Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse 246:


போக நீடுநிதி மன்னவன் மன்னும்
   புரங்க ளொப்பன வரம்பில வோங்கி
மாக முன்பருகு கின்றன போலும்
   மாளி கைக்குல மிடைந்த  பதாகை
யோக சிந்தைமறை யோர்கள் வளர்க்கும்
   ஓம தூமமுயர் வானி லடுப்ப
மேக பந்திகளின் மீதிடை எங்கும்
   மின்னு  டங்குவன வென்ன விளங்கும்.



Here are huge mansions cloud- capped as in Alakapuri,
These are the homes of manifold joy; their pennants
Waft aloft in the wind; the homa-smoke that issues
From there, where the great yogic Brahmins tend
The religious fire, ascends the clouds
And streams like flashes of lightning.

Arunachala Siva.


 

[Subramanian.R]

Verse 247:


ஆடு தோகைபுடை நாசிகள் தோறும்
   அரணி தந்தசுட ராகுதி  தோறும்
மாடு தாமமணி வாயில்கள் தோறும்
   மங்க லக்கலசம் வேதிகை தோறுஞ்
சேடு கொண்டவொளி தேர்நிரை தோறுஞ்
   செந்நெ லன்னமலை சாலைகள் தோறும்
நீடு தண்புனல்கள் பந்தர்கள் தோறும்
   நிறைந்த தேவர்கணம் நீளிடை தோறும்.


On the figureheads set in lofty towers, dance peacocks;
Fire churned by arani sticks, flashes in sacrifices;
On both sides dangle garlands and chaplets;
Vessels filled with holy water fill all pials;
Dazzling light issues from the thronging cars,
In dharmasalas are seen hills of cooked rice;
Water-booths are full of cool and tasty water;
In other parts of streets are eyed throngs of gods.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 248:


எண்ணில் பேருல கனைத்தினு முள்ள
   எல்லை யில்லழகு சொல்லிய வெல்லாம்
மண்ணில் இப்பதியில் வந்தன வென்ன
   மங்க லம்பொலி வளத்தன வாகிப்
புண்ணி யப்புனித வன்பர்கள் முன்பு
    புகழ்ந்து பாடல்புரி பொற்பின் விளங்கும்
அண்ண லாடுதிரு வம்பலஞ் சூழ்ந்த
    அம்பொன் வீதியினை நம்பி வணங்கி.


It looks as through that all the beauties
-- Manifold and endless --, of the innumerable worlds,
Vast and great, have in this world, here congregated;
Such are the multifoliate riches of the interior streets
Which surround the Lord?s beauteous Ambalam
Where the holy and pure devotees stand and hymn.
Sundarar hailed this street, and moved on.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 249:



மால யன்சத மகன்பெருந் தேவர்
   மற்று முள்ளவர்கள் முற்றும் நெருங்கிச்
சீல மாமுனிவர் சென்றுபின் துன்னித்
    திருப்பி ரம்பினடி கொண்டு திளைத்துக்
காலம் நேர்படுதல் பார்த்தயல் நிற்பக்
    காத லன்பர்கண நாதர் புகும்பொற்
கோல நீடுதிரு வாயி லிறைஞ்சிக்
   குவித்த செங்கைதலை மேற்கொடு புக்கார்.

Great gods like Vishnu, Brahma and Indra
And other gods throng here; so too munis of great tapas;
Yet as the hour is not propitious for the darshan
They feel the regulating cane of Nandi and stand
Apart in joy, awaiting the auspicious time.
Sundarar folding his hands over his head in adoration
Hailed the divine and beauteous threshold through which
Pass loving devotees and Gana-Nathas
Without let or hindrance, and moved in.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 250:


பெருமதில் சிறந்த செம்பொன்மா ளிகைமின்
   பிறங்குபே ரம்பல மேரு
வருமுறை வலங்கொண் டிறைஞ்சிய பின்னர்
   வணங்கிய மகிழ்வொடும் புகுந்தார்
அருமறை முதலில் நடுவினில் கடையில்
    அன்பர்தஞ் சிந்தையில் அலர்ந்த
திருவள ரொளிசூழ் திருச்சிற்றம் பலமுன்
   திருவணுக் கன்திரு வாயில்.


He then duly circumambulated and adored the Ponnambalam
Girt with forted walls, and the effulgent Perambalam, the Meru.
In soaring delight he moved into the divine threshold
Of Tiru-Anukkan fronting Tiru-ch-Chitrambalam
Glowing with ever-growing light divine
And enshrined alike in the Vedas and the hearts of devotees.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 251:


வையகம் பொலிய மறைச்சிலம் பார்ப்ப
   மன்றுளே மாலயன் தேட
ஐயர்தாம் வெளியே யாடுகின் றாரை
   அஞ்சலி மலர்த்திமுன் குவித்த
கைகளோ திளைத்த கண்களோ அந்தக்
   கரணமோ கலந்தவன் புந்தச்
செய்தவம் பெரியோன் சென்றுதாழ்ந் தெழுந்தான்
    திருக்களிற் றுப்படி மருங்கு.



Brahma and Vishnu quested after the Lord;
He dances -- and His anklets of the Vedas resound--,
In the Ambalam that the cosmos may thrive;
With hands folded in worship, eyes shedding
Tears of joy, and inner sensorium all athrill,
Impelled by love, Sundarar, the prince of tapas
Proceeded and came near the divine flight
Of steps clept Tiru-k-Kalitru-p-Padiyar;
Here he prostrated worshipfully, and rose up.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 252:


ஐந்துபே ரறிவுங் கண்களே கொள்ள
   அளப்பருங் கரணங்கள் நான்கும்
சிந்தையே யாகக் குணமொரு மூன்றும்
   திருந்துசாத் துவிகமே யாக
இந்துவாழ் சடையான் ஆடுமா னந்த
   வெல்லையில் தனிப்பெருங் கூத்தின்
வந்தபே ரின்ப வெள்ளத்துள் திளைத்து
   மாறிலா மகிழ்ச்சியின் மலர்ந்தார்.

Great senses five merged in the eyes;
Measureless antah-karanas four merged in the Mind
The three gunas were now but pure Satva;
Thus bloomed Sundarar in peerless joy,
Poised in the bliss of the non-pareil dance divine
-- Enacted in the blissful and aeviternal Ether --,
Of Him whose matted hair sports the crescent.   


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 253:



தெண்ணிலா மலர்ந்த வேணியாய் உன்றன்
   திருநடங் கும்பிடப் பெற்று
மண்ணிலே வந்த பிறவியே யெனக்கு
   வாலிதாம் இன்பமாம் என்று
கண்ணிலா னந்த அருவிநீர் சொரியக்
   கைம்மல ருச்சிமேற் குவித்துப்
பண்ணினால் நீடி அறிவரும் பதிகம்
   பாடினார் பரவினார் பணிந்தார்.

"O Lord of matted hair from which glows
The cool crescent! This life on earth is to me
Pure and sweet, as I have been blessed
To behold your Dance Divine." Thus he hailed,
Whilst his eyes rained tears, and his flowery hands
Folded over his head in adoration.
Him he hailed in melodious verse,
And prostrated before Him in loving worship.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 254:


தடுத்துமுன் ஆண்ட தொண்டனார் முன்பு
   தனிப்பெருந் தாண்டவம் புரிய
எடுத்தசே வடியா ரருளினால் தரளம்
   எறிபுனல் மறிதிரைப் பொன்னி
மடுத்தநீள் வண்ணப் பண்ணையா ரூரில்
   வருகநம் பாலென வானில்
அடுத்தபோ தினில்வந் தெழுந்ததோர் நாதம்
   கேட்டலும் அதுவுணர்ந் தெழுந்தார்.


In his presence whom the Lord of the Dance Unique
Redeemed by His intercession, was heard, by His grace,
An un-bodied voice which proclaimed in ether thus:
"Come to our Tiruvaroor girt with fecund fields
And enriched by the Kaveri in whose rolling waves
Pearls are borne." Sundarar heard this, and rose up.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 255:


ஆடுகின் றவர்பே ரருளினால் நிகழ்ந்த
   அப்பணி சென்னிமேற் கொண்டு
சூடுதங் கரங்கள் அஞ்சலி கொண்டு
   தொழுந்தொறும் புறவிடை கொண்டு
மாடுபே ரொளியின் வளருமம் பலத்தை
   வலங்கொண்டு வணங்கினர் போந்து
நீடுவான் பணிய வுயர்ந்தபொன் வரைபோல்
   நிலையெழு கோபுரங் கடந்து.


Wearing as it were the gracious mandate
Of the Dancing Lord on his crown,
Sundarar folded his hands above his head in worship,
And bowing took leave of the Lord; then he
Went round the sacred Tiru-ch-Chitrambalam
And bowed, and walked through the entrance
Of the (southern) tower -- like unto the Mount of Gold --,
That rose on high, dwarfing the very sky-high expanse vast.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 256:


நின்றுகோ புரத்தை நிலமுறப் பணிந்து
   நெடுந்திரு வீதியை வணங்கி
மன்றலார் செல்வ மறுகினூ டேகி
   மன்னிய திருப்பதி யதனில்
தென்றிரு வாயில் கடந்துமுன் போந்து
   சேட்படுந் திருவெல்லை யிறைஞ்சிக்
கொன்றைவார் சடையா னருளையே நினைவார்
    கொள்ளிடத் திருநதி கடந்தார்.

He tarried without the tower, and fell prostrate
On the ground with his limbs touching the earth;
Then he rose up and reached the inner street
Which also he adored; he walked through
The opulent streets and crossed the southern entrance
And reached the outskirts of the city
Where he paid obeisance to the southern bourne;
With his mind hovering on the grace of the Lord
Who wears KonRai blooms on His matted hair
He crossed the sacred river Kollidam.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 257:


புறந்தருவார் போற்றிசைப்பப்
   புரிமுந்நூல் அணிமார்பர்
அறம்பயந்தாள் திருமுலைப்பால்
   அமுதுண்டு வளர்ந்தவர்தாம்
பிறந்தருளும் பெரும்பேறு
    பெற்றதென முற்றுலகிற்
சிறந்தபுகழ்க் கழுமலமாந்
    திருப்பதியைச் சென்றணைந்தார்.



Hailed by His devotees, Sundarar, the wearer of the sacred thread,
Fared forth and reached the outskirts of Kazhumalam,
The city divine, the one most glorious in all the worlds,
Which merited the avatar of him who grew and throve,
Fed by the nectarean milk from the divine breasts
Of Her, the bestower of all dharmas.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 258:



பிள்ளையார் திருவவதா
    ரஞ்செய்த பெரும்புகலி
உள்ளுநான் மிதியேனென்
    றூரெல்லைப் புறம்வணங்கி
வள்ளலார் வலமாக
   வரும்பொழுதின் மங்கையிடங்
கொள்ளுமால் விடையானும்
   எதிர்காட்சி கொடுத்தருள.



"Into great Pukali* where came to be divinely born
The son divine, I dare not set foot." Thus resolved,
Standing at its outskirts he hailed the city
And as he circumambulated it, with His consort
Seated on the Bull, the Lord gave him darshan.   

(* one of the names of Sirkazhi)

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 259:


மண்டியபே ரன்பினால்
   வன்றொண்டர் நின்றிறைஞ்சித்
தெண்டிரைவே லையின்மிதந்த
   திருத்தோணி புரத்தாரைக்
கண்டுகொண்டேன் கயிலையினில்
   வீற்றிருந்த படியென்று
பண்டருமின் னிசைபயின்ற
    திருப்பதிகம் பாடினார்.



In soaring love swelling, Van-tondar adored Him.
"In the great deluge that ends all the worlds
Floats Tiru-th-Tonipuram on waves (undamaged);
He abides here even as He is in Kailash enthroned;
Him I beheld."
Thus he hymned the decade divine, tuneful and melodic.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 260:


இருக்கோல மிடும்பெருமான்
    எதிர்நின்றும் எழுந்தருள
வெருக்கோளுற் றதுநீங்க
   ஆரூர்மேற் செலவிரும்பிப்
பெருக்கோதஞ் சூழ்புறவப்
   பெரும்பதியை வணங்கிப்போய்த்
திருக்கோலக் காவணங்கிச்
   செந்தமிழ்மா லைகள்பாடி.


As the Lord hailed by the Rg Veda appeared before him
And anon vanished, Sundarar was struck with awe;
Calm he became ere long, and as Tiruvaroor lovingly
Beckoned him he paid obeisance to sea-girt Puravam
And came to Tiru-k-Kollakka where he hailed Him
With his garlands of hymns wrought of Tamizh great.

Arunachala Siva.