Saiva Canon 1 - Tiru Jnana Sambandhar.

[Subramanian.R]

Verse  7:


கொங்கரவப் படுவண் டறைகுளிர் கானல்வாய்ச்
சங்கரவப் பறையின் னொலியவை சார்ந்தெழப்
பொங்கரவம் முயர் பாதிரிப் புலியூர்தனுள்
அங்கரவம் அரையில் அசைத்தானை அடைமினே.


In the sea-shore garden where the bees which rub the pollen in the flowers hum noisily, the sound of the conches rises accompanied by the sound of the drum which can produce a loud sound. In Pātirip Puliyūr, where sounds which are increasing in tempo are always loud. People of this world!  approach Siva who tied a cobra in his waist.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:


வீக்கமெழும் மிலங்கைக் கிறை விலங்கல்லிடை
ஊக்கமொழிந் தலறவ் விரலாலிறை யூன்றினான்
பூக்கமழும் புனற் பாதிரிப் புலியூர்தனை
நோக்கமெலிந் தணுகா வினைநுணு குங்களே.

Siva fixed his toe for a short while to make the King of Lanka, who had rising pride, to lose his zeal and roar under the mountain. To have a vision of Partirip Puliyūr which has water in which flowers spread their fragrance, our acts will become weaned and will not approach us and will become thin.

Arunachala Siva.

 

[Subramanian.R]

Verse  9:


அன்னந்தாவும் மணியார் பொழின்மணியார் புன்னை
பொன்னந் தாதுசொரி பாதிரிப் புலியூர்தனுள்
முன்னந்தாவி அடிமூன் றளந்தவன் நான்முகன்
தன்னந்தாளுற் றுணராத தோர்தவ நீதியே.

In Pātirip Puliyūr where the beautiful mast-wood trees in the beautiful garden in which the swans leap, shed their pollen, Vishnu who measured long ago with this feet the three worlds and four faced Brahma, the god, Siva, who is the right conduct of penance, remains, whose head and feet could not be known even a little, though both of them made efforts.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:


உரிந்தகூறை யுருவத் தொடுதெரு வத்திடைத்
திரிந்துதின்னுஞ் சிறுநோன் பரும்பெருந் தேரரும்
எரிந்துசொன்னவ் வுரைகொள் ளாதேயெடுத் தேத்துமின்
புரிந்தவெண் ணீற்றண்ணல் பாதிரிப்புலி யூரையே.


People of this world praise only Patirip Puliyūr, of the chief who desires the white sacred ash, without listening to the words which were spoken out of jealousy by the big Buddhists and the low Jains who observe religious austerities wandering in the streets with bodies stripped off their clothes.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  11:


அந்தண்நல் லாரகன் காழியுள் ஞானசம்
பந்தன்நல் லார்பயில் பாதிரிப் புலியூர்தனுள்
சந்தமாலைத் தமிழ்பத்தி வைதரித் தார்கண்மேல்
வந்துதீயவ் வடையாமை யால்வினை மாயுமே.

In Pātiri Puliyūr where good people are crowded, sung by Jnana Sambandhan in the wide Sirkazhi, which has Brahmins in large numbers, the acts good and bad will vanish as evils will not come to approach people who retain in their minds these ten-
Tamizh verses, which are garlands having rhythmic movement.

Padigam on Tirup Pathirip Puliyur completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tirup Pukali (Sirkazhi):

Verse 1:


விடைய தேறி வெறிஅக் கரவார்த்த விமலனார்
படைய தாகப் பரசு தரித்தார்க் கிடமாவது
கொடை யிலோவார் குலமும் உயர்ந்தம் மறையோர்கள்தாம்
புடைகொள் வேள்விப் புகையும்ப ருலாவும் புகலியே.

Having mounted on a bull the immaculate Lord who fastened cobras and foul-smelling bones the place for the Lord who held a battle-axe as a weapon, is Pukali, where the smoke issuing from sacrifice performed in many places by Brahmins of noble families and who are ceaselessly giving donations, moves and rises high into the sky.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 2:


வேலை தன்னின் மிகுநஞ்சினை யுண்டிருள் கண்டனார்
ஞால மெங்கும் பலிகொண் டுழல்வார் நகராவது
சால நல்லார் பயிலும் மறைகேட்டுப் பதங்களைச்
சோலை மேவுங் கிளித்தான் சொற்பயிலும் புகலியே.

The Lord has a neck which became black after swallowing the poison of increasing cruelty which rose in the ocean, the city of the Lord who wanders throughout the world receiving alms. Having heard the Maṟai (Vedam) which is often recited by very good people (Brahmins), is Pukali, where the parrots living in gardens train themselves to repeat them word by word.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:


வண்டு வாழுங் குழல்மங்கை யோர்கூ றுகந்தார்மதித்
துண்ட மேவுஞ் சுடர்த்தொல் சடையார்க் கிடமாவது
கெண்டை பாய மடுவில் லுயர்கேதகை மாதவி
புண்ட ரீகம் மலர்ப்பொய்கை நிலாவும் புகலியே.


The Lord became great, by having on his half a young lady on whose tresses of hair bees stay (on the flowers worn on them) the place of the Lord having an old and shining matted locks, on which there is the crescent moon is Pukali where when the fresh-water fish, Keṇṭai leaps in the pond, the superior fragrant screw-pine, creeper called the common delight of the woods and the natural tanks having lotus flowers shine brightly.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:


திரியு மூன்று புரமும் எரித்துத் திகழ்வானவர்க்
கரிய பெம்மான் அரவக் குழையார்க் கிடமாவது
பெரிய மாடத் துயருங் கொடியின் மிடைவால்வெயிற்
புரிவி லாத தடம்பூம் பொழில்சூழ் தண்புகலியே.


Having burnt all the three wandering cities, the great one is unapproachable to the shining celestial beings, the place of the Lord who wears ear-ring of a cobra, is the cool Pukali of big gardens of flowers, where the scorching heat of the sun is unknown due to the closeness of the tall flags flown on the big storeys.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:


ஏவி லாருஞ் சிலைப்பார்த் தனுக்கின் னருள்செய்தவர்
நாவி னாண்மூக் கரிவித்த நம்பர்க் கிடமாவது
மாவி லாருங் கனிவார் கிடங்கில் விழவாளைபோய்ப்
பூவி லாரும் புனற்பொய்கை யில்வைகும் புகலியே.


The Lord bestowed his benign grace on Pārtaṉ (Arjunaṉ) who was skilled in fighting with a bow to which arrows would be fixed, the place of the Lord who deserves the love of devotees and who had the nose of the goddess of learning cut by Vīrapattirar is Pukali, where the fruit from the mango-tree, when its falls into the long moat the scabbard fish leaves it and stays in the natural tank filled with water and having water-flowers.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 6:


தக்கன் வேள்வி தகர்த்த தலைவன் தையலாளொடும்
ஒக்க வேயெம் முரவோ னுறையும் மிடமாவது
கொக்கு வாழை பலவின் கொழுந்தண்  கனிகொன்றைகள்
புக்க வாசப் புன்னை பொன்றிரள் காட்டும் புகலியே.

The Lord who destroyed the sacrifice performed by Dakshan, the place where out strong Lord dwells to be suited to the young lady, is Pukali, where Mango-trees, Plaintain trees, cool and Plumpy jack fruits, different kinds of Koṉṟai, fragrant mast-wood tree whose fragrant speards everywhere, resemble a ball of gold.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 7:

Not available.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:


தொலைவி லாத அரக்கன் உரத்தைத் தொலைவித்தவன்
தலையுந் தோளுந் நெரித்த சதுரர்க் கிடமாவது
கலையின் மேவும் மனத்தோர் இரப்போர்க்குக் கரப்பிலார்
பொலியு மந்தண் பொழில்சூழ்ந் தழகாரும் புகலியே.


Having removed the strength of demon, who did not know defeat before, is the place of the able Lord who crushed his heads and shoulders. It is Pukali which is full of beauty and which is surrounded by beautiful and cool parks, where people do not conceal their donations to supplicants whose thoughts are always upon arts, prosper well.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 9:


கீண்டு புக்கார் பறந்தார் அயர்ந்தார் கேழலன்னமாய்க்
காண்டு மென்றார் கழல்பணிய நின்றார்க் கிடமாவது
நீண்ட நாரை யிரையாரல் வாரநிறை செறுவினிற்
பூண்டு மிக்கவ் வயல்காட்டும் அந்தண் புகலியே.

Vishnu, who went down splitting the world and Brahma, who flew high in the sky as a swan, the place of the Lord who stood (as a column of fire) his feet to be wordhipped by both of them who were determined to find out (the head and feet) is beautiful and cool Pukali where the Aaral fish (brownish or greenish sand-eel) which is the food of the long crane run along the water in the fields which are full of mire small plants grow abundantly.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:


தடுக்கு டுத்துத் தலையைப் பறிப்பாரொடு சாக்கியர்
இடுக்க ணுய்ப்பா ரிறைஞ்சாத வெம்மாற் கிடமாவது
மடுப்ப டுக்குஞ் சுருதிப்பொருள் வல்லவர் வானுளோர்
அடுத்த டுத்துப் புகுந்தீண்டு மந்தண் புகலியே.


Along with the Jains who dress themselves in mats and pluck the hairs on the head.
and the Buddhists, the place of our Lord who is not worshipped by both of them, who lead people into distress the residents of paradise and people of this world who have in their minds the meaning of the Sruti (Vēdas) is beautiful and cool Pukali where the above mentioned people enter very often and gather together.

Arunachala Siva.