Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse 65:


முன்பு பணிந்த பெருமாளைத்
    தாமும் பணிந்து முகந்தெடுத்தே
அன்பு பெருகத் தழுவவிரைந்
    தவரும் ஆர்வத் தொடுதழுவ
இன்ப வெள்ளத் திடைநீந்தி
    ஏற மாட்டா தலைவார்போல்
என்பும் உருக வுயிரொன்றி
    யுடம்பும் ஒன்றாம் எனஇசைந்தார்.


He too adored the king that adored him falling
On the ground, and lifted him up; in swelling love
When he embraced the king, the king also hugged him
Close; they were like unto those immersed in a flood
Of bliss, and unable to reach the shore;
Their very bones melted and their two lives
Came to be fused with each other; it looked
As though that the two share but a single body.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 66:

ஆன நிலைமை கண்டதிருத்
    தொண்டர் அளவில் மகிழ்வெய்த
மானச் சேரர் பெருமானார்
    தாமும் வன்றொண் டருங்கலந்த
பான்மை நண்பால் சேரமான்
    தோழர் என்று பார்பரவும்
மேன்மை நாமம் முனைப்பாடி
    வேந்தர்க் காகி விளங்கியதால்.

When the sacred servitors witnessed their beatific
Friendship, they experienced unbounded happiness;
By reason of the divine mingling of the glorious friend--
The Chera with Van-tondar in such friend-ship,
The Prince of Munaippaadi came to be sublimely hailed by the world
As "Cheramaan Thozhar" (the friend of the Chera).


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 67:


ஒருவர் ஒருவ ரிற்கலந்த
    வுணர்வால் இன்ப மொழியுரைத்து
மருவ இனியார் பாற்செய்வ
    தென்னா மென்னு மகிழ்ச்சியினால்
பருவ மழைச்செங் கைபற்றிக்
    கொண்டு பரமர் தாள்பணியத்
தெருவு நீங்கிக் கோயிலினுள்
    புகுந்தார் சேர மான்தோழர்.

As they mingled each into the other, articulating
Joyous words, they happily mused thus: "How are we
To requite the grace of the Lord who showers such joy
When hailed? Cheramaan Thozhar holding the Chera's
Roseate hand, like unto the munificent nimbus
During the season of rain, crossed the street
And moved into the temple to adore the Lord's feet.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  68:



சென்று தேவா சிரியனைமுன்
    இறைஞ்சித் திருமா ளிகைவலங்கொண்டு
ஒன்றும் உள்ளத் தொடும்புகுவார்
    .....................................*
உடைய நம்பி முன்னாக
    நின்று தொழுது கண்ணருவி
வீழ நிலத்தின் மிசைவீழ்ந்தே
    என்றும் இனிய தம்பெருமான்.

(*one line is missing in this verse.)


Thus conducted, the king went in and first adored
Devaasiriyan, circumambulated the court and moved on
In integrated consciousness; while Nampi stood
Before him and adored the Lord, standing behind him
The Chera hailed the Lord; from his eyes tears rolled down
To the earth; he fell prostrate on the ground and adored
The feet of his Lord who is for ever sweet.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  69:


தேவர் முனிவர் வந்திறைஞ்சுந்
    தெய்வப் பெருமாள் கழல்வணங்கி
மூவர் தமக்கு முதலாகும்
    அவரைத் திருமும் மணிக்கோவை
நாவ லூரர் தம்முன்பு
    நன்மை விளங்கக் கேட்பித்தார்
தாவில் பெருமைச் சேரலனார்
    தம்பி ரானார் தாம்கொண்டார்.

Adoring the ankleted feet of Veethi Vitangkan
Hailed by the Devas and munis, the flawlessly
Glorious Cera King, in the presence of Naavaloorar
Hailed the Lord of the Trinity, in Tirumummanikkovai*
And caused Him hear it for the well-being
Of the world; the Lord-God approvingly heard it.   

(*Canto 11. Padigam 7)


Arunachala Siva.



 

[Subramanian.R]

Verse 70:


அங்கண் அருள்பெற் றெழுவாரைக்
    கொண்டு புறம்போந் தாரூரர்
நங்கை பரவை யார்திருமா
    ளிகையில் நண்ண நன்னுதலார்
பொங்கு விளக்கும் நிறைகுடமும்
    பூமா லைகளும் புகையகிலும்
எங்கும் மடவார் எடுத்தேத்த
    அணைந்து தாமும் எதிர்கொண்டார்.


When he rose up blessed with the grace of the merciful One
Aaroorar moved out of the temple with him
And conducted him to the beauteous mansion of the lady
Paravaiyaar; with women holding bright-rayed lamps,
Pots filled with holy water and garlands
Paravaiyaar came out to the threshold to receive him.   


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  71:

சோதி மணிமா ளிகையின்கண்
    சுடரும் பசும்பொற் கால்அமளி
மீது பெருமாள் தமையிருத்தி
    நம்பி மேவி யுடனிருப்பக்
கோதில் குணத்துப் பரவையார்
    கொழுந னார்க்குந் தோழர்க்கும்
நீதி வழுவா ஒழுக்கத்து
    நிறைபூ சனைகள் முறையளித்தார்.



In the beauteous, lustrous and gem-inlaid mansion
Nampi Aaroorar caused him to be seated on a cot
The legs of which were wrought of fine gold; he too sat
With him; then Paravaiyaar of flawless virtue
Poised unswervingly in the way of treasure
As ordained by the scriptures, duly performed
A perfect Pooja to her husband and his friend.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  72:


தாண்டு புரவிச் சேரர்குலப்
    பெருமாள் தமக்குத் திருவமுது
தூண்டு சோதி விளக்கனையார்
    அமைக்கத் துணைவர் சொல்லுதலும்
வேண்டும் பரிசு வெவ்வேறு
    விதத்துக் கறியும் போனகமும்
ஈண்டச் சமைப்பித் துடன்வந்தார்க்
    கெல்லாம் இயல்பின் விருந்தமைத்தார்.



When the husband bade her who was like unto
A luster-inducing lamp, prepare a feast for the lord
Of the Chera dynasty who was endowed with galloping steeds,
She in all celerity cooked manifold dishes
Of curry and rice of such flavor that would
Please the royal palate; she had the feast prepared
For all the guests that came with the king.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  73:


அரசர்க் கமைத்த சிறப்பினும்மேல்
    அடியார்க் கேற்கும் படியாக
விரவிப் பெருகும் அன்பினுடன்
    விரும்பும் அமுது சமைத்ததற்பின்
புரசைக் களிற்றுச் சேரலனார்
    புடைசூழ்ந் தவரோ டமுதுசெயப்
பரவைப் பிறந்த திருவனைய
    பரவை யார்வந் தறிவித்தார்.

The dishes prepared for the servitors excelled
Those that were cooked for the king; having so cooked
The toothsome dishes, Paravaiyaar who was like unto
The ocean-born Lakshmi, told her husband to invite
The Chera king endowed with elephants
To whose necks ropes were fastened,
To partake of the nectarean food with all that came with him.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  74:


சேரர் பெருமான் எழுந்தருளி
    அமுது செய்யச் செய்தவத்தால்
தாரின் மலிபூங் குழல்மடவாய்
    தாழா தமுது செய்வியெனப்
பாரின் மலிசீர் வன்றொண்டர்
    அருளிச் செய்யப் பரிகலங்கள்
ஏரின் விளங்கத் திருக்கரத்தில்
    இரண்டு படியா ஏற்றுதலும்.


Van-tondar of established renown in this world,
Bade his wife thus: "O damsel whose locks are decked
With chaplets, by reason of the tapas wrought by us
In our past, we are blessed to feed the Chera lord
Who has arrived here; now delay not to serve him with food."
Thus told, with her beauteous and sacred hands
She laid two seats in two different places.

Arunachala Siva.   

[Subramanian.R]

Verse  75:


ஆண்ட நம்பி பெருமாளை
    யுடனே யமுது செய்தருள
வேண்டு மென்ன ஆங்கவரும்
    விரைந்து வணங்கி வெருவுறலும்
நீண்ட தடக்கை பிடித்தருளி
    மீண்டும் நேரே குறைகொள்ள
ஈண்ட அமுது செய்வதனுக்
    கிசைந்தார் பொறையர்க் கிறையவனார்.


When Nampi Aaroorar invited the Chera king to eat
In his company he shuddered, and adored him forthwith;
Thereupon holding his long and strong hands
When Nampi Aaroorar beseeched him, the king of Cheras
Consented to eat in his company.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  76:


ஒக்க அமுது செய்தருள
    வுயர்ந்த தவத்துப் பரவையார்
மிக்க விருப்பால் அமுது செய்வித்
    தருளி மேவும் பரிசனங்கள்
தக்க வகையால் அறுசுவையுந்
    தாம்வேண் டியவா றினிதருந்தத்
தொக்க மகிழ்ச்சி களிசிறப்பத்
    தூயவிருந்தின் கடன்முடித்தார்.


As they sat together for the feast, Paravaiyaar
Of lofty tapas fed them both in exceeding devotion;
The king's retinue also ate the food of six-fold flavor
Joyously, with such helpings as they desired
To their hearts' content; thus in great delight she did
The sacred duty of feasting the guests.

Arunachala Siva.   

[Subramanian.R]

Verse  77:


பனிநீர் விரவு சந்தனத்தின்
    பசுங்கர்ப் பூர விரைக்கலவை
வனிதை யவர்கள் சமைத்தெடுப்பக்
    கொடுத்து மகிழ்மான் மதச்சாந்தும்
புனித நறும்பூ மாலைகளும்
    போற்றிக் கொடுத்துப் பொற்கொடியார்
இனிய பஞ்ச வாசமுடன்
    அடைக்காய் அமுது மேந்தினார்.


Fragrant paste compounded of sandal wood and fragrant
Karpoora mixed with dew, was prepared
By the handmaidens; this they handed over
To Paravaiyaar hailing her, along with musk as well as fresh
Garlands; she held out to the king
The tambool and the Pancha Vaasam.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 78:

ஆய சிறப்பிற் பூசனைகள்
    அளித்த வெல்லாம் அமர்ந்தருளித்
தூய நீறு தங்கள்திரு
    முடியில் வாங்கித் தொழுதணிந்து
மேய விருப்பி னுடனிருப்பக்
    கழறிற் றறிவார் மெய்த்தொண்டின்
சேய நீர்மை யடைந்தாராய்
    நம்பி செம்பொற் கழல்பணிந்தார்.



Thus was performed gloriously the Maaheswara Pooja
Which the king accepted willingly; he received the holy ash,
Adored it and wore it on his crown; as in love
He could be accompanied with Nampi Aaroorar, the king
Fell at the feet decked with anklets wrought of ruddy gold
Of Nampi Aaroorar who was poised
In the beatitude of truly salvific servitorship.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  79:


மலைநாட் டரசர் பெருமானார்
    வணங்க வணங்கி எதிர்தழுவிக்
கலைநாட் பெருகு மதிமுகத்துப்
    பரவை யார்தங் கணவனார்
சிலைநாட் டியவெல் கொடியாரைச்
    சேரத் தந்தார் எனக்கங்கை
அலைநாட் கொன்றை முடிச்சடையார்
    அருளே போற்றி யுடனமர்ந்தார்.


When the king of Malai-Naadu adored him, he reciprocated
The adoration, and embraced him; the husband
Or Paravaiyaar whose visage is like unto the moon
Compact of all its digits, hailed the grace of the Lord
Whose matted hair displays the Ganga and the waving chaplets
Of Konrai flowers, for having conferred on him the friendship
Of the Chera king whose victorious flag glows
With the signum of the bow, and abode with him in joy.

Arunachala Siva.