Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse  2:


அந்நாளில் ஆளுடைய
    பிள்ளையார் அருளாலே
தென்னாடு சிவம்பெருகச்
    செங்கோலுய்த்து அறம்அளித்துச்
சொல்நாம நெறிபோற்றிச்
    சுரர்நகர்க்கோன் தனைக்கொண்ட
பொன்னார மணிமார்பில்
    புரவலனார் பொலிகின்றார்.


During his time, by the grace of the godly child,
Saivism grew apace in the Paandya country;
The king wielding a righteous scepter, fostered
The Saivite way of the celebrated Panchaakshara;
He wore
(the heirloom of) the garland of gold
Received from Indra, and glowed in splendor.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:


ஆயஅர சளிப்பார்பால்
    அமர்வேண்டி வந்தேற்ற
சேயபுலத் தெவ்வரெதிர்
    நெல்வேலிச் செருக்களத்துப்
பாயபடைக் கடல்முடுகும்
    பரிமாவின் பெருவெள்ளம்
காயுமதக் களிற்றினிரை
    பரப்பியமர் கடக்கின்றார்.


When he ruled thus, his enemies came from the north
Waging a war, with his sea-like army, his flood
Of swift steeds, and his rows and rows of wrathful
And destructive elephants, he gave them battle
At Tirunelveli and victoriously forged ahead.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  4:


எடுத்துடன்ற முனைஞாட்பின்
    இருபடையிற் பொருபடைஞர்
படுத்தநெடுங் கரித்துணியும்
    பாய்மாவின் அறுகுறையும்
அடுத்தமர்செய் வயவர்கருந்
    தலைமலையும் அலைசெந்நீர்
மடுத்தகடல் மீளவுந்தாம்
    வடிவேல்வாங் கிடப்பெருக.

In the field of battle, from the limbs of tuskers
And horses slaughtered by warriors on both sides
And also the severed black heads of soldiers
Piled up as a hill, blood gushed forth and formed
A ruddy sea; once Ugra Kumaara Paandya wielded
And ever-fiery spear to dry up the soaring main;
It looked as though that Netu Maarar too
Had to do a similar feat to dry up the ruddy sea.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:


வயப்பரியின் களிப்பொலியும்
    மறவர்படைக் கலஒலியும்
கயப்பொருப்பின் முழக்கொலியும்
    கலந்தெழுபல் லியஒலியும்
வியக்குமுகக் கடைநாளின்
    மேகமுழக் கெனமீளச்
சயத்தொடர்வல் லியுமின்று
    தாம்விடுக்கும் படிதயங்க.


The joyous neighing of the victorious steeds,
The noise of the clanging weapons, the trumpeting
Of the hill-like elephants and the blaring
Of the many martial instruments were like unto the rumbling
Of the clouds that would gather at the end
Of the Yuga; it looked as though that the King too,
Like Ugra Kumaara, should then unleash
The great heroic shackle.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  6:


தீயுமிழும் படைவழங்கும்
    செருக்களத்து முருக்குமுடல்
தோயுநெடுங் குருதிமடுக்
    குளித்துநிணந் துய்த்தாடிப்
போயபரு வம்பணிகொள்
    பூதங்க ளேயன்றிப்
பேயும்அரும் பணிசெய்ய
    உணவளித்த தெனப்பிறங்க.


In the field of battle where fire-spitting weapons
Opposed each other, ghouls bathed in the pools
Of blood where lay immersed slaughtered bodies,
Ate the flesh and danced in glee; it looked as though
In the battle-field, like the Bhootas
Of yore, the ghouls too served and were fed.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  7:

இனையகடுஞ் சமர்விளைய
    இகலுழந்த பறந்தலையில்
பனைநெடுங்கை மதயானைப்
    பஞ்சவனார் படைக்குடைந்து
முனையழிந்த வடபுலத்து
    முதன்மன்னர் படைசரியப்
புனையுநறுந் தொடைவாகை
    பூழியர்வேம் புடன்புனைந்து.


In the field where the fierce battle was fought,
The armies of the preeminent northern kings routed
By the Paandya's army endowed with musty elephants
Whose long tusks were tall like
The palmyra trees, scattered away; the king
Thereupon wore the victorious garland of fragrant
Vaakai along with the Paandya's own, of neem.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 8:


வளவர்பிரான் திருமகளார்
    மங்கையருக் கரசியார்
களபமணி முலைதிளைக்குந்
    தடமார்பிற் கவுரியனார்
இளஅரவெண் பிறையணிந்தார்க்
    கேற்றதிருத் தொண்டெல்லாம்
அளவில்புகழ் பெறவிளக்கி
    அருள்பெருக அரசளித்தார்.

The Paandya king whose broad chest was caressed by the beauteous
And sandal-pasted breasts of Mangkayarkkarasiyaar--,
The Chozha's divine daughter--, performed endlessly glorious
And fitting acts of service to the Lord who wears
The young serpent and the argent crescent moon; thus he ruled
His realm with the ever-crescent grace of Siva.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 9:


திரைசெய்கட லுலகின்கண்
    திருநீற்றின் நெறிவிளங்க
உரைசெய்பெரும் புகழ்விளக்கி
    ஓங்குநெடு மாறனார்
அரசுரிமை நெடுங்காலம்
    அளித்திறைவர் அருளாலே
பரசுபெருஞ் சிவலோகத்
    தின்புற்றுப் பணிந்திருந்தார்.



Lofty Netu Maaranaar caused the way of the Holy Ash
To glow in glorious splendor in this world girt
With the billowy sea; he ruled for many years and by the grace
Of the Lord, reached the great Siva-Loka
Hailed by all, thither to abide in aeviternal bliss.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 10:


பொன்மதில்சூழ் புகலிகா
    வலர்அடிக்கீழ்ப் புனிதராம்
தென்மதுரை மாறனார்
    செங்கமலக் கழல்வணங்கிப்
பன்மணிகள் திரையோதம்
    பரப்புநெடுங் கடற்பரப்பைத்
தொன்மயிலை வாயிலார்
    திருத்தொண்டின் நிலைதொழுவாம்.



Adoring the red lotus-feet of Netu Maarar
Of Southern Madurai who became pure and holy,
By reason of his taking refuge under the flower-feet
Of the Prince of Pukali which is girt with great walls
Adorned with gold, we now proceed to hail
And indite the servitorship of Vaayilaar of hoary
Mayilai which is situate on the long beach where
The waves of the main shore up many a gem.

Ninra Seer Nedumara Nayanar Puranam completed.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Vayilar Nayanar Puranam:

Verse  1:


சொல்வி ளங்குசீர்த் தொண்டைநன் னாட்டிடை
மல்லல் நீடிய வாய்மை வளம்பதி
பல்பெ ருங்குடி நீடு பரம்பரைச்
செல்வம் மல்கு திருமயி லாபுரி.


In glorious Thondai Naadu hailed by works of renown,
This beautiful town, established in truth, is situate;
Many a hoary clan here thrives from the hoary past
In traditional opulence;  it is Tirumayilaappoor.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  2:


நீடு வேலைதன் பால்நிதி வைத்திடத்
தேடும் அப்பெருஞ் சேமவைப் பாமென
ஆடு பூங்கொடி மாளிகை யப்பதி
மாடு தள்ளு மரக்கலச் செப்பினால்.


The great sea in search of a treasury to store
Its wealth, deeming the ships as such, poured
Into them its riches; near the beauteous town
Abounding in mansions whence beauteous flags
Wafted aloft, the ships--verily the containers
Of the sea?s riches--, lavishly poured out the riches.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  3:


கலஞ்சொ ரிந்த கரிக்கருங் கன்றும்முத்
தலம்பு முந்நீர் படிந்தணை மேகமும்
நலங்கொள் மேதிநன் னாகுந் தெரிக்கொணா
சிலம்பு தெண்டிரைக் கானலின் சேணெலாம்.

In the whole stretch of the beach near which lucid
And resounding waves toss about,
Elephant-calves which were-brought in ships,
Clouds that sailed close to the ground after absorbing
The water of the sea which washes ashore pearls,
And buxom buffalo calves
Are found mixed up indistinguishably.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 4:


தவள மாளிகைச் சாலை மருங்கிறைத்
துவள்ப தாகை நுழைந்துஅணை தூமதி
பவள வாய்மட வார்முகம் பார்த்தஞ்சி
உவள கஞ்சேர்ந் தொதுங்குவ தொக்குமால்.   


Near the white mansions, the stainless moon that seemed
To pass through the inter-spaces of posts of fluttering
Flags, feeling vanquished by the visages
Of the coral-lipped lasses, move away, as if scared,
To hide itself in a secret place.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  5:

வீதியெங்கும் விழாவணி காளையர்
தூதுஇ யங்குஞ் சுரும்பணி தோகையர்
ஓதி யெங்கும் ஒழியா அணிநிதி
பூதி யெங்கும் புனைமணி மாடங்கள்.



தெருக்கள் எங்கும் திருவிழாக்களின் அழகு மேம்பாடுகள் விளங்கும். பருவம் வாய்ந்த இளைஞர்களின் தூதாக இயங்குவன போல் வண்டுகள் பெண்களின் கூந்தல்கள் எங்கும் விளங்கும். சுண்ணச் சாந்து பூசி ஒப்பனை செய்யப்பட்ட மாடங்கள் எங்கும், அழகிய நிதிகளும் அணிகளும் நீங்காமல் விளங்கும்.
 

Arunachala Siva.
 

[Subramanian.R]

Verse 6:

மன்னு சீர்மயி லைத்திரு மாநகர்த்
தொன்மை நீடிய சூத்திரத் தொல்குலம்
நன்மை சான்ற நலம்பெறத் தோன்றினார்
தன்மை வாயிலார் என்னுந் தபோதனர்.


In this eternally glorious, beauteous and great city
Of Mayilai, he came to be born in the hoary Sudra caste
For its gaining the greatest weal and well-being;
He was a lofty tapaswin and he was called Vaayilaar.

Arunachala Siva.