Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse  1028:


தென்திசையில் கயிலையெனும்திருக்காளத்தி
    போற்றிஇனி தமர்கின்றார் திரைசூழ் வேலை
ஒன்றுதிரு வொற்றியூர் உறைவார் தம்மை
    இறைஞ்சுவது திருவுள்ளத் துன்னி அங்கண்
இன்தமிழின் விரகரருள் பெற்று மீள்வார்
    எந்தையா ரிணையடியென் மனத்த வென்று
பொன்தரளங் கொழித்திழி பொன் முகலிகூடப்
    புனைந்ததிருப் பதிகஇசை போற்றிப் போந்தார்.


He adored the Lord abiding at Tirukkaalatthi
Hailed as the Kailash of the South; he was impelled
By a desire to adore the Lord of Tiruvotriyoor
Situate near the beach of the billowy sea;
The Adept of Tamizh dulcet, blessed with the Lord's leave
Hymned melodiously a decade in which he declared
Thus: "Entaiyaar inaiyati en manattha."
In this decade he hailed Ponmukhali which flowed, rolling
In its current gold and pearl; thus singing he moved on.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 1029:


மன்னுபுகழ்த் திருத்தொண்டர் குழாத்தி னோடும்
    மறைவாழ வந்தவர்தாம் மலையுங் கானும்
முன்னணைந்த பதிபிறவும் கடந்து போந்து
    முதல்வனார் உறைபதிகள் பலவும் போற்றிப்
பன்மணிகள் பொன்வரன்றி அகிலுஞ் சாந்தும்
    பொருதலைக்கும் பாலிவட கரையில் நீடு
சென்னிமதி யணிவார்தந் திருவேற் காடு
    சென்றணைந்தார் திருஞான முண்ட செல்வர்.

He that was born for the flourishing of the Vedas,
Surrounded by holy servitors of everlasting glory,
Crossed hills, forests and towns where he had
Adored before; he also crossed other towns and shrines
Hailing and adoring the Lord; eventually the opulent one
That had partaken of ambrosial Gnosis, arrived
At the crescent-crested Lord's shrine
Of Tiruverkaadu on the northern bank of the river Paali
That flowed rolling in its current many a gem
And gold, eagle-wood and sandalwood and other trees.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 1030:


திருவேற்கா டமர்ந்தசெழுஞ் சுடர்பொற் கோயில்
    சென்றணைந்து பணிந்துதிருப் பதிகம்பாடி
வருவேற்று மனத்தவுணர் புரங்கள் செற்றார்
    வலிதாயம் வந்தெய் திவணங்கிப் போற்றி
உருவேற்றார் அமர்ந்துறையும் ஓத வேலை
    ஒற்றியூர் கைதொழச்சென் றுற்றபோது
பொருவேட்கை தருவாழ்வு பெற்ற தொண்டர்
    பெரும்பதியோர் எதிர்கொள்ளப் பேணி வந்தார்.


He entered the beauteous temple of Tiruverkaadu
Where abides the Lord of ruddy splendor, and hailed
And hymned Him; then he came to Valithaayam
And adored its Lord who destroyed the triple cities
Of the demon-foes and hymned Him in a decade;
When he moved onward to adore the Lord-Rider.
Of the beautiful Bull in His Otriyoor, and arrived
At its outskirts, devotees blessed with everlasting life
And dwellers of that great town, came forth to greet him.

Arunachla Siva.

[Subramanian.R]

Verse  1031:


மிக்கதிருத் தொண்டர்தொழு தணையத் தாமும்
    தொழுதிழிந்து விடையவனென் றெடுத்துப் பாடி
மைக்குலவு கண்டத்தார் மகிழுங் கோயில்
    மன்னுதிருக் கோபுரத்து வந்து தாழ்ந்து
தக்கதிருக் கடைக்காப்புச் சாற்றித் தேவர்
    தம்பெருமான் திருவாயி லூடு சென்று
புக்கருளி வலங்கொண்டு புனிதர் முன்பு
    போற்றெடுத்துப் படியின்மேற் பொருந்த வீழ்ந்தார்.


As the great throng of servitors came adoring him
He paid them obeisance in return, and stepped out
Of his litter; then he sang the decade beginning
With the word: "Vitaiyavan"; he came to the ever-during
Tower of the temple where the blue-throated Lord
Willingly abides, and prostrated before it;
He concluded the decade and sealed it with
His benediction; he moved into the shrine
Of the God of gods, circumambulated it,
Came before the Holy One and there prayed
And prostrated on the floor in adoration.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  1032:


பொற்றிரள்கள் போற்புரிந்த சடையார் தம்பால்
    பொங்கியெழுங் காதல்மிகப் பொழிந்து விம்மிப்
பற்றியெழும் மயிர்ப்புளகம் எங்கு மாகிப்
    பரந்திழியுங் கண்ணருவி பாய நின்று
சொல்திகழுந் திருப்பதிகம் பாடி ஏத்தித்
    தொழுதுபுறத் தணைந்தருளித் தொண்ட ரொடும்
ஒற்றிநகர் காதலித்தங் கினிது றைந்தார்
    உலகுய்ய வுலவாத ஞானம் உண்டார்.



His loving devotion for the Lord of matted hair---
Verily braids of gold--, soared up; the hair
On his thrilled body stood erect; tears cascaded
From his eyes; he adorned the Lord
With a divine garland of verse, and moved out
After hailing and adoring Him;
Accompanied with the devotees, the partaker of Gnosis,
The deliverer of the world, abode
In love in the city of Otriyoor.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  1033:


இன்ன தன்மையிற் பிள்ளையார்
      இருந்தனர் இப்பால்
பன்னு தொல்புகழ்த் திருமயி
    லாபுரிப் பதியில்
மன்னு சீர்ப்பெரு வணிகர்தந்
    தோன்றலார் திறத்து
முன்னம் எய்திய தொன்றினை
    நிகழ்ந்தவா மொழிவாம்.


Thus the godly child abode there.
We will now narrate an event as it happened to the scion
Of the ever-during and glorious mercantile clan
Of the celebrated Tirumayilaapuri.   


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  1034:

அருநி தித்திறம் பெருக்குதற்
    கருங்கலம் பலவும்
பொருக டற்செலப் போக்கியப்
    பொருட்குவை நிரம்ப
வரும ரக்கல மனைப்படப்
    பணைக்கரை நிரைக்கும்
இருநி திப்பெருஞ் செல்வத்தின்
    எல்லையில் வளத்தார்.


His was immeasurably great wealth; he plied
Many a rare bark on the billowy sea to earn manifold wealth;
His merchantmen returned with heaps of riches
With which his house was filled.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  1035:


தம்மை யுள்ளவா றறிந்தபின்
    சங்கரற் கடிமை
மெய்ம்மை யேசெயும் விருப்புடன்
    மிக்கதோ ரன்பால்
பொய்மை நீக்கியமெய்ப் பொருளிது
    எனக்கொளு முள்ளச்
செம்மை யேபுரி மனத்தினார்
    சிவநேசர் என்பார்.

Having truly known of his self, driven by the desire
To serve Sankara truly, he that was Sivanesar, throve
In increasing love, holding on to the True Ens ever free
Of falsity; in inly excellence was his manam poised.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  1036:


கற்றை வார்சடை முடியினார்
    அடியவர் கலப்பில்
உற்ற செய்கையில் ஒழிவின்றி
உருகிய மனமும்
    பற்றி லாநெறிப் பரசம
யங்களைப் பாற்றுஞ்
    செற்ற மேவிய சீலமும்.


His mind thawed without break, as it was always
Linked to the service of the servitors (of Lord Siva)
Of long and braided and matted hair; his was
The righteously irate disposition that was after the extirpation
Of false faiths unattached to God; thus he throve.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  1037:


ஆன நாள்செல அருமறைக்
    கவுணியர் பெருமான்
ஞான போனகம் நுகர்ந்ததும்
    நானிலம் உய்ய
ஏனை வெஞ்சமண் சாக்கியம்
    இழித்தழித் ததுவும்
ஊன மில்புகழ் அடியர்பால்
    கேட்டுவந் துளராய்.

As he thus lived, from flawless and glorious servitors
He heard of the partaking of ambrosial Gnosis
By the rare Brahmin child, the lord of the Kauniyas,
And of his quelling of the cruel Jainism and Buddhism,
For the redemption of the fourfold world, and felt delighted.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 1038:


செல்வ மல்கிய சிரபுரத்
    தலைவர்சே வடிக்கீழ்
எல்லை யில்லதோர் காதலின்
    இடையறா வுணர்வால்
அல்லும் நண்பக லும்புரிந்
    தவர்அருட் டிறமே
சொல்ல வுஞ்செயல் கேட்கவும்
    தொழிலின ரானார்.


By reason of his boundless love and unbroken devotion
For the roseate and salvific feet of the lord of Sirapuram
Abounding in spiritual opulence, he contemplated
Night and day, the nature of the godly child's grace;
He would praise his gracious acts or would listen
To such praise from the devotees: these constituted his vocation.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  1039:


நிகழும் மாங்கவர் நிதிப்பெருங்
    கிழவனின் மேலாய்த்
திகழும் நீடிய திருவினிற்
    சிறந்துள ராகிப்
புகழும் மேன்மையில் உலகினில்
    பொலிந்துளா ரெனினும்
மகவி லாமையின்ம கிழ்மனை
    வாழ்க்கையின் மருண்டு.


Though he flourished more splendorosly than Kubera
With his interminable wealth excelling Kubera's,
And though he shone in this world with glorious loftiness
His childless domestic life was joyless; he was bewildered.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  1040:


அரிய நீர்மையில் அருந்தவம்
    புரிந்தரன் அடியார்க்கு
உரிய அர்ச்சனை யுலப்பில
    செய்தஅந் நலத்தால்
கரிய வாங்குழன் மனைவியார்
    வயிறெனுங் கமலத்
துரிய பூமக ளெனவொரு
    பெண்கொடி யுதித்தாள்.


He wrought rare askesis; he performed limitless Puja
To the devotees of Siva; by such hierurgies
Of excellence, his wife of dark hair and lotus-like belly,
Gave birth to a lovely liana, Lakshmi-like.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  1041:


நல்ல நாள்பெற ஓரையில்
    நலம்மிக வுதிப்பப்
பல்பெ ருங்கிளை யுடன்பெரு
    வணிகர்பார் முழுதும்
எல்லை யில்தன முகந்துகொண்
    டியாவரும் உவப்ப
மல்ல லாவண மறுகிடைப்
    பொழிந்துளம் மகிழ்ந்தார்.


At her birth on an auspicious day, the hour too
Was good laden with weal; the great merchant, surrounded
By his vast and multi-foliate kin, took with him
Wealth limitless, and in the street where trade flourished,
To the delectation of all, he poured it all and felt happy.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 1042:

ஆறு சூடிய முடியினார்
    அடியவர்க் கன்பால்
ஈறி லாதபூ சனைகள்யா
    வையுமிகச் செய்து
மாறி லாமறை யவர்க்குவேண்
    டினவெலாம் அளித்துப்
பேறு மற்றிதுவே எனும்படி
    பெருங்களி சிறந்தார்.


In love he did all the poojas-- great and endless--,
To the servitors of the river-crested Lord; he gifted
To the Brahmins all that they desired. "This is indeed
A beatitude." Thus he thought and was steeped
In joy great.   

Arunachala Siva.