Quotes from Shankaracharya's

[Ravi.N]

You are endowed with a Big Mouth!You are also PERIYA VA!

ஒனக்கு மஹா வாயாப் போயிடுத்து!நீயும் பெரியவா தான்

(ரா.கணபதியின் அனுபவம்)

(இது வித்யாஸமான கட்டுரை.This is continued I think from a very fine narration by rA ganapathi called 'Maitreem Bhajata')
Maitreem Bhajata was a fine composition in sanskrit which Mahaperiyava had given as a message of Friendship and Love to the whole world-it was sung by smt MS Subhulakshmi in the United Nations -it was set to music by the famous film music director vasant desai.As such it received a standing ovation as M S finished singing it as the Final parting message.
Ra Ganapathi wished to share the Good news with mahaperiyava and had gone and met him.Hearing what ra ganapathi had to say,sri mahaperiyava said-'yes,we have given upadesa to the world but as far as one's life is concerned one is a cipher!(sondha vazhkaiyile cipher!).What made Sri Mahaperiyava castigate himself so critically?It was just the difference of opinion and lack of harmony that existed between the devotees of kanchi and sringeri mutt!Ra ganapathi could not accept mahaperiyava's words-and flatly said-"How is that this can be attributed to mahaperiyava?".Sri Mahaperiyava simply said that it is on account of deficiency in his tapas(tapas pOraley!).ra ganapthi did not pursue the matter further-He just went back home and wrote a letter to Sri Mahaperiyava that said-"If periyava's tapas is deficient so is that of Jesus Christ as well and all the other great ones as well.Nothing has stopped bad things from happening in this world!So,this cannot be attributed to mahaperiyava".Subsequently when Sri rA ganapthi met the sage,he said in a childlike manner-"Your words were very comforting!"(romba AAArudhala Irundhadhu!with a prolonged AAAA...).Comforting for whom!-this is the moot question which was never explicitly stated!
Many were the times when Mahaperiyava used to castigate himself whenever there were some untoward incidents and difference of opininons bordering on ill will between the devotees of two establishments both belonging to the sankara order.The Following incident is from one such conversation of ra ganapathi with this great sage and saint and here on account of the boundless grace of the guru ,the disciple is able to hold his fort and win the arguement against the Mahaguru!Hence the title of this article.

'பெரியவாள்'; என்கிறோமே, அதை மட்டும் விட்டு வைத்தாரா? மனப் புண்ணை ஆற்றத் தமக்கு ஏது சக்தி? தாமே நன்றாகக் காயப்படுத்தும் பெரிய 'வாள்'; அல்லவா என்று கூறிச் சிரித்தே புண்ணை ஆற்றினார்.

சட்டென்று பகவத்பாதாள் வாக்கு நினைவு வந்தது."விவேக விஜ்ஞான மஹா(அ)ஸி" என்று அவர் கூறியிருப்பது.

';மஹா அஸி'; என்றால் ';பெரியவாள்'; விவேகத்தில் பழுத்த அநுபவ ஞானம் என்ற பெரிய வாளினாலேயே அநாதியான மாயா பந்தத்தை வெட்டியெறிய முடியும் என்கிறார். எனவே
மாயையைக் களையவே வந்த விவேக விஜ்ஞான விக்கிரஹமானஸ்ரீ சரணரைப் ';பெரிய வாள்'; என்பதும் சரிதானே?.

இதனை நான் அவரிடம் நிவேதிக்க, குரூபிரான் குழந்தையாக குதூஹலித்தார். "ஞானாஸி" (ஞானவாள்) என்று கண்ணனும் மொழிந்திருப்பதை எடுத்துக் காட்டினார்.

கடோபநிஷத்தில் வாள்முனை நடையாகவே ஞான ஸாதனையைக்கூறி, குருவை அடைந்தே ஸாதனையில் ஸித்திகாணப்பணித்திருப்பதையும் விண்ணப்பத்தேன். அவ்வாறு வாள்முனையையும் மழுங்கச் செய்கிற குரு அதைவிடப்பெரிய வாளா';கத்தான் இருக்கவேண்டும் என்று கூற, மிகவும் ரஸித்தார்.

"குருன்னா ஹிம்ஸை ஸ்வரூபம்னு ரூபிச்சுட்டே" என்று விசித்ர வியாக்யானமும் செய்து சிரித்தார்!';பெரியவா'; என்றுதானே பேச்சு வழக்கில் சொல்கிறோம்? காய்,பாய்,வாய் ஆகிய வார்த்தைகளைப் பேச்சில் கா,பா, வா, என்றே சொல்வதை அவர் குறிப்பிட்டு, "வா(ய்) மூடாம ஓயாமப் பேசிண்டிருக்கேனோல்லியோ? அதுதான் பெரிய வா" என்று சிரித்தார்.

"மஹா வாக்கியம் (வேதத்தில் வரும் ஜீவ பிரம்ம ஐக்கிய வாக்கியம்) உபதேசிக்கிறது. மஹா வாயாகத்தானே இருக்கவேண்டும்" என்றேன். ஏதோ ஒரு துணிச்சலில் இதுபோலப் பல சமயங்களில் சொல்லியிருக்கேன்.

"ஒனக்கு மஹா வாயாப் போயிடுத்து! நீயும் பெரிய வா தான்" என்று அத் தன்னிகரில்லாப் பெரியவர் சிரிக்க,இச்சிறியேனும் அதில் கலந்து கொண்டேன்
Namaskar.

[atmavichar100]

When in our younger days we feel an inexplicable longing to grasp at the truth of things and think of taking up seriously the study of our Vedanta, many of our sincere friends, relatives and well-wishers would be shocked at our "premature" and "ill-advised" attempt to explore the philosophical lore of our ancient sages, would censure us in threatening tones how foolhardy such an attempt was, would point out to us what dire consequences would follow such foolish inroads into forbidden ground where far greater men were still groping without knowing how to find their way in or out of it, and would cite to us, as warning examples, the cases of those who had perished in their foolishness and had been lost to the world for ever. Necessarily we would be very much discouraged by such disinterested advice and would drop the attempt altogether. But when the innate longing is strong and persistent we will come at a stage of life when we make up our mind to have that longing satisfied at any risk. Once we start with this determination, we will feel before long that the road before us is really smooth and not at all thorny. Where we expected dangerous pitfalls, there would be stepping-stones. Instead of "wild beasts and robbers" on the way, we will find very kind and helping hands. When actually on the road, we will feel a joy and exhilaration, which no earthly thing can ever offer us. When we do enter into the heart and spirit of the Vedanta, we will find it so pure, clean and healthy and giving us the bliss beyond compare.

- Jagadguru Sri Chandrashekhara Bharati Mahaswamigal

[Ravi.N]

Kanchi mahaswami and the School children

ஸந்நிதிக்கு வரும் குழந்தைகளுக்கு வாழைப்பழமோ கற்கண்டோ ஸ்ரீபெரியவாள் தவறாமல் வழங்குவார்.
தாமே நேராகக் கொடுப்பதுண்டு; அணுக்கத் தொண்டர்களைக் கொண்டு கொடுப்பதுமுண்டு.

விடுமுறை நாள்களில் பள்ளி ஆசிரியர்கள் பஸ் அமர்த்திக்கொண்டு பசங்களுடன் வருவது வழக்கம்.
அதனால் அந்நாள்களில் பணியாளர்கள் முன்னதாகவே வாழைப்பழமும் கற்கண்டும் நிறைய எடுத்து வைத்து விடுவார்கள்.

ஒரு விடுமுறை தினத்தன்று பெரியவாள் ?இன்னிக்குக் கொழந்தைகளுக்கு வாழைப்பழம், கல்கண்டு குடுக்க வேண்டாம்?
என்றார். ஏன் அப்படிச் சொன்னாரென்று புரியவில்லை.

தப தப என்று ஒரு பஸ்-லோட் பள்ளிச் சிறுவர்கள் ஆசிரியர்களுடன் வந்து விட்டனர். தம்மைக் காண வந்த சிட்டுக்களுக்கு
ஒன்றும் தராமலா இந்த மா மதுர மஹா தாத்தா திருப்பி அனுப்பி வைப்பார் என்று பணியாளர் எண்ணினார்.

சரியாக அதே சமயம் திருமாளம் பஞ்சாபகேச ஐயர் என்ற பக்தர் ஒரு மூட்டை ஸஹிதம் வந்தார். மூட்டையைப்
பெரியவாளுக்கு ஸமர்ப்பித்து, ?பெரிவா ப்ரயோஜனப் படுத்திக்கணும்? என்று விண்ணப்பித்துக் கொண்டார்.

மூட்டையிலிருந்து குண்டு மல்லிகைகள் போன்ற நெற்பொரி. பெரியவாள் திருவமுது செய்து வந்தது அதைத்தான். இதை
நினைத்தே அவர் ?ப்ரயோஜனப் படுத்தி?க் கொள்ளச் சொன்னது. ஆனால் பெரியவாளோ தம்முடைய பிக்ஷைக் காலம் வரை
தள்ளிப்போடாமல் அப்போதே அதைப் பிரயோஜனப்படுத்திக் கொண்டு விட்டார்.

பணியாளரைப் பார்த்து, ?தேவாளுக்குப் பொரி ரொம்ப இஷ்டம். தெரியுமோ? கல்யாணத்துலகூட லாஜ ஹோமம்னு பொரி
ஹோமம் பண்றாளோன்னோ? இந்தக் கொழந்தைகள்ளாம் தேவாள்தான். இவாளுக்கு வெல்லச் சக்கரையும் கொஞ்சம் சேர்த்து
பொரி நெறய்ய விநியோகம் பண்ணுங்கோ. ஒடம்புக்கும் ஹிதம். மனஸுக்கும் ஸத்வம். பொரி சாப்பிட்டா பாபம் போறதுன்னு
சாஸ்த்ரம்? என்றார்.

அவ்வாறே சிறாருக்கு வெல்லச் சர்க்கரை சேர்த்த பொரி வழங்கப்பட்டது. ஆவலாக வாங்கிக் கொண்டனர்.

தலைமையாசிரியர் வியப்பில் ஏற்பட்ட மகிழ்ச்சியுடன் சொன்னார் : ?பசங்களில் பல பேருக்கு மஞ்சட்காமாலையும்,
வயிற்றுப்போக்கும். வாழைப்பழம் கூடாதென்று டாக்டர் சொல்லியிருக்கிறார். ?பெரியவர்களோ வாழைப்பழம் கொடுப்பதுதானே
வழக்கம்? அப்படிக் கொடுத்தால் பிரஸாதத்தை என்ன செய்வது?? என்று கவலைப்பட்டுக் கொண்டேதான் வந்தேன்.
பெரியவர்களுக்குத் தெரியாததா? அதுதான் நெற்பொரி கொடுத்து அநுக்கிரஹித்திருக்கிறார்?.

அந்த தீர்க்க திருஷ்டி இருக்கட்டும். ஆனால் அந்தப் பள்ளிப் பாலர்களை தேவர்கள் என்றாரே! அந்த எளிமை அவரொருவருக்கே
உரித்தானதல்லவா?

[atmavichar100]

Curative powers of chanting Narayaneeyam

[atmavichar100]

 Why should we worship God

[atmavichar100]

[atmavichar100]

Transformed by 'Deivathin Kural' - Mr.Sreedhar
 Shri. S.Sreedhar started in 2001 the  Anatha Pretha Kainkarya Trust,which is  a charitable organization
      involved in performing honourable last rites to orphaned dead.

https://www.youtube.com/watch?v=4hMXlSL0lRs


 

[atmavichar100]

[atmavichar100]

HIS HOLINESS SRI CHANDRASEKHARENDRA SARASWATHI SWAMIGAL JAYANTI today, 2nd June 2015.

Lets us listen to Maha Periava on Sastras:

" The goal of dharma is universal welfare. The great men who produced the works on Dharmasastra didn't have a trace of self-interest in them and had nothing but the thought of the happiness of all creatures. These treatises are the authority on which dharma is founded. You find the form of things, the image, with your eyes; you perceive sound with your ears; you know dharma with the help of Dharmasastra......

In matters of the Self, of dharma and religion, the Vedas are in the forefront as our guide. Next come the dharmasastras. Third is the conduct of the great sages of the past. Fourth is the example of the virtuous people of our own times. Conscience comes last in determining dharma.

Now everything has become topsy-turvy. People give importance first to their conscience and last to the Vedas. We must consult our conscience only as a last resort when we have no other means of knowing what is dharma with reference to our actions. Why is conscience called one's "manahsaksi"? Conscience is fit to be only a witness(saksi), not to be a judge. A witness often gives false evidence. The mind, however, doesn't tell an untruth - indeed it knows the truth of all things. " There is no deceit that is hidden from the heart(mind), " says Auvvai. Conscience may be regarded as a witness. But nowadays it is brought in as a judge also in dharmic matters. As a witness it will give us a true report of what it sees or has seen. But on the basis of it we cannot give on what is just with any degree of finality. "What I think is right, " everybody would try to satisfy himself thus about his actions if he were to be guided only by his conscience. How can this be justified as the verdict of dharma?

We often hear people say, "I will act according to what my conscience tells me. " This is not a right attitude. All at once your conscience cannot be given the place of a judge. It is only when there is no other way open to you that you may tell your mind: "You have seen everything as a witness. Now tell me your opinion. " The mind belongs to each one of us as individuals. So it cannot be detached from our selfish interests. The place it has in one's personal affairs cannot be given to it in matters of religion. On questions of dharma the opinion of sages alone is valid, sages who were concerned with universal welfare and who transcended the state of the individual concerned with his own mind [or with himself].

[atmavichar100]

[atmavichar100]

Kanchi Paramacharya on Simple Disciplined Living

Source :http://kamakoti.org/kamakoti/stotra/acharyascall/bookview.php?chapnum=35

While the purpose of education is to make us cultured and disciplined, it is rather paradoxical that there is, among the educated, much more indiscipline and disregard for the way of life that has earned for us, in the past, the reputation of being a highly cultured people, than among the unsophisticated illiterates. During the last few years, indiscipline has developed among students to a degree never before known in the history of this country. While this is to be regretted, we must attend to some basic matters which can change our mental outlook. We must introduce simplicity in dress and each one of us should make it a habit to wash his own clothes. If some pioneers ventured to attend offices in dhoti and upper cloth, the fashion will soon catch on. Pure food contributed to purity of heart. The majority of our people are vegetarians, and that is responsible for making us a peace-loving, contented and tolerant nation. It is these qualities that have won us respect in the eyes of the world. We must simplify our food habits further. The practice of each person cooking his own simple food that prevails among some people in the North is a wholesome one. This will prove highly useful in life and obviate the necessity for indiscriminate eating. A beginning in this direction can be made by each one cooking his food at least once a week. Butter-milk or kanji can be substituted for coffee and tea. Thereby we will avoid incurring debts and also save something, which can be utilized for charitable purposes.

[atmavichar100]

[atmavichar100]

Sri Maha Periva Sri Pada Darsanam

A beautiful compilation of Guru Paduka Stotram, interwoven with Periva's rare photos - carefully chosen sets where you can get to have his Padam/Paduka darshan in almost every photo.

https://www.youtube.com/watch?v=ug99gQ5w9F8

[atmavichar100]

Kanchi Paramacharya on the negative side effects of not following the injunctions of the Shastras

[atmavichar100]

Kanchi Paramacharya on the rules of taking food