Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse 251:


மாட வீதி அலங்கரித்து
   மறையோர் வாயின் மணிவிளக்கு
நீடு கதலி தழைப்பூகம்
   நிரைத்து நிறைபொற் குடமெடுத்துப்
பீடு பெருகும் வாகீசர்
   பிள்ளை யாரும் தொண்டர்களும்
கூட மகிழ்ந்து விண்ணிழிந்த
   கோயில் வாயில் சென்றணைந்தார்.

The Brahmins decked the mansions that stood
Circling the shrine; their thresholds and pials
Were decorated with plantain trees, leafy areca trees
And beauteous lamps; they carried with them pots
Of holy water; the city flourished in greater glory;
Vakeesar whose glory for ever grows
And the godly child were thus received;
In sheer joy all of them fared forth to the temple
Of the celestial Vimana.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  252:


சென்றுள் புகுந்து திருவீழி
   மிழலை அமர்ந்த செங்கனகக்
குன்ற வில்லி யார்மகிழ்ந்த
   கோயில் வலமா வந்துதிரு
முன்றில் வணங்கி முன்னெய்தி
   முக்கட் செக்கர்ச் சடைமவுலி
வென்றி விடையார் சேவடிக்கீழ்
   விழுந்தார் எழுந்தார் விம்மினார்.



They moved into the temple where the Lord
Of Veezhimizhalai who wields as bow the ruddy auric hill,
Abides willingly; they circumambulated the shrine;
They adored Him from the entrance;
They moved in and came near the triple-eyed Lord
Of ruddy matted hair who rides the victorious Bull;
Vakeesar fell at His roseate feet, rose up
And trembled in sheer ecstasy.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 253:


கைகள் குவித்துக் கழல்போற்றிக்
    கலந்த அன்பு கரைந்துருக
மெய்யில் வழியுங் கண்ணருவி
   விரவப் பரவுஞ் சொல்மாலை
செய்ய சடையார் தமைச்சேரார்
   தீங்கு நெறிசேர் கின்றார்என்
றுய்யு நெறித்தாண் டகம்மொழிந்தங்
   கொழியாக் காதல் சிறந்தோங்க.


Folding his hands he adored His feet;
Love in him began to melt; his eyes rained tears
On his body; then he hailed the Lord
In a garland of words which oped thus:
"They that reach not the Lord of ruddy matted hair
Reach but the evil way." He hymned this
Redeeming Tandakam and stood riveted in love.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 254:


முன்னாள் அயனுந் திருமாலும்
    முடியும் முதலும் காணாத
பொன்னார் மேனி மணிவெற்பைப்
   பூநீர் மிழலை யினில்போற்றிப்
பன்னாள் பிரியா நிலைமையினால்
   பயிலக் கும்பிட் டிருப்பாராய்
அந்நாள் மறையோர் திருப்பதியில்
   இருந்தார் மெய்ம்மை அருந்தவர்கள்.


Of yore, Brahma and Vishnu could not
Behold the crown or foot of the Lord who is verily
An auric hill of beauty; He is enshrined
In beauteous Veezhimizhalai with water well-endowed;
Him he hailed; unable to part from Him,
For many a day he hailed Him there;
The two tapaswis of truth and the servitors
Abode there where Brahmins abide.   


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 255:




சீரின் விளங்குந் திருத்தொண்டர்
   இருந்து சிலநாள் சென்றதற்பின்
மாரி சுருங்கி வளம்பொன்னி
   நதியும் பருவம் மாறுதலும்
நீரின் இயன்ற உணவருகி
   நிலவும் பலமன் னுயிர்களெலாம்
பாரின் மலிந்த இலம்பாட்டில்
   படர்கூர் வறுமை பரந்ததால்.


After a few days when he thus throve
In sacred service, as rains failed, the Ponni
Of unfailing foison, ran dry; food grains that grow
By water became scarce; many lives caught
In this utter want, came to be immersed in misery;
Indigence spread everywhere.   


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  256:


வையம் எங்கும் வற்கடமாய்ச்
   செல்ல உலகோர் வருத்தமுற
நையும் நாளில் பிள்ளையார்
   தமக்கும் நாவுக் கரசருக்கும்
கையில் மானும் மழுவுமுடன்
   காணக் கனவில் எழுந்தருளிச்
செய்ய சடையார் திருவீழி
   மிழலை உடையார் அருள்செய்வார்.


When thus the world was involved in a famine
And men languished in misery, unto the godly child*
And Tirunavukkarasar, with His hands displaying
The fawn and the Mazhu, the Lord appeared in their dreams;
The Lord of ruddy matted hair who presides over
Tiruveezhimizhalai spake to them thus:   

(*Saint Tiru Jnana Sambandhar)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  257:

கால நிலைமை யால்உங்கள்
   கருத்தில் வாட்ட முறீர்எனினும்
ஏல உம்மை வழிபடுவார்க்
   களிக்க அளிக்கின் றோம்என்று
கோலங் காண எழுந்தருளிக்
   குலவும் பெருமை இருவர்க்கும்
ஞாலம் அறியப் படிக்காசு
   வைத்தார் மிழலை நாயகனார்.

"The plight of times shall not afflict your thought;
Yet to give unto them that adore you, We give you!"
Thus He spake, and, even when they were beholding
The full glory of His form, He disappeared.
Unto each of the glorious two, the Lord of Veezhimizhalai
Granted a gold coin as the daily allowance,
And this was witnessed by the whole world.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  258:


விண்ணின் றிழிந்த விமானத்தின்
   கிழக்கும் மேற்கும் பீடத்தில்
அண்ணல் புகலி ஆண்டகையார்
   தமக்கும் ஆண்ட அரசினுக்கும்
நண்ணும் நாள்கள் தொறுங்காசு
   படிவைத் தருள நானிலத்தில்
எண்ணில் அடியா ருடன்அமுது
   செய்தங் கிருந்தார் இருவர்களும்.



On the eastern and the western pitas of the Vimana
That descended of yore from the heavens,
For the lord-patron of Pukali and for the lord
Of language, He placed a coin of gold as allowance
Everyday; the two could thus with numberless devotees
Partake of food there where they abode.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  259:


அல்லார் கண்டத் தண்டர்பிரான்
   அருளால் பெற்ற படிக்காசு
பல்லா றியன்ற வளம்பெருகப்
   பரமன் அடியா ரானார்கள்
எல்லாம் எய்தி உண்கவென
   இரண்டு பொழுதும் பறைநிகழ்த்திச்
சொல்லால் சாற்றிச் சோறிட்டார்
   துயர்கூர் வறுமை தொலைத்திட்டார்.


"By the grace of the Lord of the celestial beings whose throat
Has the tint of the dark night, manifold foison
Grows apace; may all the servitors of the Supreme
Gather here to eat." Thus by beat of tom-tom
They announced twice and fed all; chill penury
Was thus done away with.



Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  260:


ஈசர் மிழலை இறையவர்பால்
   இமையப் பாவை திருமுலைப்பால்
தேசம் உய்ய உண்டவர்தாம்
   திருமா மகனார் ஆதலினால்
காசு வாசி யுடன்பெற்றார்
   கைத்தொண் டாகும் அடிமையினால்
வாசி யில்லாக் காசுபடி
   பெற்று வந்தார் வாகீசர்.

He indeed is the holy son of the Lord who,
For the redemption of the world, drank the sacred milk
Of Himavant's Daughter's breasts, the Consort
Of the Lord of Veezhimizhalai; he was
Granted a coin which suffered a discount;
As Vakeesar was a servitor who rendered
Manual service, his coin suffered nothing in exchange.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  261:


ஆறு சடைமேல் அணிந்தருளும்
   அண்ணல் வைத்த படிக்காசால்
ஈறி லாத பொருளுடைய
   இருவ ருடைய திருமடங்கள்
சோறு நாளுந் தொண்டர்மகிழ்ந்
   துண்ண உண்ணத் தொலையாதே
ஏறு பெருமை புவிபோற்ற
   இன்புற் றிருக்கும் அந்நாளில்.


By virtue of the coins granted as allowance by the Lord
In whose crown courses the river, the sacred Matams
Of the two were endowed with endless provision;
When servitors ate in joy, interminable was the supply
Of food; the world acclaimed this growing glory;
As they spent their days in joy ?.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 262:


காலந் தவறு தீர்ந்தெங்கும்
   கலிவான் பொழிந்து புனல்கலந்து
ஞாலம் எல்லாம் குளிர்தூங்கி
   உணவு பெருகி நலஞ்சிறப்ப
மூல அன்பர் இருவர்களும்
   மொழிமா லைகளும் பலசாத்தி
நீல கண்டர் உறைபதிகள்
   பிறவும் வணங்க நினைவுற்றார்.


The hostile days ended; rumbling clouds rained;
The flood cooled the world; food-grains grew;
Prosperity ruled; the two servitors -- the true cause
Of world's redemption --, hailed the Lord in garlands
Of words; they were then possessed with a desire to adore
The blue-throated Lord at His other shrines.   


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  263:


வாய்ந்த மிழலை மாமணியை
   வணங்கிப் பிரியா விடைகொண்டு
பூந்தண் புனல்சூழ் வாஞ்சியத்தைப்
   போற்றிப் புனிதர் வாழ்பதிகள்
ஏய்ந்த அன்பி னாலிறைஞ்சி
   இசைவண் டமிழ்கள் புனைந்துபோய்ச்
சேர்ந்தார் செல்வத் திருமறைக்கா
   டெல்லை இல்லாச் சீர்த்தியினார்.

Adoring the great Ruby-of-Veezhimizhalai rare
And parting from Him in great reluctance,
They reached and hailed Tiruvanjiyam
And hymned melodic and liberating verse-garlands;
The two of endless glory then reached the outskirts
Of opulent Tirumaraikkadu.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  264:


மன்றல் விரவு மலர்ப்புன்னை
   மணஞ்சூழ் சோலை உப்பளத்தின்
முன்றில் தோறுஞ் சிறுமடவார்
    முத்தங் கொழிக்கும் மறைக்காட்டுக்
குன்ற வில்லி யார்மகிழ்ந்த
   கோயில் புகுந்து வலங்கொண்டு
சென்று சேர்ந்தார் தென்புகலிக்
   கோவும் அரசுந் திருமுன்பு.


In Tirmaraikkadu pretty girls gather pearls
In the yards of salt pans girt with sweet garlands
Of Punnais blooming with fragrant flowers;
They entered the temple of the Lord, who wields
The auric hill as His bow, and circumambulated it;
Then the prince of Pukali and the lord of language
Came before the divine presence.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  265:


பரவை ஓதக் கழிக்கானற்
   பாங்கு நெருங்கும் அப்பதியில்
அரவச் சடைஅந் தணனாரை
   அகில மறைகள் அர்ச்சனைசெய்
துரவக் கதவந் திருக்காப்புச்
   செய்த அந்நாள் முதல்இந்நாள்
வரையும் அடைத்தே நிற்கின்ற
   மணிநீள் வாயில் வணங்குவார்.


In that shrine near the backwaters of the sea
The universal Vedas performed Pooja for the Lord-Brahmin
On whose matted hair snakes do dance,
And securely barred the strong doors of the shrine;
From that day till this day the doors remained closed;
They adored those doors, immense and beauteous.   


Arunachala Siva.