Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse  191:


ஓண காந்தன் தளிமேவும்
    ஒருவர் தம்மை யுரிமையுடன்
பேணி யமைந்த தோழமையால்
    பெருகும் அடிமைத் திறம்பேசிக்
காண மோடு பொன்வேண்டி
    நெய்யும் பாலும் கலைவிளங்கும்
யாணர்ப் பதிகம் எடுத்தேத்தி
    யெண்ணில் நிதிபெற் றினிதிருந்தார்.



In his privileged position as the Lord?s own companion
He hailed the Peerless One of Onakaanthan Tali
And there affirmed his boundless servitorship;
Seeking coins and gold from the Lord, he hailed Him
With a scripturaly beauteous decade which
Opened thus: "Neyyum paalum"; blessed with
Immense wealth he sojourned there in joy.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  192:


அங்கண் அமர்வார் அனேகதங்கா
    வதத்தை யெய்தி யுள்ளணைந்து
செங்கண் விடையார் தமைப்பணிந்து
    தேனெய் புரிந்தென் றெடுத்ததமிழ்
தங்கு மிடமா மெனப்பாடித்
    தாழ்ந்து பிறவுந் தானங்கள்
பொங்கு காத லுடன்போற்றிப்
    புரிந்தப் பதியிற் பொருந்துநாள்.


Aaroorar who sojourned there came to Kacchi
Anekathankaapatham, moved into the temple
And adored the Lord whose mount is the red-eyed Bull;
He hailed the Lord in a decade of Tamizh
Beginning with the words: "Thenaipurinthu"
And affirmed in that decade thus:
"This is where the Lord abides."
Bowing before Him, he moved out and adored
The Lord in swelling love in His other shrines
And continued to sojourn there poised in love.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  193:


பாட இசையும் பணியினால்
    பாவை தழுவக் குழைகம்பர்
ஆடல் மருவுஞ் சேவடிகள்
    பரவிப் பிரியா தமர்கின்றார்
நீட மூதூர்ப் புறத்திறைவர்
    நிலவும் பதிகள் தொழவிருப்பால்
மாட நெருங்கு வன்பார்த்தான்
    பனங்காட் டூரில் வந்தடைந்தார்.

He served the Lord by hymning Him in sacred songs;
He sojourned there unable to part from the holy feet
Of the Lord-Dancer who grew lithe when Uma embraced Him;
Then desiring to adore at the many shrines situate
Beyond Kaanchi and hail Him in hymns, he fared forth and arrived
At Vanpaartthanpanangkaattoor of great mansions.

Arunachala Siva.

   

[Subramanian.R]

Verse  194:



செல்வ மல்கு திருப்பனங்காட்
    டூரிற் செம்பொற் செழுஞ்சுடரை
அல்லல் அறுக்கும் அருமருந்தை
    வணங்கி யன்பு பொழிகண்ணீர்
மல்கநின்று விடையின்மேல்
    வருவார் எனும்வண் டமிழ்ப்பதிகம்
நல்ல இசையி னுடன்பாடிப்
    போந்து புறம்பு நண்ணுவார்.


At prosperous Tiruppanangkaattoor he adored
The splendorous flame of ruddy gold--the Lord
Who is verily the Remedy for all ills--, and with tear-filled
Eyes, he hailed Him in a bountiful decade opening thus:
"Vitaiyin mel Varuvaar." He sang the decade tunefully,
And moved out of the shrine.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  195:


மன்னு திருமாற் பேறணைந்து
    வணங்கிப் பரவித் திருவல்லம்
தன்னுள் எய்தி இறைஞ்சிப்போய்ச்
    சாரும் மேல்பாற் சடைக்கற்றைப்
பின்னல் முடியா ரிடம்பலவும்
    பேணி வணங்கிப் பெருந்தொண்டர்
சென்னி முகில்தோய் தடங்குவட்டுத்
    திருக்கா ளத்தி மலைசேர்ந்தார்.



Reaching Tirumaalperu he hailed and adored the Lord;
He came to Tiruvallam and adored Him; westward he marched
Adoring at many shrines the Lord who wears a crown
Of plaited matted hair; then the great servitor reached
The hill of Tirukkaalatthi whose great peaks are cloud-capped.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  196:

தடுக்க லாகாப் பெருங்காதல்
    தலைநின் றருளுங் கண்ணப்பர்
இடுக்கண் களைந்தாட் கொண்டருளும்
    இறைவர் மகிழ்ந்த காளத்தி
அடுக்கல் சேர அணைந்துபணிந்
    தருளா லேறி அன்பாறு
மடுப்பத் திருமுன் சென்றெய்தி
    மலைமேல் மருந்தை வணங்கினார்.   

He came to the foot of the hill of Kaalatthi where
The Lord who dispelled the distress of Kannappar who was poised
In immense and irreppressible love, and ruled him,
Abides in great joy; he prostrated before the hill
And ascended it, blessed with the Lord?s grace;
Immersed in flooding love he reached His presence
And adored Him, the Remedy enshrined in the Hill.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 197:


வணங்கி உள்ளங் களிகூர
    மகிழ்ந்து போற்றி மதுரஇசை   
அணங்கு செண்டா டெனும்பதிகம்
    பாடி யன்பாற் கண்ணப்பர்
மணங்கொள் மலர்ச்சே வடிபணிந்து
    வாழ்ந்து போந்து மன்னுபதி
இணங்கு தொண்ட ருடன்கெழுமி
    இன்புற் றிருக்கும் அந்நாளில்.   



He worshipped the Lord and in soulful rapture, melodized
In sweet music a decade that oped thus: "Sentaatum?"
In loving devotion he hailed the fragrant
Lotus-feet of Kannappar and felt blessed; he moved out
And sojourned in that ever-during town
With servitors that were poised in inner harmony.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  198:


வடமா திரத்துப் பருப்பதமும்
    திருக்கே தார மலையுமுதல்
இடமா அரனார் தாமுவந்த
    வெல்லா மிங்கே இருந்திறைஞ்சி
நடமா டியசே வடியாரை
    நண்ணி னார்போ லுண்ணிறைந்து
திடமாங் கருத்தில் திருப்பதிகம்
    பாடிக் காதல் சிறந்திருந்தார்.   


During his sojourn, he adored from there Sri Sailam,
Tiru-k-Kedaaram and other northern shrines of the Lord;
As if he had beheld in person the dancing feet
Of the Lord in those far off shrines, out leaped
From his lips, firm-fibered and divine decades,
And he reveled in joy.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 199:


அங்குச் சிலநாள் வைகியபின்
    அருளாற் போந்து பொருவிடையார்
தங்கும் இடங்க ளெனைப்பலவுஞ்
    சார்ந்து தாழ்ந்து தமிழ்பாடிப்
பொங்கு புணரிக் கரைமருங்கு
    புவியுட் சிவலோகம் போலத்
திங்கள் முடியா ரமர்ந்ததிரு
    வொற்றியூரைச் சென்றடைந்தார்.


After his sojourn, blessed with the Lord's leave
He fared forth to the many shrines of the Lord whose mount
Is the martial Bull; there he adored the Lord
And hymned Him in Tamizh; then he arrived
At Tiruvotriyoor, verily the Siva-loka on earth,
Situate near the beach of the swelling sea
Where the crescent-crested Lord abides.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  200:

அண்ணல் தொடர்ந்தா வணங்காட்டி
    ஆண்ட நம்பி யெழுந்தருள
எண்ணில் பெருமை ஆதிபுரி
    இறைவ ரடியா ரெதிர்கொள்வார்
வண்ண வீதி வாயில்தொறும்
    வாழை கமுகு தோரணங்கள்
சுண்ண நிறைபொற் குடந்தூப
    தீப மெடுத்துத் தொழவெழுங்கால்.   


Hearing of the arrival of Aaroorar who was claimed
By the Lord that enslaved him through a document,
The devotees of the endlessly glorious Lord of Aadipuri,
Rose up to meet and greet him; at the entrance
Of each street they hung bunches of banana and Areca;
They hung Toranas, carried vessels of gold-dust,
Pots of gold filled with holy water, censers and lamps;
Then they fared forth to receive him.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  201:


வரமங் கலநல் லியம்முழங்க
    வாச மாலை யணியரங்கில்
புரமங் கையர்கள் நடமாடப்
    பொழியும் வெள்ளப் பூமாரி
அரமங் கையரும் அமரர்களும்
    வீச அன்ப ருடன்புகுந்தார்
பிரமன் தலையிற் பலியுகந்த
    பிரானார் விரும்பு பெருந் தொண்டர்.


Great and glorious and auspicious instruments
Were played; danseuses of that town danced
In the theaters decked with fragrant flower garlands;
Men and women of the ethereal realms rained flowers; in such
Gaiety, the great servitor dear to the Lord that holds
The skull of Brahma for a begging-bowl, joined
The welcoming devotees and moved in.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  202:


ஒற்றியூரி னுமையோடுங்
    கூட நின்றா ருயர்தவத்தின்
பற்று மிக்க திருத்தொண்டர்
    பரந்த கடல்போல் வந்தீண்டிச்
சுற்றம் அணைந்து துதிசெய்யத்
    தொழுது தம்பி ரானன்பர்
கொற்ற மழவே றுடையவர்தங்
    கோயில் வாயி லெய்தினார்.   



The welcoming devotees who were devoted
To the lofty tapas of Siva enshrined with Uma at Otriyoor,
Encircled Aaroorar, like a sea and hailed him,
He paid obeisance to them and reached
The temple-entrance of the Lord whose mount
Is the triumphant and ever-young Bull.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 203:



வானை அளக்குங் கோபுரத்தை
    மகிழ்ந்து பணிந்து புகுந்துவளர்
கூனல் இளவெண் பிறைச்சடையார்
    கோயில் வலங்கொண் டெதிர்குறுகி
ஊனும் உயிருங் கரைந்துருக
    உச்சி குவித்த கையினுடன்
ஆன காத லுடன் வீழ்ந்தார்
    ஆரா வன்பி னாரூரர்.   



He prostrated before the sky-scaling tower;
Rose up, moved in, circumambulated the shrine
Of the Lord who wears in His crest the curved crescent,
And came before His presence; with his flesh
And life too melting, Aaroorar folding his hands
Above his head, prostrated on the floor
In exceedingly great love and devotion.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 204:


ஏட்டு வரியில் ஒற்றியூர்
    நீங்கல் என்ன எழுத்தறியும்
நாட்ட மலருந் திருநுதலார்
    நறும்பொற் கமலச் சேவடியிற்
கூட்டு முணர்வு கொண்டெழுந்து
    கோதி லமுத இசைகூடப்
பாட்டும் பாடிப் பரவிஎனும்
    பதிக மெடுத்துப் பாடினார்.


Upborne by a consciousness that linked him
To the fresh, fragrant, beauteous and ruddy
Lotus-feet of the brow-eyed Lord called
Ezhutthu Ariyum Perumaan who, of yore,
Inter-lineated in a document the words:
"The city of Otriyoor excepted," he rose up
And in a flawless tune married to nectarean airs
Sang the decade which began with the words:
"Paattum paadi-p-paravi."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 205:



பாடி அறிவு பரவசமாம்
    பரிவு பற்றப் புறம்போந்து
நீடு விருப்பிற் பெருங்காதல்
    நிறைந்த அன்பர் பலர்போற்றத்
தேடும் அயனும் திருமாலும்
    அறிதற் கரிய திருப்பாதங்
கூடுங் காலங் களில்அணைந்து
    பரவிக் கும்பிட் டினிதிருந்தார்.   


Thus he sang; love of the Lord possessed him;
He felt ecstatic; he moved out; hailed by devotees
Full of abiding love, he sojourned there in joy,
Adoring the Lord's hallowed feet unknown to questing
Vishnu and Brahma, during all the hours of Pooja.

Arunachala Siva.