Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse 26:


மந்தரத்தும் மத்திமத்தும்
   தாரத்தும் வரன்முறையால்
தந்திரிகள் மெலிவித்தும்
    சமங்கொண்டும் வலிவித்தும்
அந்தரத்து விரல்தொழில்கள்
    அளவுபெற அசைத்தியக்கிச்
சுந்தரச்செங் கனிவாயும்
   துளைவாயும் தொடக்குண்ண.



He covered the triple holes whence issued the pitches
Of mantaram, matthimam and taram,
Slightly, semi-lightly and tightly, and played
On the other holes with a fitting movement of fingers;
His ruddy lips of fruitage and the magna cavum
Merged in a marriage of melody.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  27:

எண்ணியநூற் பெருவண்ணம்
    இடைவண்ணம் வனப்பென்னும்
வண்ணஇசை வகையெல்லாம்
    மாதுரிய நாதத்தில்
நண்ணியபா ணியலும்
   தூக்குநடை முதற்கதியில்
பண்ணமைய எழுமோசை
   எம்மருங்கும் பரப்பினார்.


The beauteous variations of music, such as
Peruvannam, idaivannam and vanappu which are
Esteemed great by works on music, he breathed
Through his flute in unison with the sweet sound
Of time and tune; in various movements rose the melody
And he caused the sound of music to spread everywhere.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  28:


வள்ளலார் வாசிக்கும்
   மணித்துளைவாய் வேய்ங்குழலின்
உள்ளுறைஅஞ் செழுத்தாக
    ஓங்கியெழும் மதுரவொலி
வெள்ளநிறைந் தெவ்வுயிர்க்கும்
    மேலமரர் தருவிளைதேன்
தெள்ளமுதின் உடன்கலந்து
   செவிவார்ப்ப தெனத்தேக்க.


The inner message of the fluten music, played
On the beauteous holes, by the great patron, was truly
The Panchakshara; the melody gushed and spared
Everywhere and poured full into the ears, as in the mouths,
Of all living beings, pure ambrosia mixed with
The honey of the celestial karpaka blooms.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  29:


ஆனிரைகள் அறுகருந்தி
   அசைவிடா தணைந்தயரப்
பானுரைவாய்த் தாய்முலையில் 
   பற்றுமிளங் கன்றினமும்
தானுணவு மறந்தொழியத்
   தடமருப்பின் விடைக்குலமும்
மான்முதலாம் கான்விலங்கும்
   மயிர்முகிழ்த்து வந்தணைய.

Herds of kine that had grazed on aruku grass
Would not chew their cuds; they came near unto him
And stood, oblivious of all else; the calves that were
Sucking milk from their mothers' udders, would no more
Suck; they but stood still with their milk-frothy mouths;
Herds of strong-horned bulls, antelopes and other beasts
Of forest, stood thrilled, with hair erect on their bodies.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  30:


ஆடுமயில் இனங்களும்அங்
   கசைவயர்ந்து மருங்கணுக
ஊடுசெவி யிசைநிறைந்த
   உள்ளமொடு புள்ளினமும்
மாடுபடிந் துணர்வொழிய
   மருங்குதொழில் புரிந்தொழுகும்
கூடியவன் கோவலரும்
   குறைவினையின் துறைநின்றார்.



Dancing peacocks ceased their dance and came
Near unto him; they stood still, enthralled;
As the wafting melody streamed through the ears
And filled their bosoms, the feathered race
Flew to him and stood lost in rapturous music;
The strong neatherds who were working nearby
Abandoned their chores and stood in mute wonder.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  31:



பணிபுவனங் களிலுள்ளார்
    பயில்பிலங்கள் வழியணைந்தார்
மணிவரைவாழ் அரமகளிர்
    மருங்குமயங் கினர்மலிந்தார்
தணிவிலொளி விஞ்சையர்கள்
   சாரணர்கின் னரர்அமரர்
அணிவிசும்பில் அயர்வெய்தி
   விமானங்கள் மிசையணைந்தார்.



he denizens of the Polis of Ophidia issued out of
Their familiar apertures to this place;
The divine nymphs that dwelt on the beauteous hills,
By music enchanted, thither came in throngs;
Fadeless Vidhyatara, Charanas, Kinnaras
And gods on high, left their abodes and thither came
Drawn by music, borne by their mounts.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  32:


சுரமகளிர் கற்பகப்பூஞ்
   சோலைகளின் மருங்கிருந்து
கரமலரின் அமுதூட்டுங்
   கனிவாய்மென் கிள்ளையுடன்
விரவுநறுங் குழலலைய
   விமானங்கள் விரைந்தேறிப்
பரவியஏழ் இசையமுதஞ்
   செவிமடுத்துப் பருகினார்.



With their soft parakeets still holding in their bills
The fruit fed to them by their flowery hands,
The ethereal damsels of the celestial regions, from the homes
Of Karpaka flew swiftly on their carriers
Whilst their fragrant locks were tossed by the wind,
And came thither and drank with their ears
The ambrosial music seven-fold.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  33:


நலிவாரும் மெலிவாரும்
    உணர்வொன்றாய் நயத்தலினால்
மலிவாய்வெள் ளெயிற்றரவம்
   மயில்மீது மருண்டுவிழும்
சலியாத நிலைஅரியுந்
   தடங்கரியும் உடன்சாரும்
புலிவாயின் மருங்கணையும்
   புல்வாய புல்வாயும். 



As the teasers and the teased shared alike the harmony
The white-fanged adder, bewitched by music
Fell on the peacock; the tireless lion and the tusker huge
Moved together; the fawn with grass in mouth
Passed by the open-mouthed tiger.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 34:

மருவியகால் விசைத்தசையா
    மரங்கள்மலர்ச் சினைசலியா
கருவரைவீழ் அருவிகளுங்
   கான்யாறுங் கலித்தோடா
பெருமுகிலின் குலங்கள்புடை
   பெயர்வொழியப் புனல்சோரா
இருவிசும்பி னிடைமுழங்கா
   எழுகடலு மிடைதுளும்பா.

Wind would not move, branches would not sway;
Cascades from dark hill would not fall down;
Jungle rivers would neither gurgle nor flow;
Heavens would not rumble and the seven seas stood still.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 35:


இவ்வாறு நிற்பனவுஞ்
   சரிப்பனவும் இசைமயமாய்
மெய்வாழும் புலன்கரண
   மேவியவொன் றாயினவால்
மொய்வாச நறுங்கொன்றை
   முடிச்சடையார் அடித்தொண்டர்
செவ்வாயின் மிசைவைத்த
   திருக்குழல்வா சனையுருக்க.


As the playing of the flute by the roseate lips
Of the servitor of the Lord's feet whose crest is decked
With beauteous and incense-breathing Konrai blooms,
Did melt all, lives -- moving and stationary --,
Lay one with music; their life and limb
And their inner sensorium too partook
Of one common musicality.

Arunachala Siva.   

[Subramanian.R]

Verse  36:


மெய்யன்பர் மனத்தன்பின்
    விளைத்தஇசைக் குழலோசை
வையந்தன் னையும்நிறைத்து
    வானந்தன் வயமாக்கிப்
பொய்யன்புக் கெட்டாத
   பொற்பொதுவில் நடம்புரியும்
ஐயன்தன் திருச்செவியின்
   அருகணையப் பெருகியதால்.


The flute's music which emerged from the loving mind
Of the true devotee filled the earth, brought under
Its spell the celestial world and wafted near
The divine ears of the Supreme One who is not to be
Gained by pseudo-love, and who doth enact
The dance divine in the Golden Ambalam.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 37:


ஆனாயர் குழலோசை
   கேட்டருளி அருட்கருணை
தானாய திருவுள்ளம்
   உடையதவ வல்லியுடன்
கானாதி காரணராம்
   கண்ணுதலார் விடையுகைத்து
வானாறு வந்தணைந்தார்
   மதிநாறும் சடைதாழ.


It pleased the Lord to hearken to the music
Of Anayar's flute; with His Consort -- a liana of tapas --,
Whose heart is grace and compassion divine,
The brow-eyed Lord -- the Cause and Source of Music --,
Through heaven's highway, with His matted hair
Bright with the crescent, thither appeared.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 38:


திசைமுழுதுங் கணநாதர்
    தேவர்கட்கு முன்நெருங்கி
மிசைமிடைந்து வரும்பொழுது
   வேற்றொலிகள் விரவாமே
அசையவெழுங் குழல்நாதத்
   தஞ்செழுத்தால் தமைப்பரவும்
இசைவிரும்புங் கூத்தனார்
   எழுந்தருளி யெதிர்நின்றார்.


When from all directions came the hosts of Gananatas
And stood before the celestial lords, no alien sound
Was breathed to mar the flute's marvel;
The Lord-Dancer who was pleased to listen to the music
Which in vibrant ripples of flute's own melody
Hailed the Lord's Panchakshara,
Graced him with a darshan of His presence.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse  39:


முன்னின்ற மழவிடைமேல்
   முதல்வனார் எப்பொழுதும்
செந்நின்ற மனப்பெரியோர்
   திருக்குழல்வா சனைகேட்க
இந்நின்ற நிலையேநம்
   பாலணைவாய் எனஅவரும்
அந்நின்ற நிலைபெயர்ப்பார்
   ஐயர்திரு மருங்கணைந்தார்.



The First One that on His Young Bull appeared before him
Desiring to hear for ever the flute?s melody
Of the great one of righteous and pious mind,
Spake thus: "May you abide with Us even as you are now here."
Thus, even thus, was he translated to the Lord's divine presence.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 40:

விண்ணவர்கள் மலர்மாரி
    மிடைந்துலக மிசைவிளங்க
எண்ணிலரு முனிவர்குழாம்
   இருக்குமொழி எடுத்தேத்த
அண்ணலார் குழற்கருவி
   அருகிசைத்தங் குடன்செல்லப்
புண்ணியனார் எழுந்தருளிப்
   பொற்பொதுவின் இடைப்புக்கார்.


Gods showered flowers of Karpaka thick on earth;
Innumerable Munis great chanting the Vedic hymns
Hailed; the glorious one played on the flute
And walked beside Him; thus the Lord, the One of pure Punya,
Entered into His Golden Ambalam.

Arunachala Siva.