Tevaram - Some select verses.

[Subramanian.R]

Verse 186:


மாசிலா மரபில் வந்த
   வள்ளல்வே தியனை நோக்கி
நேசமுன் கிடந்த சிந்தை
   நெகிழ்ச்சியாற் சிரிப்பு நீங்கி
ஆசிலந் தணர்கள் வேறோர்
   அந்தணர்க் கடிமை யாதல்
பேசஇன் றுன்னைக் கேட்டோம்
   பித்தனோ மறையோன் என்றார்.


The scion of the flawless race faced Him; he grew soft
As hoary love somewhat melted him;
He ceased his laughter, and said:
"Among Brahmins, pure and flawless,
Can there be enslavement of a Brahmin by a Brahmin?
Only you could speak thus.
Are you, peradventure, demented."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 187:



பித்தனு மாகப் பின்னும்
   பேயனு மாக நீயின்று
எத்தனை தீங்கு சொன்னாய்
   யாதுமற் றவற்றால் நாணேன்
அத்தனைக் கென்னை யொன்றும்
   அறிந்திலை யாகில் நின்று
வித்தகம் பேச வேண்டாம்
   பணிசெய வேண்டு மென்றார்.

"Maybe I am a demented person or even a demon;
I am not to be abashed by your volley of evil words;
If for all this you cannot construe my nature true,
Indulge not in artful words; you had better
Serve me in truth." Thus He,


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 188:



கண்டதோர் வடிவா லுள்ளங்
   காதல்செய் துருகா நிற்குங்
கொண்டதோர் பித்த வார்த்தை
    கோபமு முடனே யாக்கும்
உண்டொராள் ஓலை யென்னும்
   அதனுண்மை யறிவே னென்று
தொண்டனா ரோலை காட்டு
   கென்றனர் துணைவ னாரை.


"His form doth truly melt my heart in love;
But his maddening words do incense me at once;
He says, he holds a Deed of Servitude;
Let me first find out the truth."
Thus resolved, the devotee demanded the deed from the deity.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 189:


ஓலைகாட் டென்று நம்பி
   யுரைக்கநீ யோலை காணற்
பாலையோ அவைமுன் காட்டப்
   பணிசெயற் பாலை யென்ற
வேலையில் நாவ லூரர்
   வெகுண்டுமேல் விரைந்து சென்று
மாலயன் தொடரா தானை
   வலிந்துபின் தொடர லுற்றார்.



When Aroorar said: "Show me the deed"
He replied: "Are you competent to demand it from me:
I will show it to this assembly
(And they will pass the verdict)
That you are only fit to serve me."
When He spake thus, Aroorar began angrily to chase
Him that was inaccessible to both Vishnu and Brahma.


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 190:


ஆவணம் பறிக்கச் சென்ற
   அளவினில் அந்த ணாளன்
காவணத் திடையே யோடக்
   கடிதுபின் தொடர்ந்து நம்பி
பூவணத் தவரை உற்றார்
   அவரலால் புரங்கள் செற்ற
ஏவணச் சிலையி னாரை
   யார்தொடர்ந் தெட்ட வல்லார்.



When Aroorar tried to wrench the deed from the Brahmin,
He ran athwart the wedding-pandal;
With great speed he chased and caught Him.
Who but Aroorar did ever catch Him,
The One whose bow with its arrow intact,
Smote the triple cities of the sky,
The One who pervades the whole universe,
As perfume the flower.   

Arunachala Siva.

 

[Subramanian.R]

Verse 191:


மறைகளா யினமுன் போற்றி
   மலர்ப்பதம் பற்றி நின்ற
இறைவனைத் தொடர்ந்து பற்றி
    யெழுதுமா ளோலை வாங்கி
அறைகழ லண்ணல் ஆளாய்
   அந்தணர் செய்த லென்ன
முறையெனக் கீறி யிட்டார்
   முறையிட்டான் முடிவி லாதான்.


He held him by his hand, whose flower-feet
Are held by the hymning Vedas hoary;
He wrenched from Him the Deed of Servitude,
And saying: 'When did it ever come to pass,
-- The enslaving of a Brahmin by a Brahmin.'
Tore it to pieces.
The Endless One then began to complain aloud.

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 192:


அருமறை முறையிட் டின்னும்
   அறிவதற் கரியான் பற்றி
ஒருமுறை முறையோ என்ன
   உழைநின்றார் விலக்கி இந்தப்
பெருமுறை உலகில் இல்லா
   நெறிகொண்டு பிணங்கு கின்ற
திருமறை முனிவ ரேநீர்
   எங்குளீர் செப்பு மென்றார்.



He who is yet to be apprehended even by the rare Vedas
Which wailed aloud and quested after Him,
Held Aroorar tight and cried: "Is this fair?"
The nearby kin interceded and separated them.
They said: "You wrangle on the basis of a strange lies;
O saintly Brahmin, pray tell us where you are from."   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 193:


என்றலும் நின்ற ஐயர்
   இங்குளேன் இருப்புஞ் சேயது
அன்றிந்த வெண்ணெய் நல்லூர்
   அதுநிற்க அறத்தா றின்றி
வன்றிறல் செய்தென் கையில்
   ஆவணம் வலிய வாங்கி
நின்றிவன் கிழித்துத் தானே
   நிரப்பினா னடிமை யென்றான்.


Thus questioned He said: "I am only here and my dwelling
Isn't far away; it is in Vennai Nalloor;
Be that as it may; this lad wrenched from me
Most illegally the deed and tore it
And thus proved conclusively the fact of his slavery."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 194:


குழைமறை காதி னானைக்
   கோதிலா ரூரர் நோக்கிப்
பழையமன் றாடி போலு
   மிவனென்று பண்பின் மிக்க
விழைவுறு மனமும் பொங்க
   வெண்ணெய்நல் லூரா யேலுன்
பிழைநெறி வழக்கை யாங்கே
   பேசநீ போதா யென்றார்.


Looking at Him that wore the concealed ear-rings,
Blemish-less Aroorar concluded that He was indeed
A veteran-barrator, and impelled by
Spiraling love that had dawned in him already, said:
"If Vennai Nalloor be your place of residence,
Go with me to prosecute your false case there."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 195:


வேதிய னதனைக் கேட்டு
   வெண்ணெய்நல் லூரி லேநீ
போதினும் நன்று மற்றப்
   புனிதநான் மறையோர் முன்னர்
ஆதியின் மூல வோலை
   காட்டிநீ யடிமை யாதல்
சாதிப்ப னென்று முன்னே
   தண்டுமுன் தாங்கிச் சென்றான்.


Hearing this the Brahmin said: "Well, if you
Choose the forum of Vennai Nalloor, it but suits me;
There, before the tribunal of holy Brahmins,
I will exhibit the original deed, the primary document,
And prove to the hilt your state of servitude."
Then he walked ahead supported by his staff.   


Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 196:


செல்லுநான் மறையோன் தன்பின்
    திரிமுகக் காந்தஞ் சேர்ந்த
வல்லிரும் பணையு மாபோல்
   வள்ளலுங் கடிது சென்றான்
எல்லையில் சுற்றத் தாரு
   மிதுவென்னா மென்று செல்ல
நல்லவந் தணர்கள் வாழும்
   வெண்ணெய்நல் லூரை நண்ணி.




Like iron by magnet drawn, hied in great speed
Aroorar after the Brahmin; him followed
His numberless relations anxious to know the result;
All of them eventually arrived at Vennai Nalloor,
The habitat of Brahmins poised in piety.   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 197:


வேதபா ரகரின் மிக்கார்
   விளங்குபே ரவைமுன் சென்று
நாதனாம் மறையோன் சொல்லும்
   நாவலூர் ஆரூ ரன்றான்
காதலென் அடியான் என்னக்
    காட்டிய வோலை கீறி
மூதறி வீர்முன் போந்தா
   னிதுமற்றென் முறைப்பா டென்றான்.


Appearing before the court of the worthy Brahmins
The Brahmin-Chief preferred his complaint thus:
"Arooran of celebrated Navaloor, tore the deed
Which testified his willing servitude to me.
He is now before you for being adjudged."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 198:


அந்தண ரவையின் மிக்கார்
   மறையவ ரடிமை யாதல்
இந்தமா நிலத்தி லில்லை
   யென்சொன்னாய் ஐயா வென்றார்
வந்தவா றிசைவே யன்றோ
   வழக்கிவன் கிழித்த வோலை
தந்தைதன் தந்தை நேர்ந்த
   தென்றனன் தனியாய் நின்றான்.


The spokesman of the tribunal spake thus: "Sir,
This wide world knows not of a Brahmin's enslavement!"
Thereto the Brahmin that stood apart, replied thus:
"This case stems from consent; the deed
That he tore, was executed by his father's father."

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 199:


இசைவினா லெழுது மோலை
    காட்டினா னாகி லின்று
விசையினால் வலிய வாங்கிக்
   கிழிப்பது வெற்றி யாமோ
தசையெலா மொடுங்க மூத்தான்
   வழக்கினைச் சாரச் சொன்னான்
அசைவில்ஆ ரூரர் எண்ணம்
   என்னென்றார் அவையின் மிக்கார்.


Addressing Aroorar, the learned judges said:
"Would it spell success for you, if you violently tore
The deed embodying a voluntary agreement?
The one that is so old that all his flesh
Is shrunk, hath truly presented
The quintessence of his case; how do you counter it?"   

Arunachala Siva.

[Subramanian.R]

Verse 200:



அனைத்துநூல் உணர்ந்தீர் ஆதி
   சைவனென் றறிவீர் என்னைத்
தனக்குவே றடிமை யென்றிவ்
   வந்தணன் சாதித் தானேல்
மனத்தினா லுணர்தற் கெட்டா
   மாயையென் சொல்லு கேன்யான்
எனக்கிது தெளிய வொண்ணா
   தென்றனன் எண்ணம் மிக்கான்.


"O ye learned judges that know me to be an Adi-Saiva,
Should this Brahmin assert that I am his slave,
It is indeed maya that lies beyond the pale of mentation;
What can I say? I canst not con what he means."
Thus he, sunk in a malebolge of despondency.   

Arunachala Siva.