Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse  132:


அத்திருப் பதியினில்
   அணைந்த அன்பரை
மெய்த்தவக் குழாமெலாம்
   மேவி ஆர்த்தெழ
எத்திசை யினும்அர
   வென்னும் ஓசைபோல்
தத்துநீர்ப் பெருங்கடல்
   தானும் ஆர்த்ததே.



Holy throngs of devotees -- tapaswis true --, gathered
In the holy place at which the servitor arrived
And roared vociferously in delight great;
Like the sound of "Hara! Hara!" issuing from
All directions, the billowy main too resounded.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  133:


தொழுந்தகை நாவினுக்
   கரசுந் தொண்டர்முன்
செழுந்திருப் பாதிரிப்
   புலியூர்த் திங்கள்வெண்
கொழுந்தணி சடையரைக்
   கும்பிட் டன்புற
விழுந்தெழுந் தருள்நெறி
   விளங்கப் பாடுவார்.



Worshipful Tirunavukkarasar with the holy company
Adored the Lord of Tiruppatirippuliyoor who sports
In his matted hair the white crescent; he prostrated
Before Him, rose up and sang hymns that the way
Of divine grace might in the world shine very well.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 134:


ஈன்றாளு மாய்எனக் கெந்தையு
   மாகி யெனவெடுத்துத்
தோன்றாத் துணையாய் இருந்தனன்
   தன்அடி யோங்கட்கென்று
வான்தாழ் புனல்கங்கை வாழ்சடை
    யானைமற் றெவ்வுயிர்க்குஞ்
சான்றாம் ஒருவனைத் தண்டமிழ்
   மாலைகள் சாத்தினரே.



His hymn began thus: "He is Mother and Father too."
The hymn ended thus: "He is the invisible aid to His devotees."
With this and other hymns he lauded the Lord
That bears on His crown the Ganga that flows from the heavens,
The One that is the Witness true to all the lives,
In garlands of cool and merciful Tamizh.

Arunachala Siva.   

[Subramanian.R]

Verse 135:


மற்றும் இனையன வண்டமிழ்
   மாலைகள் பாடிவைகி
வெற்றி மழவிடை வீரட்டர்
   பாதம்மிக நினைவில்
உற்றதொர் காதலின் அங்குநின்
    றேகிஒன் னார்புரங்கள்
செற்றவர் வாழுந் திருவதி
   கைப்பதி சென்றடைவார்.

He hymned similar prosperous garlands of Tamizh verse
And sojourned there; impelled by a loving desire
To hail the feet of the Lord, the Rider of the ever-young
And victorious Bull, enshrined at Veerattam,
He left for Tiruvatikai where abides the Lord who gutted
With fire the triple hostile sky hitting cities.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  136:


தேவர் பிரான்திரு மாணி
   குழியுந் தினைநகரும்
மேவினர் சென்று விரும்பிய
   சொன்மலர் கொண்டிறைஞ்சிப்
பூவலர் சோலை மணமடி
   புல்லப் பொருள்மொழியின்
காவலர் செல்வத் திருக்கெடி
   லத்தைக் கடந்தணைந்தார்.


On the way he hailed the Lord of gods enshrined
At Tirumanikuzhi and Tirutthinainakar and hymned Him
In psalm and song and solemn strain;
As he plied his steps onward, incense breathed by flowers
Laved his sacred feet; thus the lord of words whose import
Is divine, fared forth and crossed the river Gedilam.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 137:


வெஞ்சமண் குண்டர்கள் செய்வித்த
   தீய மிறைகளெல்லாம்
எஞ்சவென் றேறிய இன்றமிழ்
   ஈசர் எழுந்தருள
மஞ்சிவர் மாடத் திருவதி
   கைப்பதி வாணர்எல்லாந்
தஞ்செயல் பொங்கத் தழங்கொலி
   மங்கலஞ் சாற்றலுற்றார்.

After having overcome all the cruel and evil deeds
Of the diabolic Jains, when the Lord of Tamizh sweet
Marched forth triumphantly, the dwellers of Tiruvatikai
Rich in cloud-capped mansions, to receive him gloriously
Caused the resounding of musical instruments
And announced auspiciously his arrival.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 138:


மணிநெடுந் தோரணம் வண்குலைப்
   பூகம் மடற்கதலி
இணையுற நாட்டி எழுநிலைக்
   கோபுரந் தெற்றியெங்குந்
தணிவில் பெருகொளித் தாமங்கள்
   நாற்றிச்செஞ் சாந்துநீவி
அணிநகர் முன்னை அணிமேல்
   அணிசெய் தலங்கரித்தார்.



Broad and beauteous festoons, rich bunches of areca
And plantains of long leaves, they planted fittingly;
They dangled fresh and flawless and ever-bright
Garlands on towers and turrets and pials; they coated red
The floor of the earth before each house and the pials too;
Thus they made the beauteous city even more beauteous.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  139:


மன்னிய அன்பின் வளநகர்
   மாந்தர் வயங்கிழையார்
இன்னிய நாதமும் ஏழிசை
   ஓசையும் எங்கும்விம்மப்
பொன்னியல் சுண்ணமும் பூவும்
   பொரிகளுந் தூவியெங்குந்
தொன்னக ரின்புறஞ் சூழ்ந்தெதிர்
   கொண்டனர் தொண்டரையே.


The citizens of the prosperous city abounding in abiding love
And their women decked with choice jewels, caused
The flourish of trumpets and drums; vocal music seven-fold
Pervaded everywhere; gold-dust, fresh flowers and puffed rice
Were mixed and strewn; then the dwellers of the city
Came to its outskirts, circled the servitor and received him.

Arunachala Siva.   

[Subramanian.R]

Verse  140:


தூயவெண் ணீறு துதைந்தபொன்
   மேனியுந் தாழ்வடமும்
நாயகன் சேவடி தைவருஞ்
   சிந்தையும் நைந்துருகிப்
பாய்வதுபோல் அன்புநீர் பொழிகண்ணும்
   பதிகச் செஞ்சொல்
மேயசெவ் வாயும் உடையார்
   புகுந்தனர் வீதியுள்ளே.

His golden frame was smeared with the holy ash,
Pure and white; garlands of rudraksha dangled
From his person; his mind was ever engaged
In the service of gently pressing the Lord's roseate feet;
Melting love gushing forth rained as tears from his eyes;
His crimson lips hymned the words of decades
Surcharged with redemptive grace; such was he
That stepped into the street.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  141:


கண்டார்கள் கைதலை மேற்குவித்
   திந்தக் கருணைகண்டால்
மிண்டாய செய்கை அமண்கையர்
   தீங்கு விளைக்கச்செற்றம்
உண்டா யினவண்ணம் எவ்வண்ணம்
   என்றுரைப் பார்கள்பின்னுந்
தொண்டாண்டு கொண்ட பிரானைத்
   தொழுது துதித்தனரே.


Beholders raised their hands above their heads
In adoration, and said: "Having beheld this
Incarnation of compassion, how could the Jains
Of prideful evil deeds, be incensed to harm him?"
They adored the Lord who claimed his servitorship.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 142:


இவ்வண்ணம் போல எனைப்பல
   மாக்கள் இயம்பியேத்த
மெய்வண்ண நீற்றொளி மேவும்
   குழாங்கள் விரவிச்செல்ல
அவ்வண்ணம் நண்ணிய அன்பரும்
    வந்தெய்தி அம்பவளச்
செவ்வண்ணர் கோயில் திருவீரட்
   டானத்தைச் சேர்ந்தனரே.


Thus hailed by innumerable men and women
He fared forth with the holy company of devotees
From whom blazed the luster of the holy ash;
Then the servitor came to Tiruveerattanam
Where abides the Lord whose hue is ruddy as coral.   


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  143:

உம்பர்தங் கோனை உடைய
   பிரானைஉள் புக்கிறைஞ்சி
நம்புறும் அன்பின் நயப்புறு
   காதலி னால்திளைத்தே
எம்பெரு மான்தனை ஏழையேன்
   நான்பண் டிகழ்ந்ததென்று
தம்பரி வால்திருத் தாண்டகச்
   செந்தமிழ் சாற்றிவாழ்ந்தார்.



He moved into the shrine of the Lord of the celestial beings
Who claimed and ruled him, and he adored Him;
He was immersed in the bliss born of trusted love
And devotion deep; thinking his past he hymned thus:
"O poor me, to have jeered at my Lord in the past!"
He sang Tandakas in exquisite Tamizh and thus flourished.   


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 144:


அரிஅயனுக் கரியானை
   அடியவருக் கெளியானை
விரிபுனல்சூழ் திருவதிகை
   வீரட்டா னத்தமுதைத்
தெரிவரிய பெருந்தன்மைத்
   திருநாவுக் கரசுமனம்
பரிவுறுசெந் தமிழ்ப்பாட்டுப்
   பலபாடிப் பணிசெயுநாள்.


The Lord who is inaccessible to Vishnu and Brahma
Is easy of access to His devotee; He is the nectar
Abiding at Tiruvatikai Veerattam girt with
The extending river; Him did Tirunavukkarasar
Of incomprehensible greatness hail in splendid Tamizh
With his mind poised in love; he hymned many many decades,
And served the Lord and thus spent his days.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 145:


புல்லறிவிற் சமணர்க்காப்
   பொல்லாங்கு புரிந்தொழுகும்
பல்லவனுந் தன்னுடைய
   பழவினைப்பா சம்பறிய
அல்லல்ஒழிந் தங்கெய்தி
   ஆண்டஅர சினைப்பணிந்து
வல்அமணர் தமைநீத்து
   மழவிடையோன் தாளடைந்தான்.


The Pallava who pursued the course of ill-treatment
At the instance of the hare-brained Jains, severed
All nexus with them, as his fettering Karma came to an end;
Thither he came and bowed before the Lord's servitor;
Having quit the cruel Jains, he embraced the faith
Of the Lord who rides the ever-young Bull.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  146:


வீடறியாச் சமணர்மொழி
   பொய்யென்று மெய்யுணர்ந்த
காடவனும் திருவதிகை
   நகரின்கட் கண்ணுதற்குப்
பாடலிபுத் திரத்தில்அமண்
   பள்ளியொடு பாழிகளுங்
கூடஇடித் துக்கொணர்ந்து
   குணபரவீச் சரம்எடுத்தான்.



The Kadava king who came to con the falsity
Of the Jains who knew not the way to salvation,
Came by truth; he razed all the shrines
And mutts of the Jains at Pataliputra, and with
Their spoils brought to Triuvatikai, raised the temple
Gunaparaveechharam for the brow-eyed Lord.   


Arunachala Siva.