Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse 342:



என்னினைந் தணைந்த தென்பால்
    இன்னதென் றருளிச் செய்தால்
பின்னைய தியலு மாகில்
    ஆம்எனப் பிரானார் தாமும்
மின்னிடை மடவாய் நம்பி
    வரஇங்கு வேண்டு மென்ன
நன்னுத லாருஞ் சால
    நன்றுநம் பெருமை யென்பார்.

When she said, that when informed of the purpose
She would carry out his purpose if it became her,
The Lord said: "O woman of fulgurant waist!
Nampi Aarooran should be welcomed here!"
To this, she of beautiful forehead said: "Great,
Very great, indeed would be our glory (then)!"


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 343:


பங்குனித் திருநா ளுக்குப்
    பண்டுபோல் வருவா ராகி
இங்கெனைப் பிரிந்து போகி
    ஒற்றியூர் எய்தி யங்கே
சங்கிலித் தொடக்குண் டாருக்
    கிங்கொரு சார்வுண் டோநீர்
கங்குலின் வந்து சொன்ன
    காரியம் அழகி தென்றார்.


She subjoined and said: "He who would as usual
Return for the Pangkuni festival, parted from me,
Went to Otriyoor and got enchained by Sangkili;
What indeed attracts him here? O, beautiful
Is the message you have come with, during this night."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  344:

நாதரும் அதனைக் கேட்டு
    நங்கைநீ நம்பி செய்த
ஏதங்கள் மனத்துக் கொள்ளா
    தெய்திய வெகுளி நீங்கி
நோதகவு ஒழித்தற் கன்றோ
    நுன்னையான் வேண்டிக் கொண்ட
தாதலின் மறுத்தல் செய்ய
    அடாதென அருளிச் செய்தார்.


The Lord that listened to her graciously, spake thus:
"O Nangai*! I have come hither to beseech you
Not to bear in mind Nambi's offences; it is
To rid you of your resentment and to abolish
Your state of suffering I have come;
So it ill-becomes you to decline my request."

(*Young beautiful girl)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  345:


அருமறை முனிவ ரான
    ஐயரைத் தைய லார்தாம்
கருமம்ஈ தாக நீர்
    கடைத்தலை வருதல் நுந்தம்
பெருமைக்குத் தகுவ தன்றால்
    ஒற்றியூர் உறுதி பெற்றார்
வருவதற் கிசையேன் நீரும்
    போம்என மறுத்துச் சொன்னார்.

The great woman addressing the Brahmin-Muni,
The great one well-versed in the rare Vedas, said:
"If this be your mission, your coming to this house
Ill-befits your glory; I will not suffer his coming here;
He has his salvation at Otriyoor; please go back."
Thus she couched her refusal.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  346:


நம்பர்தாம் அதனைக் கேட்டு
    நகையும்உட் கொண்டு மெய்ம்மைத்
தம்பரி சறியக் காட்டார்
    தனிப்பெருந் தோழ னார்தம்
வெம்புறு வேட்கை காணும்
    திருவிளை யாட்டின் மேவி
வம்பலர் குழலி னார்தாம்
    மறுத்ததே கொண்டு மீண்டார்.

The Lord that heard her, inwardly laughed; He would not
Reveal to her His true state: He was pleased
To witness the suffering passion of His unique
And great friend; He was poised for this divine sport:
With the word of refusal of her of fragrant hair, He returned.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  347:

தூதரைப் போக விட்டு
    வரவுபார்த் திருந்த தொண்டர்
நாதரைஅறிவி லாதேன்
    நன்னுதல் புலவி நீக்கப்
போதரத் தொழுதேன் என்று
    புலம்புவார் பரவை யாரைக்
காதலில் இசைவு கொண்டு
    வருவதே கருத்துட் கொள்வார்.


Having sent his messenger, the sevitor eagerly
A waited His return; meanwhile he lamented thus:
"I, an ignoramus, beseeched the Lord-God to pacify
The bouderie of her of fair forehead."
He thought that He would convince Paravaiyaar
And return securing her loving consent.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  348:


போயவள் மனையில் நண்ணும்
    புண்ணியர் என்செய் தாரோ
நாயனார் தம்மைக் கண்டால்
    நன்னுதல் மறுக்கு மோதான்
ஆயஎன் அயர்வு தன்னை
    அறிந்தெழுந் தருளி னார்தாம்
சேயிழை துனிதீர்த் தன்றி
    மீள்வதும் செய்யார் என்று.


He mused thus: "What would have the Holy One
Done, when He arrived at her house?"
Would she refuse (to accept me) when the Lord
Comes in person espousing my cause?
Surely He who went there alive to my distress,
Will not return without pacifying the jeweled beauty.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  349:


வழியெதிர் கொள்ளச் செல்வர்
வரவுகா ணாது மீள்வர்
அழிவுற மயங்கி நிற்பர்
அசைவுடன் இருப்பர் நெற்றி
விழியவர் தாழ்த்தா ரென்று
மீளவு மெழுவர் மாரன் பொழிமலர் மாரி வீழ
ஒதுங்குவார் புன்க ணுற்றார்.



He rose up and proceeded to meet Him on His way;
Not beholding Him, he would return; he would
Stand bewildered; he would feel wilted;
He would rise up, saying, "He will not,
The Lord of three eyed vision, delay."
Then he would move aside when Manmatha
Showered his flowery darts on him; thus he grieved.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  350:


பரவையார் தம்பால் நம்பி
    தூதராம் பாங்கிற் போன
அரவணி சடையார் மீண்டே
    அறியுமாறு அணையும் போதில்
இரவுதான் பகலாய்த் தோன்ற
    எதிரெழுந் தணையை விட்ட
உரவுநீர் வெள்ளம் போல
    ஓங்கிய களிப்பிற் சென்றார்.


When the Lord who sports a serpent in His matted hair
Returned in His own form Paravaiyaar's house
After His visit as a messenger, the night blazing bright
Looked as though it were but day; up rose Nambi
And rushed to greet Him in great joy;
It was like the violent flowing
Of flood, breaking the dam.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  351:


சென்றுதம் பிரானைத் தாழ்ந்து
    திருமுகம் முறுவல் செய்ய
ஒன்றிய விளையாட் டோரார்
    உறுதிசெய் தணைந்தா ரென்றே
அன்றுநீ ராண்டு கொண்ட
    அதனுக்குத் தகவே செய்தீர்
இன்றிவள் வெகுளி யெல்லாந்
    தீர்த்தெழுந் தருளி என்றார்.


He bowed before the Lord and when He smiled
Unaware of the play behind it, and thinking
That He had effected a rapprochement,
He said: "That day in the past You claimed
And redeemed me; this day You have chased away
All her wrath, and this indeed is in unison
With Your former grace."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  352:


அம்மொழி விளம்பு நம்பிக்
    கையர்தா மருளிச் செய்வார்
நம்மைநீ சொல்ல நாம்போய்ப்
    பரவைதன் இல்லம் நண்ணிக்
கொம்மைவெம் முலையி னாட்குன்
    திறமெலாங் கூறக் கொள்ளாள்
வெம்மைதான் சொல்லி நாமே
    வேண்டவும் மறுத்தா ளென்றார்.


To Nampi that so spake, the Great One replied thus:
"As beseeched by you, We went to Paravai's house
And We did descant on your greatness to her
Of lovingly bewitching breasts; but she would not
Accept you; even though We Ourself entreated her
With pleasing words, she refused to listen to Us."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 353:


அண்ணலார் அருளிச் செய்யக்
    கேட்டஆ ரூரர் தாமும்
துண்ணென நடுக்க முற்றே
    தொழுதுநீ ரருளிச் செய்த
வண்ணமும் அடியா ளான
    பரவையோ மறுப்பாள் நாங்கள்
எண்ணஆர் அடிமைக் கென்ப
    தின்றறி வித்தீ ரென்று.

When the Lord thus spake in grace, Aaroorar
Struck with dread, trembled; adoring the Lord,
He said: "Could Paravai say 'No' to You when You commanded
Her in grace? You have this day made it clear
That we are not to be counted as Your servitors.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  354:

வானவர் உய்ய வேண்டி
    மறிகடல் நஞ்சை யுண்டீர்
தானவர் புரங்கள் வேவ
    மூவரைத் தவிர்த்தாட் கொண்டீர்
நான்மறைச் சிறுவர்க் காகக்
    காலனைக் காய்ந்து நட்டீர்
யான்மிகை யுமக்கின் றானால்
    என்செய்வீர் போதா தென்றார்.

"For the flourishing of the Devas, You ate the venom
Of the billowy sea; when the triple hostile citadels
Were burnt, You saved the three from destruction;
For the sake of the Brahmin-lad well versed
In the Vedas, You smote Death to death;
Well, if I be odious for you, You will but return
Without success; will You not?"

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 355:


ஆவதே செய்தீர் இன்றென்
    அடிமைநீர் வேண்டா விட்டால்
பாவியேன் தன்னை அன்று
    வலியஆட் கொண்ட பற்றென்
நோவும்என் னழிவுங் கண்டீர்
    நுடங்கிடை யவள்பால் இன்று
மேவுதல் செய்யீ ராகில்
    விடுமுயிர் என்று வீழ்ந்தார்.


"O You but did what is proper; if You cherish not
This day, my servitorship, why did You in the past
Claim and own me? You witnessed my pain
And languishimg; if You do not make me welcome
To her of the willowy waist, I will give up
My life." So he spake and fell at His feet.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 356:

தம்பிரான் அதனைக் கண்டு
    தரியாது தளர்ந்து வீழ்ந்த
நம்பியை அருளால் நோக்கி
    நாம்இன்னம் அவள்பாற் போய்அக்
கொம்பினை இப்போ தேநீ
    குறுகுமா கூறு கின்றோம்
வெம்புறு துயர்நீங் கென்றார்
    வினையெலாம் விளைக்க வல்லார்.


Unable to bear the suffering of Nampi Aaroorar,
The Lord casting His looks of grace on him
That fell at His feet and languished, said:
"We even now proceed to her, the liana, to tell her
To receive you; be rid of your painful misery."
Thus spake He that connects the results of deeds
With the doers thereof.

Arunachala Siva.