் விட்டுக்
கொய்யுலா மலர்ச்சோலைக் குயில்கூவ மயிலாலு மாரூ ரரைக்
கையினாற் றொழா தொழிந்து கனியிருக்கக் காய்கவர்ந்த கள்வ னேனே.


உடம்பெல்லாம் வெண்ணீறு பூசிய பெருமானுடைய திருவடிகளை வழிபடாமல், கடைத்தேறலாம் என்று நினைத்துச் சமணசமயத்தைத் தழுவி உறியைத் தூக்கிக்கொண்டு திரிந்து மனத்தை அச்சமயத்தில் பறி கொடுத்து, கொய்தற்காக அடியவர்கள் உலவும் பூக்களை உடைய சோலைகளில் குயில்கள் கூவவும் மயில்கள் ஆடவும் அமைந்திருக்கும் திருவாரூரில் உகந்தருளியிருக்கும் பெருமானைக் கையினால் தொழாது காலத்தை வீணாக்கிச் சுவையுடைய இனிய கனி இருக்கவும் அதனை விடுத்துச் சுவையற்ற காய்களை விரும்பிய கள்வனாகி விட்டேனே.

English translation not available.

Arunachala Siva.

[srkudai]

Dear Subramanian ji,
     

Siva who sets up as a stage where salvation dances, ...
who rejoiced the cremation ground as his stage for dancing

This symbolism is really fantastic. Siva is said to be dancing in the cremation ground , where other than siva there are only sevas, dead bodies. The dynamics created by the dance of the lord is such that the skeletons seem to raise up and interact which each other.  The dead bodies have no life of their own , its the dance of siva that is all about their interactions.

Within our bodies also the situation is the same. Awareness is Siva. Other than Siva this body is only a Seva. And there is no one inbetween. This seva appears to be writing this post. There is another seva that seems to be reading it ... while the Truth is, its only the Dance of Pure Awareness ... no one else exists to talk, write , interact, agree or disagree ! no one to be bound or seeking liberation.



Love!
Silence

[Subramanian.R]

Verse  2:

என்பிருத்தி நரம்புதோல் புகப்பெய்திட்க் டென்னையோ ருருவ மாக்கி
இன்பிருத்தி முன்பிருந்த வினைதீர்த்திட் டென்னுள்ளங் கோயி லாக்கி
அன்பிருத்தி யடியேனைக் கூழாட்கொண் டருள்செய்த வாரூ ரர்தம்
முன்பிருக்கும் விதியின்றி முயல்விட்டுக் காக்கைப்பின் போன வாறே.


Having fixed bones, and putting into it nerves and skin, and endowing me with a body
and placing me in happiness, having removed all my karmas that were accumulated.
and converting my heart into a temple, having placed me steady in love, without having the good fortune to be in the presence of the Lord in Ārūr who bestowed his grace and admitted me as his slave simple for food, is like giving up hunting for hares and following crows.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:

பெருகுவித்தென் பாவத்தைப் பண்டெலாங் குண்டர்கள்தஞ் சொல்லே கேட்டு
உருகுவித்தென் னுள்ளத்தி னுள்ளிருந்த கள்ளத்தைத் தள்ளிப் போக்கி
அருகுவித்துப் பிணிகாட்டி யாட்கொண்டு பிணிதீர்த்த வாரூ ரர்தம்
அருகிருக்கும் விதியின்றி அறமிருக்க மறம்விலைக்குக் கொண்ட வாறே.

 
Having multiplied my sins listening only to the words of the low people, Jains before I re-embraced Saivism,  causing me to melt, having removed and driving away and deceitful nature which was in my mind, having become scarce, causing the disease in the stomach, admitting me as his slave, without having the good fortune to stay by the side of the Lord in Ārūr who removed the three impurities of the soul i.e. ego, Maya and Karmam when there was virtue to be had by even paying the price for it.
My nature is like a ignorant person who brought evils by getting them free of cost which act is to be detested.

Arunachala Siva.