Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse  382:



ஞானபோனகர் நம்பர்முன்
    தொழுதெழு விருப்பால்
ஆனகாதலில் அங்கண
    ரவர்தமை வினவும்
ஊனமில்இசை யுடன்விளங்
    கியதிருப் பதிகம்
பானலார்மணி கண்டரைப்
    பாடினார் பரவி.



He who was fed on wisdom, impelled by the love
Caused by his prostration and adoration
Before the Lord, hymned the Lord with a flawless
And harmonious and splendorous decade
Of interrogatives; even thus he hailed the Lord
Whose dark throat is like the blue lily.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  383:


புலங்கொள் இன்தமிழ் போற்றினர்
    புறத்தினில் அணைந்தே
இலங்கு நீர்ப்பொன்னி சூழ்திருப்
    பதியினி லிருந்து
நலங்கொள் காதலின் நாதர்தாள்
    நாள்தொறும் பரவி
வலஞ்சு ழிப்பெருமான் தொண்டர்தம்
    முடன் மகிழ்ந்தார்.


He hailed the Lord in his sweet and musical decade
Laden with wisdom, and moved out;
He abode in the holy town girt by the Ponni
Of lucid waters; daily he hailed His goodly feet
And sojourned there, gladly accompanied
With the holy servitors of the Lord of Valanjuzhi.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 384:


மகிழ்ந்த தன்தலை வாழும்அந்
    நாளிடை வானில்
திகழ்ந்த ஞாயிறு துணைப்புணர்
    ஓரையுட் சேர்ந்து
நிகழ்ந்த தன்மையில் நிலவும்ஏழ்
    கடல்நீர்மை குன்ற
வெகுண்டு வெங்கதிர்பரப்பலின்
    முதிர்ந்தது வேனில்.

During his happy sojourn there, the orb of sun
Entered the mitura hora; summer grew fierce
As the sun smote with his cruel rays drying
And despoiling even the seven seas.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  385:

தண்பு னற்குறிர் கால்நறுஞ்
    சந்தனத் தேய்வை
பண்பு நீடிய வாசமென்
    மலர்பொதி பனிநீர்
நண்பு டைத்துணை நகைமணி
    முத்தணி நாளும்
உண்ப மாதுரி யச்சுவை
    உலகுளோர் விரும்ப.


Men of earth sought the wind laden with moisture,
The paste of sandal-wood, the dew drops of the goodly
And fragrant flowers, the serene company of their
Loving wives, the varieties of cool and lustrous
Chains of pearls and toothsome victuals.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  386:


அறல்மலியுங் கான்யாற்றின்
    நீர்நசையால் அணையுமான்
பெறலரிய புனலென்று
    பேய்த்தேரின் பின்தொடரும்
உறையுணவு கொள்ளும்புள்
    தேம்பஅயல் இரைதேரும்
பறவைசிறை விரித்தொடுங்கப்
    பனிப்புறத்து வதியுமால்.



The herd of deer that sought the loamy river
In the jungle to slake their thirst,
(finding no water),
Pursued the mirage thinking it to be
Rare water; the Caataka birds unable to come
By rain drops on which they fed, sought other types
Of food and languished; unable to fly in the heat,
Folding their wings, the birds abode at cool places.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 387:


நீணிலைமா ளிகைமேலும்
    நிலாமுன்றின் மருங்கினிலும்
வாணிழனற் சோலையிலும்
    மலர்வாவிக் கரைமாடும்
பூணிலவு முத்தணிந்த
    பூங்குழலார் முலைத்தடத்தும்
காணும்மகிழ்ச் சியின்மலர்ந்து
    மாந்தர்கலந் துறைவரால்.

On the terraces of mansions with great thresholds,
On the sides of courtyards bathed in moonlight,
In the goodly and penumbral gardens,
Near the banks of flowery tanks and in the breasts
Of women whose locks were decked with pearls and blooms
Men chose to abide and rejoice.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 388:


மயிலொடுங்க வண்டாட
    மலர்க்கமல முகைவிரியக்
குயிலொடுங்காச் சோலையின்மெல்
    தளிர்கோதிக் கூவியெழத்
துயிலொடுங்கா உயிரனைத்தும்
    துயில்பயிலச் சுடர்வானில்
வெயிலொடுங்கா வெம்மைதரும்
    வேனில்விரி தருநாளில்.


Peacocks no longer danced though the bees danced for joy;
Lotus-buds burgeoned; Kuyils pecked at the tender
Shoots and warbled in the gardens which were abloom;
All lives that would not sleep
(during day) slumbered;
In the bright sky the sun smote in all fierceness;
Thus were the days of the hot summer.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 389:


சண்பைவரும் பிள்ளையார்
    சடாமகுடர் வலஞ்சுழியை
எண்பெருகத் தொழுதேத்திப்
    பழையாறை எய்துதற்கு
நண்புடைய அடியார்கள்
    உடன்போத நடந்தருளி
விண்பொருநீள் மதிளாறை
    மேற்றளிசென் றெய்தினார்.


காழிப்பதியில் தோன்றியருளிய பிள்ளையார், சடையை முடியணியாகக் கொண்ட சிவபெருமானின் திருவலஞ்சுழி என்ற அப்பதியினை எண்ணம் பெருகப் போற்றி, பழையாறை என்ற பதியைச் சார்வதற்காக, நட்புக் கொண்டிருக்கும் அடியவர்களுடன் போவதை விரும்பி, நடந்து சென்று, வான் அளாவிய நீண்டுயர்ந்த மதிலையுடைய திருப்பழையாறைமேற்றளியை அடைந்தார்.

(English translation not available.)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 390:


திருவாறை மேற்றளியில்
    திகழ்ந்திருந்த செந்தீயின்
உருவாளன் அடிவணங்கி
    உருகியஅன் பொடுபோற்றி
மருவாரும் குழல்மலையாள்
    வழிபாடு செய்யஅருள்
தருவார்தந் திருச்சத்தி
    முற்றத்தின் புறஞ்சார்ந்தார்.



He adored the feet of the Lord whose form was that
Of the red flame at Pazhayaarai Metrali in melting love;
Then he came to the outskirts of Tirucchatthimutram
Where the Lord blessed Himavant's Daughter
To hail Him in Pooja.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 391:


திருச்சத்தி முற்றத்தில்
    சென்றெய்தித் திருமலையாள்
அருச்சித்த சேவடிகள்
    ஆர்வமுறப் பணிந்தேத்திக்
கருச்சுற்றில் அடையாமல்
    கைதருவார் கழல்பாடி
விருப்புற்றுத் திருப்பட்டீச்
    சரம்பணிய மேவுங்கால்.


He reached Tirucchatthimutram and adored
And hailed in ardent love the roseate feet
Worshipped in Pooja by Himavant?s Daughter;
He hymned the ankleted feet of the Lord--
The Deliverer from the cycle of transmigration--,
And in love fared forth to Patticcharam
To adore there.   


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 392:


வெம்மைதரு வேனிலிடை
    வெயில்வெப்பந் தணிப்பதற்கு
மும்மைநிலைத் தமிழ்விரகர்
    முடிமீதே சிவபூதம்
தம்மைஅறி யாதபடி
    தண்தரளப் பந்தரெடுத்
தெம்மைவிடுத் தருள்புரிந்தார்
    பட்டீசர் என்றியம்ப.


The alleviate the cruel heat of the fierce summer,
Invisible Siva Bhoothas came there to hold over
The head of the lord of threefold Tamizh,
A pandal wrought of cool pearls, and said:
The Lord Pattisar mercifully commanded us
To carry this and give it to you.?   


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 393:


அவ்வுரையும் மணிமுத்தின்
    பந்தரும்ஆ காயமெழச்
செவ்விய மெய்ஞ் ஞானமுணர்
    சிரபுரத்துப் பிள்ளையார்
இவ்வினைதான் ஈசர்திரு
    வருளாகில் இசைவதென
மெய்விரவு புளகமுடன்
    மேதினியின் மிசைத்தாழ்ந்தார்.


Those words and the beauteous pandal of pearls
Materialized from the heaven; the godly child
Of Sirapuram endowed with true and divine gnosis
Thought thus: "If this be the grace divine of the Lord,
I abide by it." Thrilled was his body and he
Prostrated on the ground.


Arunachala Siva.   

[Subramanian.R]

Verse  394:


அதுபொழுதே அணிமுத்தின்
    பந்தரினை அருள்சிறக்கக்
கதிரொளிய மணிக்காம்பு
    பரிசனங்கள் கைக்கொண்டார்
மதுரமொழி மறைத்தலைவர்
    மருங்கிமையோர் பொழிவாசப்
புதுமலரால் அப்பந்தர்
    பூம்பந்த ரும்போலும்.


That very moment the serving train held
The beauteous posts--resplendent with the Lord's grace--,
Of the beauteous canopy of pearls; by the side of the lord
Of Vedas compact of sweet words, the celestial beings
Showered fresh and fragrant flowers; verily
The Pandal was like unto a flowery Pandal also.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  395:


தொண்டர்குழாம் ஆர்ப்பெடுப்பச்
    சுருதிகளின் பெருந்துழனி
எண்திசையும் நிறைந்தோங்க
    எழுந்தருளும் பிள்ளையார்
வெண்தரளப் பந்தர் நிழல்
    மீதணையத் திருமன்றில்
அண்டர்பிரான் எடுத்ததிரு
    வடிநீழல் எனஅமர்ந்தார்.



The servitor-throng raised a joyous uproar;
The loud resounding of the Vedas filled the eight directions;
The godly child moved into the shady Pandal
Of white and cool pearls and sat in splendor;
It looked as though he was throned in the shade
Cast by the divine feet of the Lord of the Devas
In Tiruvambalam.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  396:


பாரின்மிசை அன்பருடன்
    வருகின்றார் பன்னகத்தின்
ஆரம்அணிந் தவர்தந்த
    அருட்கருணைத் திறம்போற்றி
ஈரமனங் களிதழைப்ப
    எதிர்கொள்ள முகமலர்ந்து
சேரவரும் தொண்டருடன்
    திருப்பட்டீச் சரம்அணைந்தார்.

The godly child who went walking with the devotees,
Hailed the gracious and merciful bestowal of the gift
By the Lord who wears snakes as garlands;
His loving mind soared up in delight; with the devotees
Whose visages burgeoned as they came to receive him,
He reached Tiruppatticcharam.   


Arunachala Siva.