Kaivalya Navaneetam

[Subramanian.R]

Verse 10 of Exposition of Truth:


சொன்னது கேட்க மாட்டாத்
 தொண்டன் ஆனாலும் சுவாமி
நின்னது கருணையாலே
  நீர்  எனை ஆளலாமே
உன்னது பிறவி மாற்றும்
 உபாயம் ஒன்று உண்டு என்றீரே
இன்னது என்று அதைக் காட்டி
  ஈடேற்றல் வேண்டும் என்றான்.    (10)


Even if I, your servant, am unable to carry out your instructions, you can set me right by your grace.
You said just now, ?There is a means to put an end to your rebirths!?  I pray, kindly tell it to me and
save me. (10)


Arunachala Siva.
 

[Subramanian.R]

Verse 11 of Exposition of Truth:



அடங்கிய விருத்தியால் யான் என்று
 அறிந்த பின் செறிந்த மண்ணின்
குடம்பையுள் புழு முன் ஊதும்
  குளவியின் கொள்கை போலத்
தொடங்கிய குருவும் ஆன்ம
 சொருபமே மருவ வேண்டி
உடம்பினுள் ஜீவனைப் பார்த்து
  உபதேசம் ஓதுவாரே. (11)


Finding him self-subdued, the Master looks at the soul of the disciple, and begins to instruct him,
so that the soul may regain its true nature, as a wasp places a well, chosen caterpillar in its cell of earth,
and then buzzes before. (11)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 12 and 13 of the Exposition of Truth:



வாராய் என் மகனே தன்னை
  மறந்தவன் பிறந்து இறந்து
தீராத சுழல் காற்றுற்ற
  செத்தை போல் சுற்றிச் சுற்றிப்
பேராத கால நேமிப்
  பிரமையில் திரிவன் போதம்
ஆராயும் தன்னைத் தான் என்று
  அறியும் அவ்வளவும் தானே. (12)


தன்னையும் தனக்கு ஆதாரத்
  தலைவனையும் கண்டானேல்
பின்னை அத்  தலைவன் தானாய்ப்
  பிரமமாய் பிறப்புத் தீர்வன்
உன்னை நீ அறிந்தாயாகில்
  உனக்கொரு கேடும் இல்லை
என்னை நீ கேட்கையாலே
  ஈது உபதேசித்தேனே. (13)


Master: Son, he who has forgotten his true nature is alternately born and dies, turning round and
round in the unceasing wheel of time, like a feather caught up in a whirlwind, until he realizes the
true nature of the Self. If he comes to see the individual self and its substratum, the Overself, then he becomes the substratum, i.e., Brahman, and escapes rebirths. Should you know
yourself, no harm will befall you. As you asked, I have told you this.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 14 of the Exposition of Truth:


என்னைத்தான் சடனா உள்ளத்து
  எண்ணியோ சொன்னீர் ஐயா
தன்னைத் தான் அறியா மாந்தர்
  தரணியில் ஒருவர் உண்டோ
பின்னைத் தான் அவர்கள் எல்லாம்
  பிறந்து இறந்து உழலுவானே
நின்னைத்தான் நம்பினேற்கு
  நிண்ணயம் அருளுவீரே.(14)

Disciple:-   Lord, can there be any in the world who are
ignorant of the Self? How then are they all caught up in the
cycle of births and deaths? Tell me the unerring Truth for I
beseech you in full faith. (14)
 
Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 15 of The Exposition of Truth:

இன்னது தேகம் தேகி
   இவன் என உணர்வான் யாவன்
அன்னவன் தன்னைத் தான் என்று
  அறிந்தவன் ஆகும் என்றார்
சொன்னபின் தேகி யார் இத்
  தூலம் அல்லாமல் என்றான்
பின்னது கேட்டு அவ ஐயர்
  பீழையும்  நகையும் கொண்டார்.(15)

Master: Only he is Self-realized who knows what is
the body and who is embodied.
Disciple: Who else is embodied but this gross thing?
Master: On hearing this, became shy and laughed at the disciple's wrong understanding! (15)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 16 of the Exposition of Truth:


தேகம் அல்லாமல் வேறே
 தேகியார் காணேன் என்றாய்
மோகமாம் கனவில் வந்து
  முளைத்தவன் எவென் நீ சொல்வாய்
சோகமாம் கனவு தோன்றாச்
சுழுத்தி கண்டவன் ஆர் சொல்வாய்
  ஆக நீ நனவில் எண்ணும்
அறிவுதான் ஏது சொல்வாய்.


Master: You say that you cannot find the embodied
being as different from the gross body. Then tell me who
appeared as the subject in your dream; or who experienced
the sleep in which even the pain of dream was absent; or
again, what is this consciousness in the waking state?


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 17 of The Exposition of Truth:


நனவு கண்டது நான் கண்ட
  நனவுள நினைவு நீங்கிக்
கனவு கண்டதும் சுழுத்தி
  கண்டதும் வேறு ஒன்றே போல்
தினம் அனுபவிப்பது ஒக்கும்
  தெரியவும் இல்லை சற்றே
மனதில் உதிக்கும் பின்னே
  மறைக்கும் அது அருள்வீரே.  (17)


 Disciple:-   Every day experience proves that the
experiencer in the waking state, or the experiencer of
dreams when the waking consciousness is gone, or the
experiencer of deep slumber, must be different from the
gross body. Yet it is not realized. It just flashes in the mind,
only to fade away at once. Please explain this. (17)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 18 of The Exposition of Truth:



தாலத்தின் மரங்கள் காட்டித்
   தனிப்பிறை காட்டுவார் போல்
ஆலத்தின் உடுக்கள் காட்டி
  அருந்ததி  கட்டுவார் போல்
தூலத்தை முன்பு காட்டிச்
  சூக்ஷ்ம சொருபமான
மூலத்தைப் பின்பு காட்ட
  முனிவரர் தொடங்கினாரே . (18)


Just as people pointing to a tree on the earth mark the third day crescent moon, and pointing to other
stars locate Arundhati, so also the Master began pointing to the gross in order to make known the subtle cause.  (18)

Arunachala Siva.
 

[Subramanian.R]

Verse 19 of The Exposition of Truth:


அத்தியாரோபம் என்றும்
  அபவாதம் என்றும் சொல்லும்
உத்தியால் பந்தம் வீடு என்று
  உரைக்கும் வேதாந்தம் எல்லாம்
மித்தையாம் ஆரோபத்தால்
  பந்தமாம் அபவாதத்  தான்
முத்தியாம் இவ் இரண்டின்
  முந்தி ஆரோபம் கேளாய். (19)


Master: The Vedanta as a whole mentions as the cause of bondage and release, super imposition
and its effacement, respectively. Bondage is caused by superimposition.  Release by its effacement.
Now listen as regards the former. (19)


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 20 of The Exposition of Truth:


ஆரோபம் அத்தியாசம்
  கற்பனை யாவ வெல்லாம்
ஓரோர் வத்துவினில் வேறே
 ஓரோர் வத்துவினை ஓர்தல்
ஊடு  பணியாத் தோன்றல்
 அரனாகித் தறியில் தோன்றல்
நீருடு கானல் தோன்ற
  இறந்தலம் வெளியிற் தோன்றல். (20)


Superimposition is seeing one thing in another: a snake, for instance, in a rope, a man in a post, water
in a mirage, or a blue canopy in the empty sky. (20).

Arunachala Siva.
 


 

[Subramanian.R]

Verse 21 of The Exposition of Truth:

இப்படிப் போல நாமம்
  ரூபங்கள் இரண்டும் இன்றி
ஒப்பமா இரண்டற்று ஒன்றாய்
  உணர்வொளி நிறைவாய் நிற்கும்
அப் பிரமத்தில் தோன்றும்
  ஐம்பூத விகாரம் எல்லாம்
செப்பு கற்பனையினாலே
  செனித்த என்று அறிந்து  கொள்ளே. (21)

Similarly, the five elements and their combinations seen in Brahman ? which is free from name and
form, one and the same without a second, self-conscious and perfect ? are products of illusion. (21)
 
Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 22 of Kaivlya Navaneetham - The Exposition of the Truth:



அது தான் எப்படி என்றக்கால்
  அனாதியம் ஜீவர் எல்லாம்
பொதுவான சுழுத்தி போலப்
  பொருந்தும் அவ்  வியத்தம் தன்னில்
இது கால தத்துவப் பேர்
  ஈசனுட் பார்வையாலே
முதுமூல சுபாவம் விட்டு
  முக்குணம் வியத்தம் ஆமே.  (22)


If you ask how superimposition gives rise to creation, the answer is:

The beginningless jivas (i.e., the individual souls) remain unmanifest (avyakta), as in deep slumber.
This state is disturbed by the generative thought of Isvara, otherwise called Time. Then avyakta (the unmanifested) ceases to be causal (i.e., latent) and the three Gunas manifest.  (22)


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 23 of Kaivalya Navaneetham - The Exposition of The Truth:


உத்தமவெளுப்பு  செம்மை
 உரைத்திடும் கறுப்பும் ஆகும்
சத்துவ குணத்தினோடு
  ரஜோ குணம் தமோ குணம் தான்
சுத்தமோடு அழுக்கு இருட்டாச்
  சொல்லும் முக்குணமும் மூன்றாம்
ஒத்துள வேனும் தம்முள்
  ஒருகுணம் அதிகமாமே. (23)


They are sattva, rajas, and tamas, which are pure white, red, and black respectively; or again,
clear, turbid, and dark. Though equal, one of them will always predominate. (23)

Arunachala Siva.
 

[Subramanian.R]

Verse 24 of Kaivalya Navaneetham -  The Exposition of Truth:


ஒரு வழியாம் இதுவாம் இத்தை
  ஒரு வழி வேறாச் சொல்வர்
மரும்வும் அவ் வியத்தம் தானே
  மகத் தத்துவம் ஆகும் அந்த
அருண் மகத் தத்துவம் தான்
  அகங்காரம் மூன்றாக்
காட்டிய குணமாம் என்றும். (24)


The foregoing is one explanation. Another is as follows:
The causal state, which remains unmanifest, later expands
as mahatattva (the totality of the jivas, the individual souls)
and manifests as the ego wherein the three gunas become
apparent. (24)

Arunachala Siva.
 

[Subramanian.R]

Verse 25 of Kaivalya Navaneetham - The Exposition of Truth:


இக் குணங்களிலே விண் போன்று
  இருக்கும் சிற் சாயை தோன்றும்
முக்குணங்களிலும் தூய்தா
  முதல் குணம் மாயை ஆகும்
அக்குணப் பிரமச் சாயை
  அந்தரியாமி மாயை
எக்குணங்களும் பற்றாதோன்
  நிமித்த காரணனாம் ஈசன். (25)

Ether-like Chit (Consciousness) is reflected in them.
Of the three, sattva is clear, and is called Maya. Brahman
reflected in this is Isvara, the intelligent cause of the
universe, immanent in all, untainted by Maya or by any of
the Gunas. (25)

Arunachala Siva.