Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse  11:


செந்நெல்லும் பொன்னன்ன
    செழும்பருப்பும் தீங்கரும்பின்
இன்னல்ல வமுதும்முதல்
    எண்ணில்பெரும் பலவளங்கள்
மன்னியசீர் வன்றொண்டர்க்
    கமுதாக வழுவாமல்
பன்னெடுநாள் பரவையார்
    மாளிகைக்குப் படிசமைத்தார்.




For many many days and without fail, he arranged
To send daily to the mansion of Paravaiyaar
Goodly paddy, flavory pulses of golden hue,
Ambrosial sugar-canes and the like, in great
Abundance as provision for the victuals
Of Van-tondar of everlasting renown.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 12:

ஆனசெயல் அன்பின்வரும்
    ஆர்வத்தால் மகிழ்ந்தாற்ற
வானமுறை வழங்காமல்
    மாநிலத்து வளஞ்சுருங்கப்
போனகநெற் படிநிரம்ப
    எடுப்பதற்குப் போதாமை
மானமழி கொள்கையினால்
    மனமயங்கி வருந்துவார்.



Then came to him the inglorious plight when he could
Not, one day, send as usual and in loving ardor,
The provision of paddy and the like, as the sky
Withheld the rains and the bounty of the earth ceased to be;
So he languished with a sore mind.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  13:


வன்றொண்டர் திருவாரூர்
    மாளிகைக்கு நெல்லெடுக்க
இன்றுகுறை யாகின்ற
    தென்செய்கேன் எனநினைந்து
துன்றுபெருங் கவலையினால்
    துயரெய்தி உண்ணாதே
அன்றிரவு துயில்கொள்ள   
      அங்கணர்வந் தருள்புரிவார்.

"I can not this day send any paddy to the mansion
Of Van-tondar at Tiruvaaroor; dearth is come;
What shall I do?" Thus he mused.
Stricken with great grief he would not eat;
When thus he slept that night, the Merciful One
Graced Him thus in his dream:

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 14:


ஆரூரன் தனக்குன்பால்
    நெல்தந்தோம் என்றருளி
நீரூருஞ் சடைமுடியார்
    நிதிக்கோமான் தனையேவப்
பேரூர்மற் றதனெல்லை
    அடங்கவும்நென் மலைப்பிறங்கல்
காரூரும் நெடுவிசும்புங்
    கரக்கநிறைந் தோங்கியதால்.

"We have provided you with paddy for Aarooran!"
As he river-crested Lord that spake thus
Commanded Kubera, throughout that town, paddy heaps
Like mountains, appeared covering the immense sky
Where clouds would sail.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 15:


அவ்விரவு புலர்காலை
    உணர்ந்தெழுவார் அதுகண்டே
எவ்வுலகில் நெல்மலைதா
    னிதுவென்றே யதிசயித்துச்
செவ்வியபொன் மலைவளைத்தார்
    திருவருளின் செயல் போற்றிக்
கொவ்வைவாய்ப் பரவையார்
    கொழுநரையே தொழுதெழுவார்.   

When the night ended, and it dawned, he woke up
Witnessing it and wondered thus: "In which world
Could have grown this paddy-mountain?"
He then hailed the divine grace of the Lord
Who bent the ruddy and auric mountain into a bow;
Up he rose adoring the husband of Paravaiyaar
Whose lips were ruddy like Kovvai.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 16:


நாவலூர் மன்ன னார்க்கு
    நாயனார் அளித்த நெல்இங்
கியாவரா லெடுக்க லாகும்
    இச்செய லவர்க்குச் சொல்லப்
போவன்யா னென்று போந்தார்
    புகுந்தவா றருளிச் செய்து
தேவர்தம் பெருமான் ஏவ
    நம்பியும் எதிரே சென்றார்.

"This is God's own paddy for the prince of Navaloor!
Whoever could transport all this? I will go to him
And apprise him of this deed
(of God )." Thus thinking
He fared forth; as the Lord of gods had duly apprised
Aaroorar of all that happened, he fared forth
And met him on his way by the behest of the Lord.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  17:


குண்டையூர்க் கிழவர் தாமும்
    எதிர்கொண்டு கோதில் வாய்மைத்
தொண்டனார் பாதந் தன்னில்
    தொழுதுவீழ்ந் தெழுந்து நின்று
பண்டெலாம் அடியேன் செய்த
    பணியெனக் கின்று முட்ட
அண்டர்தம் பிரானார் தாமே
    நெல்மலைஅளித்தா ரென்று.

Kundaiyoor Kizhaar fell adoringly at the feet
Of true and flawless Sundarar who met him, rose up,
And said: "When the service of your servant that continued
In all the past, was beset with want, the Lord Himself
Who is the God of gods, granted this paddy mountain."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  18:


மனிதரால் எடுக்கு மெல்லைத்
    தன்றுநெல் மலையின் ஆக்கம்
இனியெனால் செய்ய லாகும்
    பணியன்றி தென்னக் கேட்டுப்
பனிமதி முடியா ரன்றே
    பரிந்துமக் களித்தார் நெல்லென்
றினியன மொழிந்து தாமும்
    குண்டையூர் எய்த வந்தார்.

He subjoined and said: "This mountainous and extensive heap
Of paddy is not to be transported by men;
Conveying the paddy is beyond me;" when Aaroorar
Heard him spake thus he said: "It is the Lord who wears
The moist moon on His crest, that in loving grace
Has granted you this paddy." He spoke to him
Sweet words, and, ere long, reached Kundaiyoor.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 19:


விண்ணினை அளக்கு நெல்லின்
    வெற்பினை நம்பி நோக்கி
அண்ணலைத் தொழுது போற்றி
    அதிசயம் மிகவு மெய்தி
எண்ணில்சீர்ப் பரவை யில்லத்
    திந்நெல்லை யெடுக்க ஆளும்
தண்ணில வணிந்தார் தாமே
    தரிலன்றி ஒண்ணா தென்று.



Nampi Aaroorar beheld the paddy-mountain
That stood scaling the heavens; he adorned
And hailed the Lord; marveling exceedingly,
He said: "Unless the wearer of the cool crescent,
The Lord Himself, is pleased to provide the men also
For transporting this paddy to the house of Paravai
Of endless glory, nothing could be done."


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 20:


ஆளிடவேண் டிக்கொள்வார்
    அருகுதிருப் பதியான
கோளிலியில் தம்பெருமான்
    கோயிலினை வந்தெய்தி
வாளனகண் மடவாள்
    வருந்தாமே எனும்பதிகம்
மூளவருங் காதலுடன்
    முன்தொழுது பாடுதலும்.


To be blessed with divine carriers, he fared forth
To the nearby town Kolilee and came to the shrine
Of his Lord and sang the decade in which, he beseeched
His Lord thus; "May she
(my help-meet) of bright eyes
Grieve not." When he in swelling love sang the decade before the Lord.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 21:



பகற்பொழுது கழிந்ததற்பின்
    பரவைமனை யளவன்றி
மிகப்பெருகு நெல்லுலகில்
    விளங்கியஆ ரூர்நிறையப்
புகப்பெய்து தருவனநம்
    பூதங்க ளெனவிசும்பில்
நிகர்ப்பரிய தொருவாக்கு
    நிகழ்ந்ததுநின் மலனருளால்.


By the grace of the Pure One, an ethereal
And un-bodied voice spake thus: "When the day ends
My Bhootha-host will carry this immense heap
Of paddy and therewith fill not only the house of Paravai
But the whole of the world-famous Tiruvaaroor also."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 22:


தம்பிரான் அருள்போற்றித்
    தரையின்மிசை விழுந்தெழுந்தே
உம்பரா லுணர்வரிய
    திருப்பாதந் தொழுதேத்திச்
செம்பொன்நேர் சடையாரைப்
    பிறபதியுந் தொழுதுபோய்
நம்பரா ரூரணைந்தார்
    நாவலூர் நாவலனார்.



Hailing the grace of the Lord, he fell prostrate
On the floor, rose up and again hailed and adored
The Lord?s hallowed feet, unknowable to even
The celestial beings; worshipping the Lord whose matted hair
Flashes like ruddy gold in His nearby shrines, the lord
Of great of Navaloor, returned to the Lord's Tiruvaroor.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  23:

பூங்கோயில் மகிழ்ந்தருளும்
    புராதனரைப் புக்கிறைஞ்சி
நீங்காத பெருமகிழ்ச்சி
    யுடனேத்திப் புறம்போந்து
பாங்கானார் புடைசூழ்ந்து
    போற்றிசைக்கப் பரவையார்
ஓங்குதிரு மாளிகையின்
    உள்ளணைந்தார் ஆரூரர்.


He moved into Poongkoyil where the Ancient One willingly
Abides, dispensing grace; in uninterrupted joy
He hailed the Lord, and moved out, encircled by the devotees
And hailed by them, Aaroorar moved into the lofty
And beautiful mansion of Paravaiyaar.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 24:


கோவைவாய்ப் பரவையார்
    தாம்மகிழும் படிகூறி
மேவியவர் தம்மோடு
    மிகஇன்புற் றிருந்ததற்பின்
சேவின்மே லுமையோடும்
    வருவார்தந் திருவருளின்
ஏவலினால் அவ்விரவு
    பூதங்கள் மிக்கெழுந்து.   


He narrated the happenings to Paravaiyaar whose lips were
Ruddy like Kovvai and who listened to him in rapture;
He spent his time with her in great joy; then that night
By the divine grace of the Lord and His Uma whose mount is
The Bull, the Bhootha-Host proceeded forth in throngs.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 25:


குண்டையூர் நென்மலையைக்
    குறட்பூதப் படைகவர்ந்து
வண்டுலாங் குழற்பரவை
    மாளிகையை நிறைவித்தே
அண்டர்பிரான் திருவாரூர்
    அடங்கவும்நெல் மலையாக்கிக்
கண்டவர்அற் புதமெய்துங்
    காட்சிபெற அமைத்தனவால்.



The host of Kural-Bhoothas carried the paddy mountain
From Kundaiyoor, and filled with paddy
The mansion of her whose perfumed locks were buzzed by bees:
They also made the whole stretch of the Lord?s Tiruvaaroor
A range of paddy-mountain at whose beauty beholders would marvel.

Arunachala Siva.