Saiva Canon 1 - Tiru Jnana Sambandhar.

[Subramanian.R]

Verse  5:


செய்யமேனிவெளி யபொடிப்பூசுவர் சேரும்மடியார்மேல்
பையநின்றவினை பாற்றுவர்போற்றிசைத் தென்றும்பணிவாரை
மெய்யநின்றபெரு மானுறையும்மிட மென்பரருள்பேணிப்
பொய்யிலாதமனத் தார்பிரியாது பொருந்தும்புகலூரே.


Siva will smear on his red body white sacred ash; will put to rout gradually the Karma-s that are with the devotees who meditate upon him without ceasing.
It is the place where the god who truly stands by the side of the devotees who fall at his feet by singing his praises. People say is Pukalūr where devotees who do not have falsehood in their minds and desire the grace of god, live without leaving it.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:


கழலினோசைசிலம் பின்னொலியோசை கலிக்கப்பயில்கானில்
குழலினோசைகுறட் பாரிடம்போற்றக் குனித்தாரிடமென்பர்
விழவினோசையடி யார்மிடைவுற்று விரும்பிப்பொலிந்தெங்கும்
முழவினோசைமுந் நீரயர்வெய்த முழங்கும்புகலூரே.


Pukalūr where the bustle of festival, and the sound of Muzhavu which is played; everywhere by the crowding devotees who desiring god, are eminent, roars to make the roar of the sea a feeble sound. People say, it is the place of Siva who danced in the cremation ground in which he resides when the sounds of the Kazhal, anklet and flute combine and roar, to be praised by the dwarfish Bhootas.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 7:



வெள்ளமார்ந்துமிளிர் செஞ்சடைதன்மேல் விளங்கும்மதிசூடி
உள்ளமார்ந்தவடி யார்தொழுதேத்த வுகக்கும்அருள்தந்தெம்
கள்ளமார்ந்துகழி யப்பழிதீர்த்த கடவுள்ளிடமென்பர்
புள்ளையார்ந்தவய லின்விளைவால்வளம் மல்கும்புகலூரே.


Wearing a shining crescent on the red matted locks, which glitters, and is completely filled with the flood of Ganga, granting the grace which the devotees who experienced god in their minds and who do obeisance to him and praise him, value greatly.
People say it is the place of the god who removed the reproach of souls being in bondage, for our deception to come to an end, by enjoying it. Pukalūr which increases in wealth by the rich produce of the fields in which birds live in large numbers.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:


தென்னிலங்கையரை யன்வரைபற்றி யெடுத்தான்முடிதிண்டோள்
தன்னிலங்குவிர லால்நெரிவித்திசை கேட்டன்றருள்செய்த
மின்னிலங்குசடை யான்மடமாதொடு மேவும்மிடமென்பர்
பொன்னிலங்குமணி மாளிகைமேல்மதி தோயும்புகலூரே.


First crushing the heads and strong shoulders of the King of beautiful Lanka who lifted the mountain catching hold of it, by his shining toe and then hearing the music sung by him. Siva who has matted locks glittering like lightning, and who granted boons in the distant past. The place where he desires to dwell with a young lady,
is Pukalūr where the moon rests on the beautiful mansions which shine like gold,
that is what people say.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:


நாகம்வைத்தமுடி யானடிகைதொழு தேத்தும்மடியார்கள்
ஆகம்வைத்தபெரு மான்பிரமன்னொடு மாலுந்தொழுதேத்த
ஏகம்வைத்தவெரி யாய்மிகவோங்கிய எம்மானிடம்போலும்
போகம்வைத்தபொழி லின்னிழலான்மது வாரும்புகலூரே.


Siva has on his head a cobra, the Lord whom the devotees who worship his feet with joined hands and praise him, place him in their hearts. It the place of our Lord who rose very much as a total fire to be worshipped with joined hands and praised by Vishnu along with Brahma. It is Pukalūr which has gardens which give pleasure by its shade and where honey flows.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:


செய்தவத்தர்மிகு தேரர்கள்சாக்கியர் செப்பிற்பொருளல்லாக்
கைதவத்தர்மொழி யைத்தவிர்வார்கள் கடவுள்ளிடம்போலும்
கொய்துபத்தர்மல ரும்புனலுங்கொடு தூவித்துதிசெய்து
மெய்தவத்தின்முயல் வாருயர்வானக மெய்தும்புகலூரே.


It is the place of the god who is worshipped by devotees who keep away from the deceitful words of the large number of Buddhists and Sākkiyar (a sect of Buddhists) which have no real substance, and who do penance if we speak about them.
The pious devotees having plucked flowers saying prayers, scattering them and bathing him with water, is Pukalūr where those devotees who practice sincere penance reach the superior heaven.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  11:


புற்றில்வாழும்அர வம்மரையார்த்தவன் மேவும்புகலூரைக்
கற்றுநல்லவவர் காழியுண்ஞானசம் பந்தன்றமிழ்மாலை
பற்றியென்றும்இசை பாடியமாந்தர் பரமன்னடிசேர்ந்து
குற்றமின்றிக்குறை பாடொழியாப்புக ழோங்கிப்பொலிவாரே.

In Pukalūr which is the abode of Siva, who tied a cobra which lives in the ant-hill, in his waist having as their support the garland of Tamizh verses composed by Jnana
Sambandhan of Sirkazhi, where good and learned people live. People who sang always with music reaching the feet of the supreme god, without any faults,
and the wants being fulfilled, will be brilliant as their fame is increasing day by day.

Padigam completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tiru Valithaayam:


Verse  1:


பத்தரோடுபல ரும்பொலியம்மலர் அங்கைப்புனல்தூவி
ஒத்தசொல்லியுல கத்தவர்தாந்தொழு தேத்தவுயர்சென்னி
மத்தம்வைத்தபெரு மான்பிரியாதுறை கின்றவலிதாயம்
சித்தம்வைத்தவடி யாரவர்மேலடை யாமற்றிடர்நோயே.




scattering shining beautiful flowers and sprinkling water from the palm;
many Brahmins along with pious people of other castes.
chanting the mantrams of the Vedam in a uniform accent.
to be praised by the people of this world with joined hands.
sufferings and diseases will not reach the devotees who always think of Valitāyam in their minds, in which the god who placed on his lofty head Datura flowers, dwells without leaving it.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  2:


படையிலங்குகர மெட்டுடையான்படி றாகக்கலனேந்திக்
கடையிலங்குமனை யிற்பலிகொண்டுணுங் கள்வன்னுறைகோயில்
மடையிலங்குபொழி லின்னிழல்வாய்மது வீசும்வலிதாயம்
அடையநின்றவடி யார்க்கடையாவினை யல்லற்றுயர்தானே.




Siva has eight arms on which weapons are glittering; Holding fire,
the chief who eats receiving alms in houses having shining entrances, falsely.
the temple where he dwells. Mental sufferings and physical sufferings which are the result of acts done, will not reach the devotees who reach Valitāyan where in the shades of gardens which have prominent sluices, and which give honey in plenty.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:


ஐயன்நொய்யன்னணி யன்பிணியில்லவ ரென்றுந்தொழுதேத்தச்
செய்யன்வெய்யபடை யேந்தவல்லான்றிரு மாதோடுறைகோயில்
வையம்வந்துபணி யப்பிணிதீர்த்துயர் கின்றவலிதாயம்
உய்யும்வண்ணந்நினை மின்நினைந்தால்வினை தீரும்நலமாமே.

Siva, the beautiful god, (the wonderful god) is light in weight.
is near at hand to devotees. He to be praised always by devotees who are not bound by ego, with joined hands. He has red color.  The temple where he who is able to hold cruel weapons dwells with a dear lady. When the people of this world come and pay homage. People of this world!  Think to save yourselves, Valitayan which is great by curing the diseases. If you think of that shrine, your acts will leave you.
Happiness will come to you.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:


ஒற்றையேறதுடை யான்நடமாடியோர் பூதப்படைசூழப்
புற்றினாகமரை யார்த்துழல்கின்றவெம் பெம்மான்மடவாளோ
டுற்றகோயிலுல கத்தொளிமல்கிட வுள்கும்வலிதாயம்
பற்றிவாழும்மது வேசரணாவது பாடும்மடியார்க்கே.


Siva has an unequalled bull which is the embodiment of righteousness and which could not be counted along with other bulls. Performer of dance, surrounded by an army of Bhutams. Our god who wanders tying in his waist a cobra that lives in the anthill, the temple where he stays with a lady. He is Valitayam which the world thinks to be filled with luster. For devotees who sing the praises of God is the refuge catching hold of that shrine.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:

புந்தியொன்றிநினை வார்வினையாயின தீரப்பொருளாய
அந்தியன்னதொரு பேரொளியானமர் கோயிலயலெங்கும்
மந்திவந்துகடு வன்னொடுங்கூடி வணங்கும் வலிதாயஞ்
சிந்தியாதவவர் தம்மடும்வெந்துயர் தீர்தலெளிதன்றே.


In order that the acts of those who meditate with their intellect without being dragged by the sense-organ, may leave them, the temple where he who is the object of meditation and who has the great brilliance like the evening sky, dwells with desire.
in all place on its sides. He is Valitayan which is worshipped by the female monkey with its male. The removal of the acute sufferings which afflict those who do not think of that shrine, is not easy.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:


ஊனியன்றதலை யிற்பலிகொண்டுல கத்துள்ளவரேத்தக்
கானியன்றகரி யின்னுரிபோர்த்துழல் கள்வன்சடைதன்மேல்
வானியன்றபிறை வைத்தவெம்மாதி மகிழும்வலிதாயந்
தேனியன்றநறு மாமலர்கொண்டுநின் றேத்தத்தெளிவாமே.


Receiving alms in a skull which has flesh, to be praised by the people of this world.
the thief who wanders covering himself with a skin of an elephant that lives in the forest clear spiritual knowledge will come to those who praise Valitayam of our first cause who placed on his matted locks a crescent which moves in the sky, with fragrant flowers having honey.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  7:

கண்ணிறைந்தவிழி யின்னழலால்வரு காமன்னுயிர்வீட்டிப்
பெண்ணிறைந்தவொரு பான்மகிழ்வெய்திய பெம்மானுறைகோயில்
மண்ணிறைந்தபுகழ் கொண்டடியார்கள் வணங்கும்வலிதாயத்
துண்ணிறைந்தபெரு மான்கழலேத்தநம் முண்மைக்கதியாமே.



Killing Manmatha who came against Siva to discharge floral arrows, by the fire that issued from the eye-ball which occupied the eye. The temple where the god who rejoiced in having a half occupied fully by a lady. To praise the feet of the god who occupied completely the shrine Valitayam to which the devotees pay homage by prostrating with the fame which has filled this world, we will attain salvation which is permanent.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:


கடலினஞ்சமமு துண்டிமையோர்தொழு தேத்தநடமாடி
அடலிலங்கையரை யன்வலிசெற்றருள் அம்மான்அமர்கோயில்
மடலிலங்குகமு கின்பலவின்மது விம்மும்வலிதாயம்
உடலிலங்குமுயி ருள்ளளவுந்தொழ வுள்ளத்துயர்போமே.

He consumed the poison that rose in the ocean, as nectar; and dancing to be praised with joined hands by the celestial beings who do not wink, the temple in which the god who destroyed the strength of the King of Lanka who was strong and then granted his grace. To worship with joined hands Valitayam where the honey from the flat leaf of the Areca palms and jack-trees is increasing, as long as the life in the body shines, the mental sufferings of those devotees will go away.

Arunachala Siva.