Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse  82:


மறைகள் கிளர்ந்தொலி வளர
    முழங்கிட வானோர்தம்
நிறைமுடி உந்திய நிறைமணி
    சிந்திட நீள்வானத்
துறையென வந்துல கடைய
    நிறைந்திட ஓவாமெய்ப்
பொறைபெரு குந்தவ முனிவர்
    எனுங்கடல் புடைசூழ.



The chanting of the Vedas grew in ever-increasing volume;
The gems from the crowns of the thronging Devas
Fell down in a shower and filled the earth;
A sea of saints, ever poised
In truth and peace, stood circling.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  83:


அணைவுற வந்தெழும் அறிவு
    தொடங்கின அடியார்பால்
இணையில் பவங்கிளர் கடல்கள்
    இகந்திட இருதாளின்
புணையருள் அங்கணர் பொருவிடை
    தங்கிய புணர்பாகத்
துணையொ டணைந்தனர் சுருதி
    தொடர்ந்த பெருந்தோணி.   


To the devotees who are impelled
By spiritual mellowness to reach Him,
The Lord throaned on the Bull with His Consort
Who shares His body, grants the bark
Of His twin feet to cross the peerless strong
Currents of the sea of transmigration.
Such is He who now moved into the Temple
Of the everlasting Ark, accompanied by the Vedas   


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  84:


அண்ணல் அணைந்தமை கண்டு
    தொடர்ந்தெழும் அன்பாலே
மண்மிசை நின்ற மறைச்சிறு
    போதகம் அன்னாரும்
கண்வழி சென்ற கருத்து
      விடாது கலந்தேகப்
புண்ணியர் நண்ணிய பூமலி
    கோயிலின் உட்புக்கார்.   


When he that stood on the ground
Verily the child of the Vedas,
Saw the Lord move into the temple,
Driven by a love to flourish in the imaged thought
Ushered within by his eyes, he also
Moved into the temple of the Holy One.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  85:


ஈறில் பெருந்தவம் முன்செய்து
    தாதை யெனப்பெற்றார்
மாறு விழுந்த மலர்க்கை
    குவித்து மகிழ்ந்தாடி
வேறு விளைந்த வெருட்சி
    வியப்பு விருப்போடும்
கூறும் அருந்தமி ழின்பொரு
    ளான குறிப்போர்வார்.


He who had wrought boundless tapas of yore
To become the blessed father of the divine child,
Let slip the stick; folding his flower-hands
In adoration, he danced in joy;
He was by fear, wonder and longing variously assailed;
He then began to con the import of the Tamizh songs
So sweetly hymned by his son.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  86:


தாணு வினைத்தனி கண்டு
    தொடர்ந்தவர் தம்மைப்போல்
காணுதல் பெற்றில ரேனும்
    நிகழ்ந்தன கண்டுள்ளார்
தோணி புரத்திறை தன்னரு
    ளாதல் துணிந்தார்வம்
பேணு மனத்தொடு முன்புகு
    காதலர் பின்சென்றார்.


He could not behold the Eternal One and follow Him
Like his son who beheld Him and followed Him.
Witnessing the happenings he concluded
That the grace of the Lord of Tonipuram was at work;
So with a mind borne by longing
He went after his beloved son who walked before him.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  87:


அப்பொழுது அங்கண் அணைந்தது
    கண்டவர் அல்லாதார்
முப்புரி நூன்மறை யோர்கள்
    உரோம முகிழ்ப்பெய்தி
இப்படி யொப்பதொர் அற்புதம்
    எங்குள தென்றென்றே
துப்புறழ் வேணியர் கோயிலின்
    வாயில் புறஞ்சூழ.   


They that witnessed the events,
They that only heard of then,
The wearers of the sacred thread and others;
All were thrilled alike.
"Whither has chanced the like of this?"
Thus they exclaimed in wonder
Fore-gathering at the threshold of the temple
Of the Lord of the coral-hued matted hair.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 88:


பொங்கொளி மால்விடை மீது
    புகுந்தணி பொற்றோணி
தங்கி இருந்த பெருந்திரு
    வாழ்வு தலைப்பட்டே
இங்கெனை யாளுடை யானுமை
    யோடும் இருந்தான்என்
றங்கெதிர் நின்று புகன்றனர்
    ஞானத் தமுதுண்டார்.   


The divine child that partook of Wisdom's nectar
Went before the Lord of everlasting beatitude
Throaned on His bright and huge Bull in golden Tonipuram
And in His presence hymned his decade that proclaims thus:
"Here indeed is my Ruler and Lord with Uma."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  89:


இன்னிசை ஏழும் இசைந்த
    செழுந்தமிழ் ஈசற்கே
சொன்முறை பாடு தொழும்பருள்
    பெற்ற தொடக்கோடும்
பன்மறை வேதியர் காண
    விருப்பொடு பால்நாறும்
பொன்மணி வாயினர் கோயிலின்
    நின்று புறப்பட்டார்.



Even as the Brahmins who were well-versed
In the boundless Vedas, bore witness,
The divine child from whose lips wafted
The fragrance of nectarean Wisdom,
Moved out of the temple, blessed with the boon
To hymn the praise of the Lord in Tamizh decades
Married to the seven-fold music
And also the grace of the Lord.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 90:


பேணிய அற்புத நீடருள்
    பெற்ற பிரான்முன்னே
நீணிலை யில்திகழ் கோபுர
    வாயிலின் நேரெய்தி
வாணில வில்திகழ் வேணியர்
    தொண்டர்கள் வாழ்வெய்துந்
தோணி புரத்தவர் தாமெதிர்
    கொண்டு துதிக்கின்றார்.   



Before the divine presence of the child,
The recipient of wondrous and enduring grace,
The servitors of the crescent-crested Lord
Whose luster excelled even that of the moon
And the blessed residents of Tonipuram
Gathered at the lofty thresholded temple
And offered their adoration thus:

Arunachala Siva.   

[Subramanian.R]

Verse  91:


காழியர் தவமே கவுணியர்
    தனமே கலைஞானத்
தாழிய கடலே அதனிடை
    யமுதே அடியார்முன்
வாழிய வந்திம் மண்மிசை
    வானோர் தனிநாதன்
ஏழிசை மொழியாள் தன்திரு
    வருள்பெற் றனையென்பார்.   


"O Tapas of Kaazhi! Wealth of the Kauniyas!
O deep sea of scriptural wisdom, the nectar sweet thereof!
You have come to the earth that devotees may flourish!
You are the recipient of grace divine
From the peerless Lord of the celestial beings
And His Consort, the Mother of the seven-fold music!"
Thus praised a few.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  92:


மறைவளர் திருவே வைதிக
    நிலையே வளர்ஞானப்
பொறையணி முகிலே புகலியர்
    புகலே பொருபொன்னித்
துறைபெறு மணியே சுருதியின்
    ஒளியே வெளியேவந்
திறையவன் உமையா ளுடன்அருள்
    தரஎய் தினையென்பார்.

"O divine fosterer of the Vedas! Abode of Vaidikam!
Nimbus gravid with ever-growing wisdom!
Pukali's effulgence! Recipient of grace
From the Lord who with Uma was pleased to come forth
To bless you!" Thus praised a few others.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  93:



புண்ணிய முதலே புனைமணி
    அரைஞா ணொடுபோதும்
கண்ணிறை கதிரே கலைவளர்
    மதியே கவின்மேவும்
பண்ணியல் கதியே பருவம
    தொருமூ வருடத்தே
எண்ணிய பொருளாய் நின்றவர்
    அருள்பெற் றனையென்பார்.


"O Source of piety! Bright ray that feasts the eyes
And fares forth with a cord of gold on its waist!
O moon of growing digits! Ground and base For the movements of music!
Barely three years old,
You are blessed with the grace of the Lord who is
The object of holy contemplation!" Thus praised a few.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 94:


என்றினைய பலகூறி இருக்குமொழி
    அந்தணரும் ஏனை யோரும்
நின்றுதுதி செய்தவர்தாள் நீள்முடிக்கண்
    மேல்ஏந்தி நிரந்த போது
சென்றணைந்த தாதையார் சிவபாத
    இருதயர்தாம் தெய்வ ஞானக்
கன்றினைமுன் புக்கெடுத்துப் பியலின்மேற்
    கொண்டுகளி கூர்ந்து செல்ல.



Thus they praised--the Brahmins well versed
In the Vedas, and others also--;
They fell prostrate and set the hallowed feet
Of the child on their heads;
Then they stood in glorious order;
The father Sivapaada Hridaya came near the child
Of divine wisdom, set him on his shoulders
And moved away.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  95:


மாமறையோர் குழாத்தினுடன் மல்குதிருத்
    தொண்டர்குழாம் மருங்கு சூழ்ந்து
தாமறுவை உத்தரியந் தனிவிசும்பில்
    எறிந்தார்க்குந் தன்மை யாலே
பூமறுகு சிவானந்தப் பெருக்காறு
    போத அதன்மீது பொங்கும்
காமர்நுரைக் குமிழியெழுந் திழிவனபோல்
      விளங்குபெருங் காட்சித் தாக.   


The throng of Brahmins merged
With the throng of servitors;
Up in the sky they threw their towels
And sashes in joyous uproar;
It looked as though that in the street of Kaazhi,
The river of Siva's bliss ran, with spumy bubbles,
And foamy globules going up and down the course.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  96:


நீடுதிருக் கழுமலத்து நிலத்தேவர்
    மாளிகைமேல் நெருங்கி அங்கண்
மாடுநிறை மடவார்கள் மங்கலமாம்
    மொழிகளால் வாழ்த்தி வாசத்
தோடுமலி நறுமலருஞ் சுண்ணமும்வெண்
    பொரியினொடுந் தூவி நிற்பார்
கோடுபயில் குலவரைமேல் மின்குலங்கள்
    புடைபெயருங் கொள்கைத் தாக.   




The Brahmin women of Kazhumalam who were
Like flashing lightnings atop the crested mountains,
From the tops of their mansions--the abode of
The earthly celestial beings--, blessed the child
With auspicious words; they showered on him
Fresh flowers, fragrant gold-dust
And white puffed rice.   

Arunachala Siva.