Saiva Canon 1 - Tiru Jnana Sambandhar.

[Subramanian.R]

Verse  3:


அந்தணர் வேள்வியும் அருமறைத் துழனியும்
செந்தமிழ்க் கீதமும் சீரினால் வளர்தரப்
பந்தணை மெல்விர லாளொடு பயில்விடம்
மந்தம்வந் துலவுசீர் மாமழ பாடியே.

When the sacrifice of the Brahmins, the sound of the Vedas and the musical compositions in refined Tamizh prosper respectively with their proper procedure, eminence and measure of time, the place where Siva stays always with a lady in whose soft fingers there is a ball to play with is the great Mazhapāṭi which has the excellence of the balmy breeze coming from the south and moving about.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:


அத்தியின் உரிதனை அழகுறப் போர்த்தவன்
முத்தியாய் மூவரின் முதல்வனாய் நின்றவன்
பத்தியால் பாடிடப் பரிந்தவர்க்கு அருள்செயும்
அத்தனார் உறைவிடம் அணிமழ பாடியே.

Siva covered himself with the skin of an elephant to add beauty to it. Being himself the liberation from all bondage, who stood as the chief apart from the three deities Brahma, Vishnu and Rudra who perform the functions of creation, protection and destruction. When devotees sing out of devotion the abode of the father who grants his grace to them taking compassion on them, is the beautiful Mazhapāṭi.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:


கங்கையார் சடையிடைக் கதிர்மதி யணிந்தவன்
வெங்கண்வாள் அரவுடை வேதியன் தீதிலாச்
செங்கயற் கண்உமை யாளொடுஞ் சேர்விடம்
மங்கைமார் நடம்பயில் மாமழ பாடியே.


Siva who adorns on the matted locks in which there is Ganga, a crescent moon spreading rays.  The Brahmin has a bright and cruel cobra. The place where he dwells along with Uma who has eyes resembling red carp fish and nullifies the sins of those who worship her, by her benign looks, is the great Mazhapāṭi, where young girls practice dance.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:

பாலனார் ஆருயிர் பாங்கினால் உணவரும்
காலனார் உயிர்செகக் காலினால் சாடினான்
சேலினார் கண்ணினாள் தன்னொடுஞ் சேர்விடம்
மாலினார் வழிபடும் மாமழ பாடியே.

Siva who trampled under his foot to destroy the life of Yama, who came to do his duty of taking away the precious life of the young boy Markaṇdēyaṉ, the place where he dwells with a lady whose eyes are like the Karnatic carp, is the great Mazhapadi where Vishnu worshipped Siva.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  7:


விண்ணிலார் இமையவர் மெய்ம்மகிழ்ந் தேத்தவே
எண்ணிலார் முப்புரம் எரியுண நகைசெய்தார்
கண்ணினால் காமனைக் கனல்எழக் காய்ந்தஎம்
அண்ணலார் உறைவிடம் அணிமழ பாடியே.

Siva laughed at the three cities of the enemies, as the Devas who do not wink and who dwell in heaven, to praise rejoicing, sincerely the beautiful Mazhapāti is the abode of our chief who destroyed by the fire issuing from the frontal eye, Manmatha.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:

கரத்தினால் கயிலையை யெடுத்தகார் அரக்கன
சிரத்தினை ஊன்றலுஞ் சிவனடி சரண்எனா
இரத்தினாற் கைந்நரம் பெடுத்திசை பாடலும்
வரத்தினான் மருவிடம் மாமழ பாடியே.


When Siva pressed his toe to crush the heads of demoṉ who lifted Kailash with his twenty hands. As soon as he sang music by taking the guts from his hands, with a request which was almost begging, thinking the feet of Siva is our refuge.
The great Mazhapadi is the accustomed place of Siva who granted boons to that demon.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:


ஏடுலா மலர்மிசை அயனெழில் மாலுமாய்
நாடினார்க் கரியசீர் நாதனார் உறைவிடம்
பாடெலாம் பெண்ணையின் பழம்விழப் பைம்பொழில்
மாடெலாம் மல்குசீர் மாமழ பாடியே.

The abode of the master whose greatness was difficult to be known to Brahma, who is seated on a lotus flower of many petals and beautiful Vishnu, who took respectively the form of a swan and a pig, and searched for the head and feet, is the great Mazhapāṭi of importance where wealth of all kinds increase, and which has verdant gardens and where on all sides the fruits of the Palmyra tree fall after maturing.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:


உறிபிடித் தூத்தைவாய்ச் சமணொடு சாக்கியர்
நெறிபிடித் தறிவிலா நீசர்சொற் கொள்ளன்மின்
பொறிபிடித் தரவினம் பூணெனக் கொண்டுமான்
மறிபிடித் தானிடம் மாமழ பாடியே.


People of this world! Do not accept as truth the words of the low people who have not sense enough to catch hold of the right path, of the Buddhists, and Jains, who have filthy teeth and hold a net-work of ropes for placing water-pots suspended from the hand; the great Mazhapāṭi is the place of Siva who holds in his hand a young deer, having as ornaments many cobras having spots in their hoods.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 11:


ஞாலத்தா ராதிரை நாளினான் நாள்தொறும்
சீலத்தான் மேவிய திருமழ பாடியை
ஞாலத்தான் மிக்கசீர் ஞானசம் பந்தன்சொல்
கோலத்தால் பாடுவார் குற்றம்அற் றார்களே.

On Mazhapāṭi where Siva who has as his star Ardra, which is famous throughout the world, stays always with desire due to his easy accessibility.  Those who can sing the songs composed by Jnaṉa Sampantaṉ whose eminence is well-known in this world, with the Saivaite appurtenances holy ash, sacred beads and purity of the body are without blemish.

Padigam on Tiru Mazhapadi completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Melaith Thirukkattupalli:

Verse 1:


வாருமன் னும்முலை மங்கையோர் பங்கினன்
ஊருமன் னும்பலி உண்பதும் வெண்டலை
காருமன் னும்பொழில் சூழ்ந்தகாட் டுப்பள்ளி
நீருமன் னுஞ்சடை நிமலர்தந் நீர்மையே.


Siva has on his one half a young lady on whose breasts a bodice is worn always, he eats the alms received in villages in the white skull this is the nature of the spotless Siva on whose matted hair water stays and who is in Kāṭṭuppaḷḷi surrounded by gardens on which clouds stay.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  2:

நிருத்தனார் நீள்சடை மதியொடு பாம்பணி
கருத்தனார் கடிபொழில் சூழ்ந்தகாட் டுப்பள்ளி
அருத்தனார் அழகமர் மங்கையோர் பாகமாப்
பொருத்தனார் கழலிணை போற்றுதல் பொருளதே.

Siva, the dancer he has a purpose in adorning his long matted locks, with a crescent moon and a cobra, is the object to be seen with the physical eye in addition to being the abstract idea to be construed by the inward eye. In Kāttuppaḷḷi surrounded by fragrant gardens, worshipping the two feet of Siva who has united in himself a lady of beauty as one half is the only act that will bring benefit. 

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:


பண்ணினார் அருமறை பாடினார் நெற்றியோர்
கண்ணினார் கடிபொழில் சூழ்ந்தகாட் டுப்பள்ளி
விண்ணினார் விரிபுனல் மேவினார் சடைமுடி
அண்ணலார் எம்மையா ளுடையஎம் மடிகளே.


Siva gave out the abstruse Vedas which are to be sung with melody, has an eye on the forehead in Kāṭṭuppaḷḷi surrounded by fragrant gardens has on his matted locks coiled into a crown the spreading water of Ganga, which was formerly in heaven, our god who accepted us as his servants, is the master.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:

பணங்கொள்நா கம்அரைக் கார்ப்பது பல்பலி
உணங்கலோ டுண்கலன் உறைவது காட்டிடைக்
கணங்கள்கூ டித்தொழு தேத்துகாட் டுப்பள்ளி
நிணங்கொள்சூ லப்படை நிமலர்தம் நீர்மையே.


Siva ties in his waist a cobra having a hood, eats the alms collected in many places in the dried skull he dwells in the cremation ground this is the nature of the spotless Siva who holds a trident on which there is fat and who is in Kāṭṭuppaḷḷi which is worshipped by the groups of pious people with joined hands, and praised. (It is hinted that people should not despise him for the above reasons but take refuge in him and should get themselves redeemed.)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:

வரையுலாம் சந்தொடு வந்திழி காவிரிக்
கரையுலாம் இடுமணல் சூழ்ந்தகாட் டுப்பள்ளித்
திரையுலாம் கங்கையும் திங்களும் சூடியங்
கரையுலாங் கோவணத் தடிகள்வே டங்களே.


In Kāṭṭuppaḷḷi surrounded by sand brought and deposited in the banks by the Kāveri, which descends from the mountain with the fertile sandal trees. How beautiful is the form of the god who wears a loin cloth in the waist and wears the crescent moon and Gaṅga, with waves moving to and fro.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:



வேதனார் வெண்மழு வேந்தினார் அங்கமுன்
ஓதினார் உமையொரு கூறனார் ஒண்குழைக்
காதினார் கடிபொழில் சூழ்ந்தகாட் டுப்பள்ளி
நாதனார் திருவடி நாளும்நின் றேத்துமே.


People of this world!  Siva who is praised by the Vedas, one who revealed the Vedas, held in his hand a white hot fire, chanted the six Aṅkams long ago, has Uma as one half wears a bright men's ear-ring in one ear praise daily being steadfast, the holy feet of the master in Kāṭṭuppaḷḷi surrounded by fragrant gardens.

Arunachala Siva.