Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse  22:


உதியர் பெருமாள் பெருஞ்சேனை
    ஓதங் கிளர்ந்த தெனஆர்ப்பக்
கதிர்வெண் திருநீற் றன்பர்குழாம்
    கங்கை கிளர்ந்த தென ஆர்ப்ப
எதிர்வந் திறைஞ்சும் அமைச்சர்குழாம்
    ஏறும் இவுளித் துகளார்ப்ப
மதிதங் கியமஞ் சணியிஞ்சி
    வஞ்சி மணிவா யிலையணைந்தார்.   

The huge Chera army roared like the resounding ocean;
The devotee throngs decked with white and bright
Holy ash made an uproar very like that of the swelling Ganga;
The clouds of dust raised
By the hooves of steeds ridden by the ministers who
Came to adore them, settled everywhere;
Thus, even thus, they reached the beauteous entrance
Of Tiruvanjaikkalam girt with ramparts
Over which the moon crawls and clouds rest.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 23:

ஆரண மொழிகன் முழங்கிட
    ஆடினர் குணலைகள் அந்தணர்
வாரண மதமழை சிந்தின
    வாசிகள் கிளரொலி பொங்கின
பூரண கலசம் மலிந்தன
    பூமழை மகளிர் பொழிந்திடும்
தோரண மறுகு புகுந்தது
    தோழர்கள் நடவிய குஞ்சரம்.

To the chanting of the Vedas the Brahmins danced
The Kunalai dance; the elephants rained ichor;
Pots filled with holy water were seen everywhere;
Through the streets decked with festoons, as damsels
Showered flowers, the elephant that carried on its back
The two friends, marched on.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  24:


அரிவையர் தெருவில் நடம்பயில்
    அணிகிளர் தளிரடி தங்கிய
பரிபுர வொலிகள் கிளர்ந்தன
    பணைமுர சொலிகள் பரந்தன
சுரிவளை நிரைகள் முரன்றன
    துணைவர்கள் இருவரும் வந்தணி
விரிதரு பவன நெடுங்கடை
    விறன்மத கரியி னிழிந்தனர்.   


When the two friends descended from the mighty tusker,
Tinkling sounds rose aloft from all the anklets
Of the jeweled flower-feet of danseuses that danced
In the streets; sounds of huge drums soared aloft;
Whorled conches in serried rows blared.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  25:


தூநறு மலர்தர ளம்பொரி
    தூவிமுன் இருபுடை யின்கணும்
நான்மறை முனிவர்கள் மங்கல
    நாமநன் மொழிகள் விளம்பிட
மேனிறை நிழல்செய வெண்குடை
    வீசிய கவரி மருங்குற
வானவர் தலைவரும் நண்பரும்
    மாளிகை நடுவு புகுந்தனர்.   


தூய மணமுடைய மலர்களையும், முத்துக்களையும் பொரிகளையும் தூவி, முன் இரு பக்கங்களிலும் நான்மறைகளில் வல்ல முனிவர்கள் மங்கலமுடைய நல்ல சொற்களைச் சொல்ல, மேலே வெண்கொற்றக் குடை, நிறைந்த நிழல் பரப்ப, வெண் சாமரைகள் இருமருங்கும் வீசப்பட, சேரமானும் நம்பியாரூரரும் அரண்மனை யின் நடுவே புகுந்தனர்.



Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  26:


அரியணை யதனில் விளங்கிட
    அடன்மழ விடையென நம்பியை
வரிமலர் அமளி அமர்ந்திட
    மலையர்கள் தலைவர் பணிந்தபின்
உரிமைநல் வினைகள் புரிந்தன
    உரைமுடி விலவென முன்செய்து
பரிசனம் மனமகி ழும்படி
    பலபட மணிநிதி சிந்தினர்.   


நம்பியாரூரரை, அரியணையில், வண்டுகள் மொய்த்த மலர்கள் பரப்பிய பூந்தவிசில், வலிய ஆனேற்றைப் போல் விளக்கம் பொருந்த வீற்றிருக்கும்படி, மலை நாட்டவரின் மன்னரான சேரர் வணங்கி வேண்டிக் கொண்ட பின்பு, விரும்பியனவான நல்ல பூசனைகளைச் சொல் அளவில் அடங்காதவாறு முன்னே செய்து, உடன் வந்தவர்கள் மகிழும்படி பலவாறாக மணிகளை வாரி வழங்கினர்

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  27:


இன்ன தன்மையில் உதியர்கள்
    தலைவர்தாம் இடர்கெட முனைப்பாடி
மன்னர் தம்முடன் மகிழ்ந்தினி
    துறையுநாள் மலைநெடு நாட்டெங்கும்
பன்ன கம்புனை பரமர்தந்
    திருப்பதி பலவுடன் பணிந்தேத்திப்
பொன்னெ டுந்தட மூதெயில்
    மகோதையிற் புகுந்தனர் வன்தொண்டர்.   

During such days when the Prince of Thirumunaippaadi
Abode happily with the lord of the Cheras, dispelling
All (earthly) troubles, he, accompanied with the Chera king,
Adored at all the shrines in the immense stretch
Of Malai Naadu where the Lord who wears the serpent
For his jewel willingly abides; then Van-tonder came back
To Makotai girt with great walls adorned with gold.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  28:


ஆய செய்கையின் நாள்பல
    கழிந்தபின் அரசர்கள் முதற்சேரர்
தூய மஞ்சனத் தொழிலினில்
    தொடங்கிடத் துணைவராம் வன்தொண்டர்
பாய கங்கைசூழ் நெடுஞ்சடைப்
    பரமரைப் பண்டுதாம் பிரிந்தெய்தும்
சேய நன்னெறி குறுகிடக்
    குறுகினார் திருவஞ்சைக் களந்தன்னில்.

When thus passed many a day, one day, when the Chera,
The first among the crowned kings, was having his holy bath,
His friend Van-tondar came to Tiruvanjaikkalam; his days
Of long separation which indeed formed a goodly
And distant path from the Supreme Lord whose crown
Of matted hair contains the flowing Ganga, were about to end.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  29:

கரிய கண்டர்தங் கோயிலை
    வலங்கொண்டு காதலால் பெருகன்பு
புரியும் உள்ளத்தர் உள்ளணைந்
    திறைவர்தம் பூங்கழல் இணைபோற்றி
அரிய செய்கையில் அவனியில்
    வீழ்ந்தெழுந்து அலைப்புறு மனைவாழ்க்கை
சரிய வேதலைக் குத்தலை
    மாலையென் றெடுத்தனர் தமிழ்மாலை.   

As he made the sacred circuit of the shrine
Of the blue-throated Lord, great and spiraling love
Began to swell in Aaroorar's bosom; into the shrine
He moved, and adored the flower-soft feet of the Lord;
He fell down prostrate on the ground before Him
And rose up; this marked a rare act of renunciation;
At that very movement the trouble-tossed earthly life
Quit him; he hymned the Lord in decade,
Which oped thus: "Thalaikku-th-thalai maalai."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  30:


எடுத்த அத்திருப் பதிகத்தின்
    உட்குறிப்பு இவ்வுல கினிற்பாசம்
அடுத்த வாழ்க்கையை அறுத்திட
    வேண்டுமென்று அன்பர்அன் பினில்பாடக்
கடுத்த தும்பிய கண்டர்தங்
    கயிலையிற் கணத்தவ ருடன்கூடத்
தடுத்த செய்கைதான் முடிந்திடத்
    தங்கழற் சார்புதந் தளிக்கின்றார்.   


The divine intimation of the decade was to have
The bondage-ridden life on earth snapped; when thus
The devotee sang in exceeding devotion, as the time
Apportioned by the Lord for his separation from the company
Of Siva Ganas at Kailaash came to an end,
Siva, whose throat glows with the hue of the dense venom,
Was pleased to bless him to reach His sacred feet.

Arunachala Siva.   

[Subramanian.R]

Verse  31:


மன்ற லந்தரு மிடைந்தபூங்
    கயிலையின் மலைவல்லி யுடன்கூட
வென்றி வௌள்விடைப் பாகர்தாம்
    வீற்றிருந் தருளிய பொழுதின்கண்
ஒன்று சிந்தைநம் மூரனை
    உம்பர்வெள் ளானையில் உடன்ஏற்றிச்
சென்று கொண்டிங்கு வாருமென்று
    அயன்முதல் தேவர்கட் கருள்செய்தார்.

The Lord who is concorporate with Himavants's Daughter,
Seated on the white and victorious Bull in flowery Kailaash
Thick with fragrant and stately trees, graciously bade
Brahma and other Devas thus: "Bring here Our Ooran,
Whose mind is one with Us, borne on the celestial tusker.?

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  32:


வான நாடர்கள் அரிஅயன்
    முதலினோர் வணங்கிமுன் விடைகொண்டு
தூந லந்திகழ் சோதிவெள்
    ளானையுங் கொண்டுவன் தொண்டர்க்குத்
தேன லம்புதண் சோலைசூழ்
      மகோதையில் திருவஞ்கைக் களஞ்சேரக்
கால்நி லங்கொள வலங்கொண்டு
    மேவினார் கடிமதில் திருவாயில்.   


The Devas, Vishnu, Brahma and others adored the Lord
And took leave of Him; seeking Van-tondar they came
With the pure and white and bright tusker, to Tiruvanjaikkalam
In the city of Makotai girt with cool gardens and groves;
With their feet touching the ground they circumambulated
The temple, and came before the divinely-guarded entrance.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  33:

தேவர் தங்குழாம் நெருங்கிய
    வாய்தனில் திருநாவ லூரர்தம்
காவல் மன்னரும் புறப்பட
    எதிர்கொண்டு கயிலைவீற் றிருக்கின்ற
பூவ லம்புதண் புனற்சடை
    முடியவர் அருளிப்பா டெனப்போற்றி
ஏவல் என்றபின் செய்வதொன்று
    இலாதவர் பணிந்தெழுந் தெதிரேற்றார்.   

As the Prince of Tirunaavaloor (after his worship)
Moved through the entrance where the Devas stood thronging,
They duly received him and spake thus: "Behold the gracious
Act of the Lord of Kailaash whose matted hair is decked
With Konrai flowers and the cool Ganga." This said, they hailed
Him, and subjoined thus: "This indeed is His mandate!"
Thus told, he had nought else to do; he bowed low
To the Lord?s behest, rose up and humbly obeyed it.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 34:


ஏற்ற தொண்டரை அண்டர்வெள்
    ளானையின் எதிர்வலங் கொண்டேற்ற
நாற்ற டங்கடல் முழுக்கென
    ஐவகை நாதமீ தொழுந்தார்ப்பப்
போற்றி வானவர் பூமழை
    பொழிந்திடப் போதுவார் உயிரெல்லாம்
சாற்று மாற்றங்கள் உணர்பெருந்
    துணைவரை மனத்தினிற் கொடுசார்ந்தார்.   


The Devas circumambulated the devotee that humbly
Complied with the Lord's behest, and adored him; when they
Had him seated on the celestial white tusker,
The five ethereal Tuntupis resounded very like
The four great oceans; the hailing celestial lords
Showered flowers; Aaroorar who proceeded on his journey,
Then thought of his great friend who could con
All that was uttered by all living beings


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  35:


சேரர் தம்பிரான் தம்பிரான்
    தோழர்தஞ் செயலறிந் தப்போதே
சார நின்றதோர் பரியினை
    மிசைக்கொண்டு திருவஞ்சைக் களஞ்சார்வார்
வீர வெண்களிறு உகைத்துவிண்
    மேற்செலும் மெய்த்தொண்டர் தமைக்கண்டார்
பாரில் நின்றிலர் சென்றதம்
    மனத்தொடு பரியும்முன் செலவிட்டார்.   

The moments the Chera Tampiraan came to know of the act
Of the Tampiran's Companion, he forthwith mounted
A peerless steed and proceeded to Tiruvanjaikkalam;
He beheld in the heavens the servitor of Truth that rode
The heroic white tusker in the sky; thereupon he would
No longer bear to abide on the earth; to his mind
Already with Aaroorar, he hitched his steed
And moved onward with great speed.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  36:


விட்ட வெம்பரிச் செவியினில்
    புவிமுதல் வேந்தர்தாம் விதியாலே
இட்ட மாஞ்சிவ மந்திரம் ஓதலின்
    இருவிசும் பெழப் பாய்ந்து
மட்ட லர்ந்தபைந் தெரியல்வன்
    தொண்டர்மேல் கொண்டமா தங்கத்தை
முட்ட எய்திமுன் வலங்கொண்டு
    சென்றது மற்றதன் முன்னாக.   


As in the ear of his beloved steed the chief among
The Kings of earth, chanted as ordained, the Siva mantra
So dear to him, it rose up, darted into the sky, came
Near the tusker ridden by Van-tondar who wore a fresh
And fragrant garland, circumambulated it and marched ahead.

Arunachala Siva.