Saiva Canon 1 - Tiru Jnana Sambandhar.

[Subramanian.R]

Verse  7:


எண்ணானை யெண்ணமர் சீரிமை யோர்கட்குக்
கண்ணானைக் கண்ணொரு மூன்று முடையானை
மண்ணானை மாவயல் சூழ்ந்த மணஞ்சேரிப்
பெண்ணானைப் பேசநின் றார்பெரி யோர்களே.


Siva who is in the thoughts of all (it may also mean: this one who cannot be comprehended by all, thinking about him. He transcends the thoughts of all] who is the eye to the celestial beings who do not wink and whose fame is limited.
He who has three eyes who is the earth. Those who praise the god who has a lady as his half and who is in Maṇam Cheri surrounded by big fields, are really great people.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:

எடுத்தானை யெழின்முடி யெட்டு மிரண்டுந்தோள்
கெடுத்தானைக் கேடிலாச் செம்மை யுடையானை
மடுத்தார வண்டிசை பாடு மணஞ்சேரி
பிடித்தாரப் பேணவல் லார்பெரி யோர்களே.

Siva who destroyed the strength of the twenty shoulders and beautiful ten crowns of Ravaṇaṉ who lifted (the mount Kailāsh) who has the supreme bliss which has no end.
Those who are able to cherish with excessive devotion holding as their support Maṇam Cheri, where the bees hum like music, having drunk honey excessively, are really great people.

Arunachala Siva.

 

[Subramanian.R]

Verse  9:

சொல்லானைத் தோற்றங்கண் டானு நெடுமாலும்
கல்லானைக் கற்றன சொல்லித் தொழுதோங்க
வல்லார்நன் மாதவ ரேத்து மணஞ்சேரி
எல்லாமா மெம்பெரு மான்கழ லேத்துமே.

Siva who is in the form of words, who was not known by Brahma, the creator and the tall Vishnu, uttering the praises of Siva they have learnt and worshipping him.
(people of this world! ) praise the feet of our Lord who is all things and who is in Maṇam Cheri, praised by good people of penance and are able to raise themselves due to grace of god.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:

சற்றேயுந் தாமறி வில்சமண் சாக்கியர்
சொற்றேயும் வண்ணமொர் செம்மை யுடையானை
வற்றாத வாவிகள் சூழ்ந்த மணஞ்சேரி
பற்றாக வாழ்பவர் மேல்வினை பற்றாவே.

To destroy the words of the Jains and Buddhists, who do not have even a little bit of knowledge, Siva who has an everlasting bliss to those people who live, having Maṇam Cheri, as their refuge which is surrounded by never drying tanks, karmas will not stick.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 11:


கண்ணாருங் காழியர் கோன்கருத் தார்வித்த
தண்ணார்சீர் ஞானசம் பந்தன் றமிழ்மாலை
மண்ணாரு மாவயல் சூழ்ந்த மணஞ்சேரி
பண்ணாரப் பாடவல்லார்க் கில்லை பாவமே.

The garland of Tamizh verses composed by Jnana Sambandhaṉ of good fame who filled the noble mind of the King of the people of Sirkazhi and who is the spiritual vision. To those who are able to sing with melody about Maṇam Cheri surrounded by great fields of fertile soil, there will be no sins.

Padigam on Tirumanam Cheri completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tiru Venupuram. (another name for Sirkazhi).

Verse 1:


நிலவும் புனலும் நிறைவா ளரவும்
இலகுஞ் சடையார்க் கிடமா மெழிலார்
உலவும் வயலுக் கொளியார் முத்தம்
விலகுங் கடலார் வேணு புரமே.


Vēṇupuram which floated above the sea during deluge where the bright pearls leave the sea and reach the fields where the women-folk of the farmers wander. It
is the place for the god who has matted locks of hair on which the crescent moon, water and the extremely cruel cobra glitter.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  2:


அரவார் கரவன் னமையார் திரள்தோள்
குரவார் குழலா ளொருகூ றனிடங்
கரவா தகொடைக் கலந்தா ரவர்க்கு
விரவா கவல்லார் வேணு புரமே.


Vēṇupuram where there are people who become sympathetic towards supplicants who suffered much in their minds for donation which comes without concealing. It
is the place of the Lord who has as his half a lady with tresses of hair adorned with flowers of Kuravu (bottle-flower), globular shoulders like the middle portion of the bamboo, and who has a cobra in his hand [The middle portion between two joints in a bamboo is compared to a lady's shoulders].

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 3:


ஆகம் மழகா யவள்தான் வெருவ
நாகம் முரிபோர்த் தவன்நண் ணுமிடம்
போகந் தருசீர் வயல்சூழ் பொழில்கண்
மேகந் தவழும் வேணு புரமே.

Vēṇupuram where there are gardens on which clouds traverse and which is surrounded by fertile [fields] which give abundant yield in every season is the place where the Lord, who covered himself with the skin of an elephant to frighten the lady with a beautiful form, resides.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:

காசக் கடலில் விடமுண் டகண்டத்
தீசர்க் கிடமா வதுவின் னறவ
வாசக் கமலத் தனம்வன் றிரைகள்
வீசத் துயிலும் வேணு புரமே.


Vēṇupuram where the swans sitting on the fragrant lotus of sweet honey, sleep when the strong waves gently blow like fan. He is the place of the Lord of the universe who has a neck where he kept the poison that he drank and which rose in that ocean of milk which has pearls and other precious stones.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:


அரையார் கலைசே ரனமென் னடையை
உரையா வுகந்தா னுறையும் மிடமாம
நிரையார் கமுகின் னிகழ்பா ளையுடை
விரையார் பொழில்சூழ் வேணு புரமே.

Vēṇupuram which is surrounded by fragrant gardens with shining spathes of areca-palms situated in rows.He is the place of the Lord who praised and rejoiced in having a lady with the gentle gait of a swan and wearing on the waist a girdle (Mēkalai), resides.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 6:


ஒளிரும் பிறையும் முறுகூ விளவின்
றளிருஞ் சடைமே லுடையா னிடமாம்
நளிரும் புனலின் நலசெங் கயல்கள்
மிளிரும் வயல்சூழ் வேணு புரமே.

Vēṇupuram surrounded by fields where the red and beautiful carp fish roll upside down in the cool water. It is the place of the Lord who has on his matted locks of hair shining crescent moon and abundant leaves of Bhilvam.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 7:

Not available.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:


 
ஏவும் படைவேந் தனிரா வணனை
ஆவென் றலற அடர்த்தா னிடமாந்
தாவும் மறிமா னொடுதண் மதியம்
மேவும் பொழில்சூழ் வேணு புரமே.


Vēṇupuram surrounded by gardens in which the cool moon and the jumping young ones of deer are found. [The moon is above the garden and young ones of deer are inside it. ] is the place of the Lord who pressed down the king, Rāvaṇaṉ, who had an army under his command, to cry aloud `ā.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:


கண்ணன் கடிமா மலரிற் றிகழும்
அண்ணல் லிருவர் அறியா இறையூர்
வண்ணச் சுதைமா ளிகைமேற் கொடிகள்
விண்ணில் திகழும் வேணு புரமே.

Vēṇupuram where flags hoisted on mansions of different colors of plaster, glitter in the air. It is the place of the Lord who could not be known by both Kaṇṇaṉ (Vishnu) and the god who is eminent in the big and fragrant (lotus) flower, (Brahma).
[As Kaṇṇaṉ is the incarnation of Vishnu, he is spoken of as Kaṇṇaṉ.]

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 10:

போகம் அறியார் துவர்போர்த் துழல்வார்
ஆகம் அறியா அடியார் இறையூர்
மூகம் அறிவார் கலைமுத் தமிழ்நூல்
மீகம் அறிவார் வேணு புரமே.


Vēṇupuram where there are scholars who know the abode of Siva which is above that of the Devas, by their knowledge of arts and works on the three divisions of Tamizh and who know the value of silence [Speechlessness is the zenith of god-realization]. Jains who do not know worldly pleasures and Buddhists who wander about covering their bodies with yellow robes do not know him.  It is the place of the Lord where devotees live who do not even look at those who indulge in abusing Siva.

Arunachala Siva.