Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse  95:


செம்பியனா ருடன்செழியர்
    தாம்பணிந்து சேரருடன்
நம்பியும்முன் புறத்தணைய
    நண்ணியபே ருவகையால்
உம்பர்பிரான் கோயிலினின்
    றுடன்கொடுபோ யிருவர்க்கும்
பைம்பொன்மணி மாளிகையிற்
    குறைவறுத்தார் பஞ்சவனார்.


The Paandya adored the Lord with the Chozha;
When Nampi Aaroorar moved out with the Chera, in great joy
The Paandya conducted them from the shrine
Of the Lord of gods to his gold-bedecked palace
And attended to all their needs.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 96:


உளம்மகிழக் கும்பிட்டங்
    குறையுநாள் உதியருடன்
கிளரொளிப்பூண் வன்றொண்டர்
    தாமிருந்த இடங்கெழுமி
வளவனார் மீனவனார்
    வளம்பெருக மற்றவரோ
டளவளா வியவிருப்பால்
    அமர்ந்துகலந் தினிதிருந்தார்.


During the days they abode there adoring the Lord
In heart-felt joy, the Paandya and the Chozha king frequented
The blessed abode of Van-tondar resplendent
With bright-rayed jewels, who was accompanied
With the Chera, and confabulated with them,
And in love reveled in that togetherness:
Madurai flourished in greater splendor.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  97:


அந்நாளில் மதுரைநகர்
    மருங்கரனார் அமர்பதிகள்
பொன்னாரம் மணிமார்பிற்
    புரவலர்மூ வரும்போதச்
செந்நாவின் முனைப்பாடித்
    திருநாடர் சென்றிறைஞ்சிச்
சொன்மாலை களுஞ்சாத்தித்
    தொழத்திருப்பூ வணத்தணைவார்.


During that time, longing to adore the nearby shrines
Of Lord Hara and adorn Him with garlands of Tamizh verse,
With the three crowned kings whose chests were
Decked with chains of gold and gems, he of Tirumunaippadi--
He, the Lord of words--, arrived at Tirupoovanam.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  98:


நீடுதிருப் பூவணத்துக்
    கணித்தாக நேர்செல்ல
மாடுவருந் திருத்தொண்டர்
    மன்னியஅப் பதிகாட்டத்
தேடுமறைக் கரியாரைத்
    திருவுடையார் என்றெடுத்துப்
பாடிசையிற் பூவணமீ
    தோவென்று பணிந்தணைவார்.



When proceeding near unto the ever-during town
Of Tirupoovanam, the accompanying devotees
Pointed to the aeviternal town; then he burst into a decade
In praise of the Lord inaccessible to the Vedas;
The decade opened thus: "Tiruvudaiyaar."
Singing, "Is this Poovanam?" he hailed it, and reached it.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  99:


சென்றுதிருப் பூவணத்துத்
    தேவர்பிரான் மகிழ்கோயில்
முன்றில்வலங் கொண்டிறைவர்
    முன்வீழ்ந்து பணிந்தெழுந்து
நின்றுபர விப்பாடி
    நேர்நீங்கி யுடன்பணிந்த
வென்றிமுடி வேந்தருடன்
    போந்தங்கண் மேவினார்.



Reaching Tiruppoovanam he came round the court
Of the shrine where is joyously enshrined the Lord
Of gods; he fell prostrate before the Lord, rose up,
And hailed and hymned Him standing; he moved out
With the three victorious kings that with him adored
The Lord, and with them all, sojourned there.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  100:



அப்பதியில் அமர்ந்திறைஞ்சிச்
    சிலநாளில் ஆரூரர்
முப்பெருவேந் தர்களோடு
    முதன்மதுரை நகரெய்தி
மெய்ப்பரிவில் திருவால
    வாயுடையார் விரைமலர்த்தாள்
எப்பொழுதும் பணிந்தேத்தி
    இன்புற்றங் கமர்கின்றார்.

Having sojourned there in joy, and adored the Lord,
Aaroorar along with the three great kings returned
To Madurai, the queen among cities; ever hailing
And adoring the fragrant feet of the Lord
Of Tiru Aalavaai, he abode there in delight great.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 101:


செஞ்சடையார் திருவாப்ப
    னூர்திருவே டகம்முதலாம்
நஞ்சணியுங் கண்டரவர்
    நயந்தபதி நண்ணியே
எஞ்சலிலாக் காதலினால்
    இனிதிறைஞ்சி மீண்டணைந்து
மஞ்சணையும் மதில்மதுரை
    மாநகரின் மகிழ்ந்திருந்தார்.

He visited Tiruvaappanoor and Tiruvetakam of the Lord
Of ruddy matted hair; he also adored the Lord
Whose throat holds the poison, in His many shrines,
In boundless love, and returned to Madurai girt
With cloud-capped fortress, and abode in joy.



Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 102:


பரமர்திருப் பரங்குன்றில்
    சென்றுபார்த் திபரோடும்
புரமெரித்தார் கோயில்வலங்
    கொண்டுபுகுந் துள்ளிறைஞ்சிச்
சிரமலிமா லைச்சடையார்
    திருவடிக்கீழ் ஆட்செய்யும்
அருமைநினைந் தஞ்சுதும்என்
    றாரூரர் பாடுவார்.


With the three kings he came to Tiru-p-Perungkunru
Of the Supreme One, and circumambulated the shrine of the Lord
Who burnt the hostile cities; he moved in and adored
The Lord; contemplating the formidable nature of servitorship
Under the sacred feet of the Lord of matted hair
Who wears a garland of skulls Aaroorar sang:  "We are scared."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  103:


கோத்திட்டை எனஎடுத்துக்
    கோதில்திருப் பதிகவிசை
மூர்த்தியார் தமைவணங்கி
    முக்கோக்கள் தம்முன்பே
ஏத்தியவண் டமிழ்மாலை
    இன்னிசைபா டிப்பரவிச்
சாத்தினார் சங்கரனார்
    தங்குதிருப் பரங்குன்றில்.


He hailed the Lord with a flawless and musical decade
Which began thus: "Kotthittai." In the presence
Of the three sovereigns, he melodized the bountiful decade
And adorned the Lord with a garland of verse
In Tiru-p-Parangkunram where Lord Sankara abides.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  104:


இறைவர்திருத் தொண்டுபுரி
    யருமையினை இருநிலத்து
முறைபுரியும் முதல்வேந்தர்
    மூவர்களும் கேட்டஞ்சி
மறைமுந்நூல் மணிமார்பின்
    வன்றொண்டர் தமைப்பணிந்தார்
நிறைதவத்தோர் அப்பாலும்
    நிருத்தர்பதி தொழநினைந்தார்.


The three great monarchs that ruled this vast earth
Hearing of the formidability attendant upon the servitorship
Of the Lord, grew scared; they adored Van-Tondar
Whose beauteous chest displayed the sacred thread worn in unison
With the rules of the Vedas; Aaroorar of perfect
Tapas further desired to adore the Lord-Dancer
In His many shrines.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  105:


அந்நாட்டுத் திருப்பதிகள்
    பலவும்அணைந்து இறைஞ்சமலை
நன்னாட்டு வேந்தருடன்
    நம்பிதாம் எழுந்தருள
மின்னாட்டும் பன்மணிப்பூண்
    வேந்தர்இரு வருமீள்வார்
தென்னாட்டு வேண்டுவன
    செய்தமைப்பார் தமைவிடுத்தார்.



When Nampi Aaroorar fared forth to adore the nearby shrines
With the goodly Chera of Malai Naadu, the two Great kings resplendent with jewels wrought of bright gems,
Desired to return to Madurai; they ordered a retinue
To accompany them to render unto them all needed service
During their pilgrimage in the Paandya realm.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 106:


இருபெருவேந் தரும்இயல்பின்
    மீண்டதற்பின் எழுந்தருளும்
பொருவருஞ்சீர் வன்றொண்டர்
    புகழ்ச்சேர ருடன்புனிதர்
மருவியதா னம்பலவும்
    பணிந்துபோய் மலைச்சாரல்
குருமணிகள் வெயிலெறிக்கும்
    குற்றாலஞ் சென்றடைந்தார்.



When the two great kings returned to Madurai,
Van-tondar of peerless glory and the renowned Chera
Moved onward adoring at the many shrines of the Holy One
And arrived at the slopes of Kutraalam
Where bright gems glowed with sunny splendor.

Arunachala Siva.   

[Subramanian.R]

Verse  107:


குற்றாலத் தினிதமர்ந்த
    கூத்தர்குரை கழல்வணங்கிச்
சொல்தாம மலர்புனைந்து
    குறும்பலாத் தொழுதிப்பால்
முற்றாவெண் மதிமுடியார்
    பதிபணிந்து மூவெயில்கள்
செற்றார்மன் னியசெல்வத்
    திருநெல்வே லியையணைந்தார்.


Adoring the resounding ankleted feet of the Lord-Dancer
Who willingly and joyously abides at Kutraalam,
He hymned a garland of verse and hailed Him;
He adored at Kurumpalaa; then he marched on
Worshipping at the shrines of the Lord who wears
A tender crescent on His crown, and arrived at opulent
And ever-during Tirunelveli where abides the Lord
Who, of yore, burnt the triple hostile cities.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  108:

நெல்வேலி நீற்றழகர்
    தமைப்பணிந்து பாடிநிகழ்
பல்வேறு பதிபிறவும்
    பணிந்தன்பால் வந்தணைந்தார்
வில்வேட ராய்வென்றி
    விசயன்எதிர் பன்றிப்பின்
செல்வேத முதல்வரமர்
    திருவிரா மேச்சரத்து.

He adored Neetru Azhakar at Nelveli and hymned Him;
He moved on adoring at the many shrines and reached
Tiruviraamecchuram where abides the Lord, the Primordial
Lord of the Vedas, who in the guise of a bowman went
After a boar, of yore, adore victorious Arjuna.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  109:




மன்னும்இரா மேச்சரத்து
    மாமணியை முன்வணங்கிப்
பன்னுதமிழ்த் தொடைசாத்திப்
    பயில்கின்றார் பாம்பணிந்த
சென்னியர்மா தோட்டத்துத்
    திருக்கேதீச் சரஞ்சார்ந்து
சொன்மலர்மா லைகள்சாத்தித்
    தூரத்தே தொழுதமர்ந்தார்.


He adored the Great Ruby of aeviternal Rameswaram
And adored Him with a worshipful garland of Tamizh verse
And sojourned in that town; invoking the Lord
Of Tiru-k-Kedceccharam of Maa Thottam (in Sri Lanka)
Who wears as jewels in His crown the serpents,
He hailed Him in a garland of choice Tamizh verse,
Adored Him standing as it were from this side
Of the shore, at a great distance, and sojourned there.   

Arunachala Siva.