Tiruvchakam - Verses and Meanings thereof in English:

[Subramanian.R]

Verse  6:


கொம்பில் அரும்பாய்க்
    குவிமலராய்க் காயாகி
வம்பு பழுத்துடலம்
    மாண்டிங்ஙன் போகாமே
நம்புமென் சிந்தை
    நணுகும்வண்ணம் நானணுகும்
அம்பொன் குலாத்தில்லை
    ஆண்டானைக் கொண்டன்றே.



Like bud on the bough,
then a rotund flower yet to blossom,
Then a raw fruit and eventually a ripe fruit:
It is thus the body grows and wastes and dies.
I trusted my mind to prevent me from such an end.
Lo,
it led me to Him and I hold fast the splendorous God of the shrine Of Thillai ?
at once auric and beautiful.


contd.,

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  7:


மதிக்குந் திறலுடைய
    வல்அரக்கன் தோள்நெரிய
மிதிக்குந் திருவடி
    என்தலைமேல் வீற்றிருப்பக்
கதிக்கும் பசுபாசம்
    ஒன்றுமிலோம் எனக்களித்திங்
கதிர்க்குங் குலாத்தில்லை
    ஆண்டானைக் கொண்டன்றே. 


The divine feet that crushed and cracked the shoulders
of the puissant Asura of celebrated prowess,
Are enthroned on my crown.
So,
I stand utterly denuded of recrudescent Pasu-Paasam.
Thus rejoicing uproariously
I hold fast the splendorous God of Thillai.


contd.,

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  8:



இடக்குங் கருமுருட்
    டேனப்பின் கானகத்தே
நடக்குந் திருவடி
    என்தலைமேல் நட்டமையாற்
கடக்குந் திறல்ஐவர்
    கண்டகர்தம் வல்லரட்டை
அடக்குங் குலாத்தில்லை
    ஆண்டானைக் கொண்டன்றே.




As the sacred feet that,
in the forest,
walked after the burrowing boar ? black and rugged ?,
Were placed on my crown,
by His grace,
the cruel mischief of the well-nigh invincible five ruffians,
Was quelled for good.
Lo,
I hold fast the splendorous God of Thillai.

contd.,


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 9:


பாழ்ச்செய் விளாவிப்
    பயனிலியாய்க் கிடப்பேற்குக்
கீழ்ச்செய் தவத்தாற்
    கிழியீடு நேர்பட்டுத்
தாட்செய்ய தாமரைச்
    சைவனுக்கென் புன்தலையால்
ஆட்செய் குலாத்தில்லை
    ஆண்டானைக் கொண்டன்றே.


I,
who had been tilling the unyielding and barren land,
By reason of the tapas in my previous births,
Came by the grains garnered by parakeets.
With my base head I ? His servitor ?,
render service to the Ancient  Saivite whose feet are incarnadine like the red lotus.
Lo,
I hold fast The resplendent God of Thillai.

contd.,

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 10:


கொம்மை வரிமுலைக்
    கொம்பனையாள் கூறனுக்குச்
செம்மை மனத்தால்
    திருப்பணிகள் செய்வேனுக்
கிம்மை தரும்பயன்
    இத்தனையும் ஈங்கொழிக்கும்
அம்மை குலாத்தில்லை
    ஆண்டானைக் கொண்டன்றே. 


To Him who is concorporate with Her who is like a liana and whose rotund breasts are bedaubed with stripes Of sandal,
I render holy services,
with my sincere Mind
So,
He does away with the fettering,
resultants of all the deeds wrought by me in this birth.
He is my Mother.
Lo,
I hold fast the splendorous God of Thillai.

concluded.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Tiru Venba - 

This describes the state of merger with Siva.


Verse 1:


வெய்ய வினையிரண்டும் வெந்தகல மெய்யுருகிப்
பொய்யும் பொடியாகா தென்செய்கேன் செய்ய
திருவார் பெருந்துறையான் தேனுந்து செந்தீ
மருவா திருந்தேன் மனத்து.



I did not enshrine in my mind the ruddy Flame,
The Lord of salvific and grace-abounding Perunthurai who confers honey-like bliss.
My cruel and twofold Karma Is not burnt and scattered away.
My body does not melt.
My falsity Is not reduced to powder.
Alas,
what can I do at all?

contd.,

Arunachala Siva,

[Subramanian.R]

Verse  2:



ஆர்க்கோ அரற்றுகோ ஆடுகோ பாடுகோ
பார்க்கோ பரம்பரனே என்செய்கேன் தீர்ப்பரிய
ஆனந்த மாலேற்றும் அத்தன் பெருந்துறையான்
தானென்பார் ஆரொருவர் தாழ்ந்து.



If there be any who can tell me clearly that it is the Sire of Perunthurai who will truly madden me
With His endless bliss,
will I,
O Supreme Ens,
paying obeisance to him,
raise a din,
cry aloud,
dance,
sing or stare at him?
Alas what can I do?

contd.,

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:


செய்த பிழையறியேன் சேவடியே கைதொழுதே
உய்யும் வகையின் உயிர்ப்பறியேன் வையத்
திருந்துறையுள் வேல்மடுத்தென் சிந்தனைக்கே கோத்தான்
பெருந்துறையில் மேய பிரான்.

The God of Perunthurai came to earth and abode here.
He took out His spear from its sheath and aimed it at my bosom.
I am not aware of any offence for which I was so punished.
I but adored,
His salvific feet With my hands.
I know not the animating source of my salvation.


contd.,

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:


முன்னை வினையிரண்டும் வேரறுத்து முன்னின்றான்
பின்னைப் பிறப்பறுக்கும் பேராளன் தென்னன்
பெருந்துறையில் மேய பெருங்கருணை யாளன்
வருந்துயரந் தீர்க்கும் மருந்து.


The Southerner abiding at Perunthurai is the One of immense mercy.
He,
Uprooted the twofold Karma wrought by me in my previous births and He,
the One of great compassion,
Will snap all my future births.
He is also the remedy for the sorrows of my current embodiment.

contd.,

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:


அறையோ அறிவார்க் கனைத்துலகும் ஈன்ற
மறையோனும் மாலும்மால் கொள்ளும் இறையோன்
பெருந்துறையுள் மேய பெருமான் பிரியா
திருந்துறையும் என்நெஞ்சத் தின்று.


I challenge the knowledgeable ones.
The God who Presides over Perunthurai,
the Deity that caused Brahma,
the reciter of the Vedas,
who created all the worlds and Vishnu to get bewildered,
abides for good in my bosom this day and knows no parting from me.

contd.,

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:


பித்தென்னை ஏற்றும் பிறப்பறுக்கும் பேச்சரிதாம்
மத்தமே யாக்கும்வந் தென்மனத்தை அத்தன்
பெருந்துறையான் ஆட்கொண்டு பேரருளால் நோக்கும்
மருந்திறவாப் பேரின்பம் வந்து.


He will madden me with Bhakti;
He will snap my birth.
The Sire,
the One of Perunthurai will rule me and cast on me His looks of great grace.
He is the Nectar Of endless bliss.
He will cause my mind to rejoice In ineffable and frenzied rapture.

contd.,

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  7:


வாரா வழியருளி வந்தெனக்கு மாறின்றி
ஆரா அமுதாய் அமைந்தன்றே சீரார்
திருத்தென் பெருந்துறையான் என்சிந்தை மேய
ஒருத்தன் பெருக்கும் ஒளி.



The abounding Light of Him,
the unique One that abides in my mind,
the pure and purifying One of glorious Perunthurai,
bestowed on me the way that leads not to re-birth and abides in me as insatiable nectar,
in absolute concord.


contd.,

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 8:


யாவர்க்கும் மேலாம் அளவிலாச் சீருடையான்
யாவர்க்குங் கீழாம் அடியேனை யாவரும்
பெற்றறியா இன்பத்துள் வைத்தாய்க்கென் எம்பெருமான்
மற்றறியேன் செய்யும் வகை.


O God !
You,
of infinite glory,
are superior to all;
I,
the servitor,
am the lowest of all.
Lo,
You placed Me in such bliss which none had come by.
O Our God !
I know not how to requite You at all.

contd.,


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  9:


மூவரும் முப்பத்து மூவரும் மற்றொழிந்த
தேவருங் காணாச் சிவபெருமான் மாவேறி
வையகத்தே வந்திழிந்த வார்கழல்கள் வந்திக்க
மெய்யகத்தே இன்பம் மிகும்.


God Siva is not seen by the Trinity,
the thirty-three and the other Devas too.
He rode on a steed and descended down on earth.
Bliss will abound in the embodied soul,
when the Feet -- fastened with long anklets -,
Of the Lord are hailed and adored.


contd.,

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  10:


இருந்தென்னை ஆண்டான் இணையடியே சிந்தித்
திருந்திரந்து கொள்நெஞ்சே எல்லாந் தருங்காண்
பெருந்துறையின் மேய பெருங்கருணை யாளன்
மருந்துருவாய் என்மனத்தே வந்து.



The One of immense compassion abiding at Perunthurai came and abode in my mind
In His nectarean Form,
and rules me.
O heart,
Ever contemplate His feet twain and seek from Him whatever you need.
Lo,
He will give you all.

contd.,

Arunachala Siva.