Messages

11911

General topics / Re: Tevaram - Some select verses.

« on: February 24, 2016, 09:04:12 AM »

Verse 66:


 நின்றெங்கு மொய்க்குஞ்சிலை வேடர்கள் நீங்கப் புக்குச்
சென்றங்கு வள்ளல்திரு நெற்றியிற் சேடை சாத்தி
உன்தந்தை தந்தைக்கும் இந்நன்மை கள்உள்ள வல்ல
நன்றும்பெரி துன்விறல் நம்மள வன்றி தென்றாள்.

The swarming hunters drew aside, as she came there;
She went near Thinnan and sprinkled Akshata
On his forehead, and said: ?Even your father?s father
Wasn?t blessed like you; great is your might;
It is not to be measured even by us.?   

Arunachala Siva.

11912

General topics / Re: Tevaram - Some select verses.

« on: February 24, 2016, 09:01:11 AM »

Verse 65:



மானச்சிலை வேடர் மருங்கு நெருங்கு போதில்
பானற்குல மாமல ரிற்படர் சோதி யார்முன்
தேனற்றசை தேறல் சருப்பொரி மற்று முள்ள
கானப்பலி நேர்கட வுட்பொறை யாட்டி வந்தாள்.


When the bowmen ready for the chase
Neared him, unto Thinnan of blue hue,
From whom blazed luster as from nelumbo,
Came the priestess who had sacrificed to the gods,
With the remains of the offerings of honey,
Goodly flesh, toddy, Charu, puffed rice and the like.   


Arunachala Siva.

11913

General topics / Re: Tevaram - Some select verses.

« on: February 24, 2016, 08:58:18 AM »

Verse  64:


பல்வேறு வாளிபுதை பார்த்துடன் போத ஏவி
வில்வேட ராயத் துடிமேவி ஒலிக்கு முன்றில்
சொல்வேறு வாழ்த்துத் திசைதோறுந் துதைந்து விம்ம
வல்லேறு போல்வார் அடல்வாளி தெரிந்து நின்றார்.


Thinnan who was like unto a valiant lion
Filled his quiver with a good many choice arrows;
He commanded reconnoitrers to accompany him;
Thus he came to the place where resounded
The small tudis of hunting throngs;
The blessings of these filled all the directions;
Thither he stood and his darts examined.

Arunachala Siva.

11914

General topics / Re: Tevaram - Some select verses.

« on: February 24, 2016, 08:56:19 AM »

Verse 63:


அங்கப்பொழு திற்புவ னத்திடர் வாங்க ஓங்கித்
துங்கப்பெரு மாமழை போன்று துண்ணென் றொலிப்ப
வெங்கட்சின நீடு விலங்கு விலங்கி நீங்கச்
செங்கைத்தலத் தால்தட விச்சிறு நாண்எ றிந்தார்.

With his roseate fingers he strummed
The bow, the twang of which was like that of
The rumbling of the huge and dark nimbus;
He twanged the bow that the world might be
Rid of its misery, and red-eyed animals
-- Huge and angry --, might flee away.

Arunachala Siva.

11915

General topics / Re: Tevaram - Some select verses.

« on: February 24, 2016, 08:54:17 AM »

Verse 62:


வீரக்கழல் காலின் விளங்க அணிந்து பாதம்
சேரத்தொடு நீடு செருப்பு விருப்பு வாய்ப்பப்
பாரப்பெரு வில்வலங் கொண்டு பணிந்து திண்ணன்
சாரத்திருத் தாள்மடித் தேற்றி வியந்து தாங்கி.


On his foot he wore the heroic anklet;
On the soles of his feet he fastened fitting footwear;
He bowed before the bow -- mighty and weighty --,
And duly circumambulated it; he held the bow
Pressing it with his foot and strung it;
He invoked the deity as he bore the bow thus.

Arunachala Siva.

11916

General topics / Re: Tevaram - Some select verses.

« on: February 24, 2016, 08:52:18 AM »

Verse  61:


அரையிற்சர ணத்துரி யாடையின் மீது பௌவத்
திரையிற்படு வெள்ளல கார்த்து விளிம்பு சேர்த்தி
நிரையிற்பொலி நீளுடை தோல்சுரி கைப்பு றஞ்சூழ்
விரையிற்றுவர் வார்விசி போக்கி அமைத்து வீக்கி .


On his waist he wore a tiger-skin set with
Peacock-feathers; white beads of shells were sewn
On its border, he wore a long garment of hide;
A belt girdled him; the sword with the leather scabbard
Was fastened to his waist with a leather strap
Dyed ruddy with deodorant stuff.   


Arunachala Siva.

11917

The teachings of Bhagavan Sri Ramana Maharshi / Re: Our Bhagavan-Stories

« on: February 24, 2016, 07:02:33 AM »

Dr. M.H. Syed writes:

What does the modern science say?  In his book, The Limitations of Science, J.W.N. Sullivan says:
 "There is also the hypothesis held by a few distinguished scientists that life as old as matter,
and in that sense, has had no origin."  Further, the same author says in his Bases of Modern Science:
"It is quite possible that the actual substance of the Universe, is mental, that the stuff of events
is similar percepts.  The fact that a piece of matter has been reduced by the theory of relativity to
a system of events, that it is no longer regarding as the enduring stuff of the world, makes
the hypothesis that the "physical" and the "mental" are essentially similar, very possible."  In this respect, the words of the Maharshi are crystal clear.  In Who am I?, He says:

"Nor is there any such thing as the physical world apart from and independent of thought....
Just as the spider draws out the thread of the cobweb from within itself and withdrawn it again
onto itself, the mind projects the world and absorbs it back into itself." 

That is the metaphysical basis of Bhagavan Ramana's philosophy, which we see is quite in
harmony with the trend of modern scientific thought.  Bow how does He solve the moral problem
of good and evil?  Does He simply etherealize all evil and deny the problem?  No.  The real Master
that He is, the Maharshi you:  "All the evil lies in you in the form of the ego.  Endeavor first to eradicate
it, instead of probing into the evil you see in others.  As you are, so is the world."  It is a hard precept to practice, hard, indeed, even to accept, unless you have the purity of heart, and understanding,
without which, however, no spiritual endeavor is at all possible.  In a few lines, the Sage tells
you the attitude that you should adopt towards the external world, in which, in fact, is not external
to your mind.  In Who am I?, He says:

"There are no two minds, one good and the other evil.  It is only the vasanas or tendencies of
the mind that are of two kinds, good and favorable, evil and unfavorable.  When associated with
the latter, it is called evil-mind.  However evil-minded others may appear to you, it is not proper
to hate and despise them.  Likes and dislikes, love and hatred -- are equally to be eschewed. 
It is also not proper to let the mind often rest on objects and affairs of mundane life.  As far as
possible, one should not interfere in the affairs of others.  Everything offered to others is really
an offering to oneself.  And if only this truth is realized, who is there that could refuse anything
to others?"

The Sage abides in the transcendent state of mindlessness.  He is a trigunatita.  For a description
of this transcendental state of Absolute Being, untouched by good and evil, I cannot do better than
quote the learned words of Dr. Bhagavan Das (Science of Peace):  "The knower of Brahman knows
that there is no ruthless cruelty, no nightmarish agony of helplessness in it, for, at every moment,
each condition is essentially voluntary, the product of the utterly free will of the Self (and therefore
of all selves), which there is none else to bend and curb in any way, the will that is truly liberated
from all bondage. 

He knows, He cognizes Brahman.  And looking on all selves as Himself, desiring their happiness as
He labors for His own, He realizes and is Brahman.  Such a one is truly Mukta, free from all fearful
bonds of doubt.  He knows He is Absolute, the Self absolved from all the limitations of the non-self. 
To Him belongs the everlasting Peace!

(Source:  Arunachala's Ramana, Boundless Ocean of Grace,
Volume 6. Sri Ramanasramam, Tiruvannamalai.)

Arunachala Siva.

11918

The teachings of Bhagavan Sri Ramana Maharshi / Re: Our Bhagavan-Stories

« on: February 24, 2016, 06:55:00 AM »

Swami Madhavatirtha, a sannyasi and the author of Sri Ramana Maharshi's teachings in Gujarati,
writes about his questions and Bhagavan's replies:-

Question:  It is believed that the vijnanamaya sarira will not be
attacked by disease, will not grow old, and will not die without
one's desire.

Bhagavan:  The body itself is a disease.  To wish for a long stay
in that disease is not the aim of a Jnani.  Anyhow, one has to give
up identification with the body.  Just as I am the body consciousness" prevents one from
attaining the Self Knowledge, in the same way, one who has got the conviction that he is not
the body, will become liberated even without his desire.

Q: What about bringing down God's power in the human body?

Bhagavan:  If after surrendering, one still has a desire, then surrender has not been successful.
If one has the attitude, "If the higher power is to come down, it must come in my body", this will
only increase identification with the body.  Truly speaking, there is no need for any such descent.
After the destruction of the "I am the body" idea, the individual becomes the form of the Absolute.
In that state, there is no above or below, front or back.

(Source:  Arunachala's Ramana, Boundless Ocean of Grace,
Volume 6. Sri Ramanasramam, Tiruvannamalai.)

Arunachala Siva.

11919

General Discussion / Re: The Best of Friends - Bhagavan and Chadwick - Part II -Louis Buss:

« on: February 23, 2016, 02:35:56 PM »

But, although Chadwick left the Asramam intending never to return,  Bhagavan drew him back.
Exactly how this happened is not clear. What we do know is that Chadwick was among the very first
of the scattered sheep to return.  And now at last he began to understand the very first lesson Bhagavan
taught him on that glorious morning in 1935.  On that fateful day when he had stepped into the Old Hall
and set eyes on Ramana Maharshi for the very first time, Chadwick had had the peculiar feeling that they
had always been together.  In some strange way, through all his wanderings, Ramana had been there.
For though the Good Shepherd may hide himself from time to time, disappearing behind a tree or the
brow of a hill, he never abandons us, and we are never really alone. In the trauma of Ramana's death,
in the agony of losing the best of friends, Chadwick had somehow forgotten that first teaching. But when
he recovered his senses and returned to the Asramam, he gradually realized that Bhagavan was still there,
just as He had been on that wonderful first morning. The fact that He had hidden Himself from view once more
made not the slightest difference.  Indeed, as time went on Chadwick came to believe that Bhagavan's
presence was actually more powerful than it had been before.

contd.,

Arunachala Siva.           

11920

General topics / Re: Dhyana - Jonathan Bader:

« on: February 23, 2016, 02:23:52 PM »

In the Yoga Sutra, meditation involves the whole of a process comprising dharana, dhyana and samadhi.
This can be expressed in terms of the traditional imagery cited by Sankara: first a lamp is firmly grasped,
then filled with oil and lit, whereupon the light alone is seen to be shining forth.  Collectively, these three
aspects, known as samyama, are regarded as the direct means (antaranga) to the goal of yoga. (See Yoga
Sutra 3.4.ff).  The five preceding steps are only indirect aids (bahiranga), which prepare the ground for
Samyama.  (Samyama means self control).

The Yoga Sutra distinguishes between two types of meditation.  Strictly speaking these are Samadhi-s.
But 'meditation' is used here in the broader sense of the term which comprises dhyana and samadhi.
The two are inseparably linked as components of Samyama.

contd.,

Arunachala Siva.       

11921

General Discussion / Re: Rough Notebook-Open Forum

« on: February 23, 2016, 11:18:04 AM »

contd.,


நருமதை:

நருமதை, சோமமுகி, சோமசேகரப் பிரியை, மருமபீவி, சுமாமார்த்தினி, தரிசனி, சுப்பிரபை, சுலபை, புண்ணியை, இரேவை, மேகல கன்னிகை, சருவக்கியை என்பனவாம். இவ்வன்னையை வணங்கினால் வச்சிராயுதம் போன்ற பாவத்தைத் தீர்ப்பாள்.

சரஸ்வதி:

சரஸ்வதி, சாந்தவை, சமரூபி, சமப்பிரதை, ஞானவயிராக்கியதை, ஞானரூபி, அஞ்ஞான விபேதினி, மேரு கோடரசம்பூதை, மேகநாத நுவாத்தினி, பிரதீசி, சண்டேகேஸ்வர், மாயா விச்சேதகாரிணி என்பனவாம். இவ்வன்னையை வணங்கினால் மெய்ஞானமும் வைராக்கியமும் கிடைக்கும்.

காவேரி:

பொன்னி, விதிசம்பூதை, கலியாணி, சாமதாயினி, கலியாண தீர்த்த ரூபி, சையாசவ உற்பவை, உலோபாமுத்திரா, சுவாசாஸ்யாமா, கும்ப சம்பவ வல்லவை, விண்டு மாயை, கோளிமாதா, தக்கணபதசாவனி என்பனவாகும். இவ்வன்னையை வணங்கினால் அகம்பாவம் நீங்கும். நினைத்தவற்றைப் பெறலாம்.

கோதாவரி:

கோதாவரி, கோதை, கவுதமவநாசிநி, சத்தஸ்ரோதை, சத்தியவதி, சத்தியரூபி, சுவாசினி, கலபை, சூக்குமதே காட்டியை, வேகாவர்த்தை, மலாபிகை, பத்தவிட்டதை என்பனவாகும். இவ்வன்னையை வணங்கினால் நினைத்தவற்றைத் தந்திடும் இயல்பினள்.

துங்கபத்திரா:

கன்னியா நதி, தேவி, கனகாயை, கரூச்சை, கலாவதி, காமதை, காமப்பிரிய வரப்பிரதை, காளி, காமப்பிரதை, காலதாயினீ, கடமாகலை, துங்கபத்திரா என்பனவாகும். இவ்வன்னையை வணங்கினால் 16,000 அசுவமேத யாகம் செய்த பலனைப் பெறலாம்.

கிருஷ்ணவேணி:

பயோட்டனி, பாபகாரிணி, பாலகை, பரிமோதினி, பூரனை, பூர்ணாவதி, மோகை, மேகாவதி, சுபை, அந்தர்வேகதி, வேகை, சரிவேச்சித பலப்பிரதை என்பனவாகும். இவ்வன்னையை வணங்கினால் காமதேனு வாழும் உலகம் கிட்டும்.

சரயு:

சரயு, சண்டவே காட்டியை, இட்சுவாகு குல வல்லபை, ராமப் பிரியை, சுபாராம தடத்துவய விராசிதை, சரப்பிர விருத்தை, எக்யாங்கை எக்கிய பலதாயிணி, சீரங்க வல்லபை, மோகதாயினீ, பூரண காதை, பத்த விட்டதான சவுண்டீரை என்பனவாகும். இவ்வன்னையை வணங்கினால் கொடுங்கலியால் (சனி) படும் துயரைப் பறந்தோடச் செய்வாள்.

மகாமகத் திருக்குளத்தில் தீர்த்தவாரி கொடுக்கும் திருக்கோயில்கள்

அருள்மிகு காசிவிசுவநாதர் திருக்கோயில், கும்பகோணம் நகர்.
அருள்மிகு ஆதிகும்பேசுவரசுவாமி திருக்கோயில், கும்பகோணம் நகர்.
அருள்மிகு நாகேஸ்வரசுவாமி திருக்கோயில், கும்பகோணம் நகர்.
அருள்மிகு சோமேஸ்வரசுவாமி திருக்கோயில், கும்பகோணம் நகர்.
அருள்மிகு கோடீஸ்வரசுவாமி திருக்கோயில், கொட்டையூர், கும்பகோணம் நகர்.
அருள்மிகு காளஹஸ்தீசுவரர் திருக்கோயில், கும்பகோணம் நகர்.
அருள்மிகு கௌதமேஸ்வரர் திருக்கோயில், கும்பகோணம் நகர்.
அருள்மிகு அமிர்தகலசநாதசுவாமி திருக்கோயில், கும்பகோணம் நகர்.
அருள்மிகு பாணபுரீசுவரர் திருக்கோயில், பாணாதுறை, கும்பகோணம் நகர்.
அருள்மிகு அபிமுகேஸ்வரர் திருக்கோயில், கும்பகோணம் நகர்.
அருள்மிகு ஆதிகம்பட்டவிஸ்வநாத திருக்கோயில், கும்பகோணம் நகர்.
அருள்மிகு ஏகாம்பரேஸ்வர சுவாமி திருக்கோயில், கும்பகோணம் நகர்.
மகாமக குளத்திலுள்ள தீர்த்தங்களும் பலன்களும்

இந்திர தீர்த்தம் - வானுலக வாழ்வு அளிக்கும்
அக்கினி தீர்த்தம் - பிரமஹத்தி நீங்கும்
யம தீர்த்தம் - யம பயமில்லை
நிருதி தீர்த்தம் - பூத, பிரேத, பைசாச குற்றம் நீங்கும்
வருண தீர்த்தம் - ஆயுள் விருத்தி உண்டாகும்
வாயு தீர்த்தம் - பிணிகள் அகலும்
குபேர தீர்த்தம் - சகல செல்வங்களும் உண்டாகும்
ஈசான தீர்த்தம் - சிவனடி சேர்க்கும்
பிரம தீர்த்தம் - பிதிர்களைக் கரையேற்றும்
கங்கை தீர்த்தம் - கயிலை பதவி அளிக்கும்
யமுனை தீர்த்தம் - பொன்விருத்தி உண்டாகும்
கோதாவிரி தீர்த்தம் - இஷ்ட சித்தி உண்டாகும்
நருமதை தீர்த்தம் - திடகாத்திரம் உண்டாகும்
சரசுவதி தீர்த்தம் - ஞானம் உண்டாகும்
காவிரி தீர்த்தம் - புருஹார்த்தங்களை நல்கும்
குமரி தீர்த்தம் - அசுவமேத பலன்களைக் கொடுக்கும்
பயோடினி தீர்த்தம் - கோலாகலம் அளிக்கும்
சரயு தீர்த்தம் - மனக்கவலை தீரும்
கன்னிகா தீர்த்தம் (அறுபத்தாறு - துன்பம் நீங்கி இன்பம் கோடி தீர்த்தம்) கைகூடும்
தேவ தீர்த்தம் - சகல பாவங்களும் போக்கி தேவேந்திர பதவி கிட்டும்.
நீராடுவதன் நோக்கம்

புண்ணிய தீர்த்தங்களிலும், நதிகளிலும், கடலிலும் நீராடுவது புண்ணியச் செயலாகப் புராணங்களில் குறிப்பிடப்படுகிறது. மூர்த்தி, தலம், தீர்த்தம் ஆகிய மூன்றையும் பிறவி ஈடேறுவதற்காக தீர்த்த யாத்திரை செய்பவர்கள் அத்தியாவசியமாகக் கருதுவர். காசி- ராமேசுவர யாத்திரை போன்றவை இதில் அடங்கும். புண்ணிய நதிகள் சங்கமம் ஆவதால் கடல் நீராடுதலை விசேஷ நாட்களில் மேற்கொள்வர். மகோதய புண்ணிய காலங்களில் சமுத்திர ஸ்நானம் செய்வதும்,பித்ருக்களை வழிபடுவதும் மிகுந்த பலன்களை அளிக்கும்.

பல நேரங்களில் புனித நீராடுவதன் நோக்கத்தை நாம் மறந்து விடுகிறோம். அது உடல் அழுக்கைக் களைவதற்காக மேற்கொள்வது அல்ல. உள்ளத்து அழுக்கு நீங்குவதே அதன் தனிச் சிறப்பு என்பதை நீராடுபவர் ஒவ்வொருவரும் உணர வேண்டும். நான் மகாமகத்திற்குச் சென்று வந்தேன் என்று சொல்லிக் கொள்வதைக் காட்டிலும் அப்படிச் சென்றதால் ஏற்பட்ட ஆன்மலாப அனுபவத்தையே ஒவ்வொருவரும் சிந்தித்து மகிழ வேண்டும். நாம் அங்கு செல்வது கூட்டத்தை வேடிக்கை பார்ப்பதற்கோ, கடைகளில் பொருள்கள் வாங்குவதற்கோ நிச்சயமாக இல்லை.

ஒவ்வொரு நாளும் பாசிக் குளம் போல மீண்டும் மீண்டும் அழுக்குப் படியும் மனம் நமக்கு உண்டு. அப்பாசியை பன்னிரண்டு ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை அகற்றினால் போதாது. அன்றாடம் மேற்கொள்ளும் சிவ பூஜை,சிவ சிந்தனை ஆகியவை அவ்வப்போது மனத்தைத் தூய்மைப் படுத்தி விடும். அப்படியானால் மகா மகம் எந்தவகையில் தூய்மை செய்யும் எனக் கேட்கலாம். அது பன்னிரண்டாண்டுகளுக்கு ஒருமுறை செய்யப்படும் கும்பாபிஷேகம் போன்றது. மனமானது மேன் மேலும் தூய்மை ஆகி இறைவன் அமரும் பெருங்கோயிலாக ஆக வேண்டும் என்பதே இதன் நோக்கம்.

திருமுறைகளில் மகாமகம்

1. குடமூக்குப் பதிகம்

2. ஏவியிடர்க் கடலிடைப்பட் டிளைக்கின் றேனை
   இப்பிறவி யறுத்தேற வாங்கி யாங்கே
கூவிஅம ருலகனைத்து முருவிப் போகக்
   குறியிலறு குணத்தாண்டு கொண்டார் போலுந்
தாவிமுதற் காவிரிநல் யமுனை கங்கை
   சரசுவதிபொற் றாமரைப்புட் கரணி தெண்ணீர்க்
கோவியொடு குமரிவரு தீர்த்தஞ் சூழ்ந்த
   குடந்தைக்கீழ்க் கோட்டத்தெங் கூத்த னாரே.   
         அப்பர் தேவாரம் 6.75.10


3. பூ மருவும் கங்கை முதல் புனிதமாம் பெரும் தீர்த்தம்    
 மா மகம் தான் ஆடுதற்கு வந்து வழிபடும் கோயில்    
 தூ மருவும் மலர்க் கையால் தொழுது வலம் கொண்டு அணைந்து    
 காமர் கெட நுதல் விழித்தார் கழல் பணிந்து கண் களித்தார் 
         திருத்தொண்டர் புராணம் 2307.

Arunachala Siva.

11922

General Discussion / Re: The Best of Friends - Bhagavan and Chadwick - Part II -Louis Buss:

« on: February 23, 2016, 11:09:28 AM »

Chadwick's world was ending.  Soon those few words and those loving looks, which were the epitome
of all he had to live for, would be withdrawn.  Yet during the final illness, his only concern was to minimize
Bhagavan's own suffering. He staunchly opposed futile medical procedures which would only prolong the
agony, and on the eve of final operation he actually went down on his knees before Bhagavan, begging Him
to spare Himself of the pain.  Bhagavan's response took Chadwick's breath away:  the doctors had gone to
a lot of trouble, and it would be a pity to disappoint them now. So He put Himself through the ordeal for them,
but of course it did no good, and in April 1950, the figure of Ramana was gone.

Now a history began to repeat itself.  When he had lost his priestly vocation and dropped out of
Oxford, the young Chadwick had been able to think of nothing better to do than to wander aimlessly
round the world, endlessly from country to country and from job to job.  Now once more Chadwick
had lost his anchor.  Now once more the Good Shepherd had hidden himself from view, and once more
the lost sheep drifted aimlessly away. The other devotees abandoned the Asramam as well, fulfilling the
ancient philosophy that when the shepherd is struck down, the sheep shall be scattered.  We do not
know exactly where Chadwick went during this period, though Benares has been mentioned. He
certainly does not seem to have left India, and indeed the globe trotting of former years would not have
been so easy without his British passport.  But the last place in the world where he wanted to be was
Sri Ramanasramam, so empty and desolate now, filled with such painful memories of his friend.

contd.,

Arunachala Siva.         

11923

General topics / Re: Dhyana - Jonathan Bader:

« on: February 23, 2016, 10:51:55 AM »

The fixity of his gaze suggests that the meditator has also put an end to the activity of the senses.
This is accomplished by a withdrawal (pratyahara) of the sensory organs so that there is no longer
any interaction with sensory stimuli. These three practices, asana, pranayama, and pratyahara (Yoga
Sutra) go together with the requisite moral conduct.  The YS provides details of necessary moral
principles, which comprise the first two steps of the eight-fold yoga practice (ashtanga yoga).  The first
step, Yama, designates a series of 'restraints': not causing injury to living beings, non covetousness,
non stealing, truthfulness and continence. (YS. 2.30) The second step, Niyama, involves a series of
'observances': purity, contentment, austerity, study and devotion to the Lord (YS. 2.32.).  They constitute
the foundation upon which meditation is based.

When the aspirant is thus prepared, he may then strive to achieve mastery of the mind.  The mind is first
fixed in concentration (dharana), focused exclusively on a single object.  It is only then that the 'uniform
train of thought', characteristic of dhyana, can be developed.  Sankara likens this current of unbroken
thought to the way oil pours.  A fine and continuous stream. (BG. bhasya 13.24).  Dhyana culminates
in Samadhi, absorption.  Samadhi occurs when all sense of separateness disappears.  The one who
meditates, the act of meditation and the object of meditation merge into one.  This identity manfests
itself by shining forth in the light of the object.

contd.,

Arunachala Siva.           
         

11924

The teachings of Bhagavan Sri Ramana Maharshi / Re: Upadesa Saram - Tr. D.M. Sastri

« on: February 23, 2016, 09:51:18 AM »

3. Isvaarpitam neechaya krtam
chitta sodhakam mukti saadhakam.

That action which is done without personal desire and whose fruits are surrendered to the Lord,
purifies the mind and leads to Liberation.

Actions in themselves, together with their fruits, serve to bind the individual. This verse shows,
nevertheless, how action may lead directly to salvation.  If one acts in a detached and selfless
manner, with no intention of obtaining personal benefit, this is a form of devotion to the Lord,
benefiting His creation and freeing the mind from craving and restlessness. 

The Maharshi, however, would sometimes point out the pitfalls of 'unselfish action':  It is easy to
think of oneself as a generous and kind person, helping someone who is beneath him, that the ego
becomes inflated and the fruits of praise, recognition, and self satisfaction are accepted and expected,
leading not to detachment but to greater bondage.

What is described in this verse, is what the Gita calls sattvic action:  'An action which is free from
attachment, which is done without love or hatred by one not desirous of the fruit, that action is
declared to be sattvic.'*  A person is said to be a sattvic agent when he is 'free from attachment,
not given to egotism, endued with firmness and vigor, unaffected in success and failure.**             

* Gita XVIII 23.

** Gita XVIII 26.

contd.,

Arunachala Siva.

11925

The teachings of Bhagavan Sri Ramana Maharshi / Re: Viveka Chudamani - Sri Sankara:

« on: February 23, 2016, 09:36:27 AM »

Removal of Super imposition:

Verse  277:


How? Only by staying always in the Atman, the mind of the yogi dies and desires cease to exist
-- not all at once.

Verse 278:

By increasing the Sattva  and Rajas qualities, kill Tamas; and by increasing Sattva, kill Rajas. 
When that Sattva is purified, it dies of itself.

Verse 279:

'What will become of my body?'  -- do  not be afraid in this way. Your works done in the past, your
Prarabdha (karma), will sustain your body.  Be sure of this, and be steady, be patient, and carefully
do away with your ignorance of identifying the Self with the non Self.

Verse 280:

Think, 'I am not the Jiva. I am the Supreme Soul, deathless and birth-less.'  Only through desire
you have got this body. Think of this, and carefully do away with your ignorance of identifying the
Self with the non Self.

contd.,

Arunachala Siva.