Saiva Canon 1 - Tiru Jnana Sambandhar.

[Subramanian.R]

Verse  7:


கரிகாலன குடர்கொள்வன கழுதாடிய காட்டில்
நரியாடிய நகுவெண்டலை யுதையுண்டவை யுருள
எரியாடிய விறைவர்க்கிட மினவண்டிசை முரல
அரியாடிய கண்ணாளொடும் அண்ணாமலை யதுவே.


I the cremation ground where the ghosts which have charred legs and seize the intestines of corpses,  dance.  The white skulls, which seem to laugh and which are kicked by the foxes, roll.  It is Aṇṇāmalai where the swarms of bees hum like music the place of Siva who danced in fire and stays along with a lady in whose eyes there are lines in the white portion.


Arunachala Siva.
 

[Subramanian.R]

Verse  8:


ஒளிறூபுலி யதளாடையன் உமையஞ்சுதல் பொருட்டால்
பிளிறூகுரன் மதவாரண வதனம்பிடித் துரித்து
வெளிறூபட விளையாடிய விகிர்தன்னிரா வணனை
அளறூபட வடர்த்தானிடம் அண்ணாமலை யதுவே.


Siva wears a dress made of the shining tiger's skin. Flaying the roaring elephant of must catching hold of its face in order to make Uma seized with fear.
The Lord who is different from the world and played without any seriousness.
The place of the god who pressed down Ravana to become a slough is Aṇṇāmalai.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:


விளவார்கனி படநூறிய கடல்வண்ணனும் வேதக்
கிளர்தாமரை மலர்மேலுறை கேடில்புக ழோனும்
அளவாவண மழலாகிய அண்ணாமலை யண்ணல்
தளராமுலை முறுவல்லுமை தலைவன்னடி சரணே.


Vishnu who is blue in color like the sea and killed the demon who stood as a wood apple tree full of delicious fruits, and Brahma who is seated on a bright lotus flower, learnt the Vedam-s and has undying fame.  The god in Aṇṇāmalai who took the form of fire so that both cannot measure his greatness. The feet of the Lord of Uma who has breasts which do not droop and who smiles, is our refuge.
(The anecdote about Vishnu and Brahma is mentioned in the 9th verse of every decade by Sambandhar  but in this decade it has added significance as that story is connected with Aṇṇāmalai. As Uma has not fed any child with her breast milk and did not allow any child suckle them; they did not droop].

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:


வேர்வந்துற மாசூர்தர வெயினின்றுழல் வாரும்
மார்பம்புதை மலிசீவர மறையாவரு வாரும்
ஆரம்பர்த முரைகொள்ளன்மின் அண்ணாமலை யண்ணல்
கூர்வெண்மழுப் படையானல்ல கழல்சேர்வது குணமே.


உடலில் வியர்வை தோன்றவும் அழுக்கேறவும் வெயிலில் நின்று உழல்வதைத் தவமாகக் கொள்வோராகிய சமணரும், மரவுரியால் மார்பை மிகவும் மறைத்து வருபவர் ஆகிய புத்தரும் போதிய பயிற்சியின்றித் தொடக்க நிலையில் உள்ளவர்கள் ஆதலின், அவர்களுடைய உரைகளைக் கொள்ளாதீர். திருவண்ணாமலையில் உறையும் தலைவனும் கூரிய வெண்மையான மழுவாயுதத்தைக் கைக்கொண்டவனும் ஆகிய சிவபெருமானது நன்மைதரும் திருவடிகளை அடைதலே மேலான குணம்.

(English rendering not available)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  11:


வெம்புந்திய கதிரோனொளி விலகும்விரி சாரல்
அம்புந்திமூ வெயிலெய்தவன் அண்ணாமலை யதனைக்
கொம்புந்துவ குயிலாலுவ குளிர்காழியுண் ஞான
சம்பந்தன தமிழ்வல்லவர் அடிபேணுதல் தவமே.


On Aṇṇāmalai which has expansive slopes where the light of the extremely hot sun steps aside and gives way, and which belongs to Siva, who shot the three forts by discharging an arrow. It is equal to penance if one cherishes with love the feet of those who are able to recite the Tamizh verses of Jnana Sambandhan in Sirkzashi where Indian cuckoos sing being an accompaniment to the instrument's horn.

Padigam concluded.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tiru Veezhi Mizhalai:

Verse  1:


சடையார்புன லுடையானொரு சரிகோவண முடையான்
படையார்மழு வுடையான்பல பூதப்படை யுடையான்
மடமான்விழி யுமைமாதிட முடையானெனை யுடையான்
விடையார்கொடி யுடையானிடம் வீழிம்மிழ லையே.


Siva has on his matted locks, water, wears a loin-cloth which slides down. He
has a weapon of a battle-axe, possesses an army of many Bhootas;  has on his left half a lady by name Uma who has eyes like the tender deer. He has me as his slave.
He has a flag on which the form of a bull is drawn.
His place is Veezhi Mizhalai.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  2:


ஈறாய்முத லொன்றாயிரு பெண்ணாண்குண மூன்றாய்
மாறாமறை நான்காய்வரு பூதம்மவை யைந்தாய்
ஆறார்சுவை யேழோசையொ டெட்டுத்திசை தானாய்
வேறாயுட னானானிடம் வீழிம்மிழ லையே.


Being the end of all movable and immovable things that are absorbed into him at the end of the world, and being the sole thing from which all things that have been absorbed come into existence at the time of creation.  And being the TWO as male and female, the being the THREE, as three types of characters,  namely SATTVAM,  RAJAS  and TAMAS, being the FOUR VEDAMS at are not contradictory to each other.
being the FIVE elements that are born out of the sensations, being the SIX kinds of flavors,  being the SEVEN notes of the diatonic scale, and the EIGHT directions,
the place of Sivan who is separate from them and at the same time pervading them.
is Veezhi Mizhalai.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:


வம்மின்னடி யீர்நாண்மல ரிட்டுத்தொழு துய்ய
உம்மன்பினொ டெம்மன்புசெய் தீசன்னுறை கோயில்
மும்மென்றிசை முரல்வண்டுகள் கெண்டித்திசை யெங்கும்
விம்மும்பொழில் சூழ்தண்வயல் வீழிம்மிழ லையே.



Devotees! Please come to save yourselves by scattering flowers that blossomed at day-break, to worship him. The temple where Siva dwells to bestow on him your love as well as ours is Veezhi Mizhalai which has cool fields and is surrounded by gardens in all places where the bees which hum like the sound mum and work into the flowers.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:


பண்ணும்பத மேழும்பல வோசைத்தமி ழவையும்
உண்ணின்றதொர் சுவையும்முறு தாளத்தொலி பலவும்
மண்ணும்புன லுயிரும்வரு காற்றுஞ்சுடர் மூன்றும்
விண்ணும்முழு தானானிடம் வீழிம்மிழ லையே.


Being the art of music and the diatonic seven scales and the Tamizh language of Valliṉam, Melliṉam and Iṭaiyiṉam sounds the sweetness of the music which is enjoyed by the mind when it is properly sung, the sound of the measures of time accompanying music. The place of Siva who is completely the earth, water, living beings,  blowing wind, the three lights [sun, moon and fire] and the space.
is Veezhi Mizhalai.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:


ஆயாதன சமயம்பல வறியாதவன் நெறியின்
தாயானவ னுயிர்கட்குமுன் தலையானவன் மறைமுத்
தீயானவன் சிவனெம்மிறை செல்வத்திரு வாரூர்
மேயானவ னுறையும்மிடம் வீழிம்மிழ லையே.


Siva, who could not be known by many religions which did not research by means of correct knowledge and personal experience to know the truth as it is. The source of the several religions which try to realize god. He is the chief of the living beings from time immemorial is the three fires mentioned in the Vedam [Akarvanīyam, Kārukappattiyam, and Takkiṇākkiṉi] who has the name of Siva; our master who dwells in Tiruvarur of great wealth, his abode is Veezhi Mizhalai.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:


கல்லானிழற் கீழாயிடர் காவாயென வானோர்
எல்லாமொரு தேராயயன் மறைபூட்டிநின் றுய்ப்ப
வல்வாயெரி காற்றீர்க்கரி கோல்வாசுகி நாண்கல்
வில்லாலெயி லெய்தானிடம் வீழிம்மிழ லையே.


Praying Siva, who is under the shade of a variety of banyan tree, called Kallal!
protect us from suffering! When all the celestial beings transformed themselves into a chariot, when Ayaṉ (Brahma) harnessed the Vedams as horses and drove it, standing in his seat, the abode of one who shot an arrow with the mountain converted into a bow which had Vasuki, as its bow-string, Vishnu as arrow, feathers fixed in the arrow being the wind, and fire which is quickly ignited, is Veezhi Mizhalai.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  7:

கரத்தான்மலி சிரத்தான்கரி யுரித்தாயதொர் படத்தான்
புரத்தார்பொடி படத்தன்னடி பணிமூவர்கட் கோவா
வரத்தான்மிக வளித்தானிடம் வளர்புன்னைமுத் தரும்பி
விரைத்தாதுபொன் மணியீன்றணி வீழிம்மிழ லையே.

Siva, holds in his palm the skull of Brahma, which occupied it fully, has a cloth with which he covered himself and which was got from flaying an elephant.
When all the other demons in the three cities were burnt and reduced to ashes, the abode of Siva who granted very much his grace without ceasing, to those three who bowed to his feet [without being misled by the guileful teachings of Vishnu to create hatred towards Siva] the thriving mast-wood tree having put forth buds like pearls,
is Veezhi Mizhalai,  which is made beautiful by producing fruits like emeralds and putting forth fragrant pollen resembling gold in color.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:

முன்னிற்பவ ரில்லாமுர ணரக்கன்வட கயிலை
தன்னைப்பிடித் தெடுத்தான்முடி தடந்தோளிற வூன்றிப்
பின்னைப்பணிந் தேத்தப்பெரு வாள்பேரொடுங் கொடுத்த
மின்னிற்பொலி சடையானிடம் வீழிம்மிழ லையே.


The Arakkaṉ, Ravanan, who had nobody opposing him in battle standing in front of him;  pressing his toe to crush the big shoulders and heads of the Arakkaṉ who caught hold of the mountain, Kailash, in the north, and lifted it.
Veezhi Mizhalai  is the abode of Siva, who has glittering matted locks, like the lightning, and gave the name of Ravanan and a big sword when afterwards he praised Siva, making obeisance to him.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:

பண்டேழுல குண்டானவை கண்டானுமுன் னறியா
ஒண்டீயுரு வானானுறை கோயின்னிறை பொய்கை
வண்டாமரை மலர்மேன்மட வன்னந்நடை பயில
வெண்டாமரை செந்தாதுதிர் வீழிம்மிழ லையே.

The temple where Siva, who assumed the form of a bright fire, which could not be found out by Vishnu, who swallowed long ago the seven worlds, and Brahma, who created them, is Veezhi Mizhalai, where from the white lotus red colored pollen drops down, when the young swans practice walking on the fertile lotus flowers in the natural tanks full of water.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:


மசங்கற்சமண் மண்டைக்கையர் குண்டக்குண மிலிகள்
இசங்கும்பிறப் பறுத்தானிடம் இருந்தேன்களித் திரைத்துப்
பசும்பொற்கிளி களிமஞ்ஞைகள் ஒளிகொண்டெழு பகலோன்
விசும்பைப்பொலி விக்கும்பொழில் வீழிம்மிழ லையே.


The abode of Siva, who cut off the birth they may lead to the company of the characterless bow Buddhists who hold an eating bowl in their hands and Jains of perplexed minds, is Veezhi Mizhalai, which has gardens which make the sky in which the sun shines brightly, appear grand by its mirthful peacocks and beautiful green parrots and where the swarms of bees having drunk honey hum noisily.

Arunachala Siva.